Laura: ‘Ik zorg dat mijn pestverleden geen invloed heeft op mijn kinderen’

16 april 2018

Het is spannend als je kind voor het eerst naar school gaat, maar wat als je vroeger gepest bent? Laura (32) merkte dat het door haar pestverleden zwaar is om haar zoontje los te laten.

Het is spannend als je kind voor het eerst naar school gaat, maar wat als je vroeger gepest bent? Laura (32) merkte dat het door haar pestverleden zwaar is om haar zoontje los te laten. Wat als hem hetzelfde overkomt? Ze leerde er in korte tijd mee omgaan en deelt haar tips.

Donderdag 19 april is het Landelijke Dag tegen Pesten. Op die dag organiseert de Nationale Academie voor Media en Maatschappij voor de vijfde keer het Nationaal Congres Pesten. Om andere vrouwen en professionals uit het onderwijs te informeren, vertelt Laura haar verhaal. Laura is moeder van een zoon (4) en dochter (2) en maakt deel uit van het voorlichtingsteam van de Academie.

Stokken tegen mijn hoofd

Laura: ‘Ik ben in mijn jeugd behoorlijk gepest. Het begon op de basisschool. Ik kreeg medicatie voor mijn longen en één van de bijwerkingen was dat mijn gezicht opzwol. Al snel werd ik uitgemaakt voor varken. Het bleef niet bij woorden. Er werden stokken naar mijn hoofd gegooid, of ik werd met fiets en al in de bosjes geduwd. Op de middelbare school ging het pesten door.’

‘Ik zie het als een litteken en dat gaat nooit helemaal weg’

‘Als je nog zo jong bent, hakt dit er behoorlijk in. Wat pesters zeiden, ging ik geloven en daardoor is mijn zelfbeeld behoorlijk beschadigd. Ik raakte als tiener in een isolement en sloot me thuis vaak op in mijn kamer. Ik voelde me een monster en ik durfde bijna niet meer naar buiten. Het pesten heeft jarenlang invloed gehad op mijn leven. Ik zie het als een litteken op mijn ziel. Je leert ermee omgaan, maar het gaat nooit helemaal weg.’

Lees ook: Marjorie voelt zich eenzaam: ‘Ik heb geen vriendinnen’

Spanning en angst

‘Dit ervaar ik ook in het moederschap. Sinds november gaat mijn zoontje naar school. Die eerste schooldag schoof ik een lange tijd voor me uit. Maar het kwam steeds dichterbij en het greep me bij de keel. School is voor mij een onveilige plek geweest, dus ik voelde enorm veel spanning en angst. Wat als mijn zoontje hetzelfde overkomt, vroeg ik me af. Veel herinneringen van vroeger kwamen terug. Ik besefte dat mijn pestverleden invloed heeft op mijn rol als moeder.’

De controle loslaten

‘Ik weet hoe hard kinderen tegen elkaar zijn, dus ik maakte me erg veel zorgen over mijn zoontje. Zou hij geaccepteerd worden? Wat als hij anders is dan de rest? Het is voor iedere moeder lastig om je kind los te laten, maar mijn verleden maakt dit een stuk moeilijker.’

‘Ik leer de controle loslaten. Mijn zoon moet zijn eigen keuzes maken’

‘Ik heb veel hulp gekregen bij het verwerken van mijn pestverleden. Daarom ben ik het gelukkig gewend om veel te praten. Ik bespreek dit dan ook met mijn partner en vriendinnen. Zo ontdekte ik dat sommige angsten normaal zijn en het belangrijk is om de controle los te laten. Mijn zoon moet eigen keuzes maken en ik kan hem niet altijd beschermen. Het is niet goed als mijn angst invloed heeft op zijn leven. Het zal een zwakke plek blijven, maar omdat ik alert ben gaat het me steeds beter af.’

Trots

‘Mijn moedergevoel vertelt me dat loslaten het beste is voor mijn zoon. Dat is mijn allergrootste drijfveer. Mijn pestverleden heeft dan wel een deel van mijn jeugd afgepakt, ik heb het omgezet in een kracht. Het heeft gemaakt wie ik ben. Ik ben niet meer dat meisje van toen, ik ben nu een vrouw die een eigen leven heeft opgebouwd. Daar ben ik trots op en daarom hoop ik met mijn verhaal andere moeders te helpen.’

Meer weten over het Nationaal Congres Pesten? Neem een kijkje op Mediaenmaatschappij.nl. 

Tekst: Melissa van Ketel