Lezeressen vertellen: 'Zo gaf ik mijn seksleven een boost'

José: ‘Nooit gedacht dat sekstherapie écht onze relatie zou redden’

Sinds de komst van hun zoontje Lucas (4) stond het seksleven van José (34) en Harm (46) op een laag pitje. Zo laag, dat hun relatie in gevaar kwam. “Ik begreep mezelf niet meer, waar was die tijgerin in mij gebleven?”

José: “Voordat Harm en ik een kind kregen, was mijn seksleven top. Plat gezegd, lustte ik er wel pap van. Ik had altijd zin. Harm en ik deden het zelfs dagelijks, en nooit op vaste momenten of plekken. We deden het wanneer het uitkwam. De ene keer nog voordat we opstonden, een andere keer meteen als we thuiskwamen uit ons werk. Het kostte me toen vreemd genoeg geen enkele moeite om in de stemming te komen. Alles leek altijd helemaal vanzelf te gaan. Zodra Harm me even tegen zich aandrukte en zoende, werd ik al week. En wilde ik meer. Bizar dat die behoefte aan seks compleet verdwenen leek toen ik moeder werd. Toen we elkaar tien jaar geleden leerden kennen, was het voor allebei liefde op het eerste gezicht. Aan Harm klopte alles: hij zag er goed uit en hij was ook nog eens leuk, lief en spontaan. Bovendien vulde hij me goed aan. Ik ben een vrij emotioneel type, Harm is juist nuchter. Ik ben chaotisch en slordig, Harm geordend en netjes. Met z’n tweeën waren we in balans. Dus toen Harm me na vier jaar ten huwelijk vroeg, twijfelde ik geen moment. We hadden het goed voor elkaar: een knus huis, allebei werk. En toen ik na ruim een jaar ook nog zwanger raakte, was dat de kers op de taart. We konden ons geluk niet op toen Lucas werd geboren, wat was ik trots op dat kleine mannetje.”

Ineens onzeker

“Maar met Lucas’ komst veranderde wel het een en ander. Al tijdens de zwangerschap kwam ons seksleven op een lager pitje te staan. Ik was in het begin misselijk en moe. Later zat mijn buik me in de weg. Ook na de bevalling moest ik echt even niet denken aan seks. In eerste instantie viel het niet op. Ik was aan het herstellen, gaf de eerste maanden borstvoeding en was dag en nacht bezig met Lucas. Ik kroop helemaal in de moederrol. Die paste me als een jas. Lucas kwam niks tekort, hij hoefde maar een kik te geven of ik stond klaar met een nieuwe luier, warm flesje, speeltje of dekentje. Voor seks was weinig tijd en als het er wel van kwam, genoot ik niet. Ik was onzeker over hoe mijn lichaam eruitzag. Mijn buik was anders, hij was niet strak meer en ik had striae. Mijn borsten leken in het begin wel ballonnen vanwege de borstvoeding, maar werden daarna slap en klein. Over hoe het er van onderen uitzag, wilde ik helemaal niet nadenken. Steeds vroeg ik bevestiging aan Harm: ‘Vind je me nog wel mooi?’ en ‘Staat het wel wat ik aan heb? Zit het niet te strak?’ Dat deed ik vroeger nooit.

Tijdens het vrijen was ik er met mijn hoofd niet bij. Dan dacht ik: laten we het zachtjes doen en snel, want wat als Lucas zo wakker wordt? Of: hé, hoor ik daar iets? Is het Lucas? Misschien heeft hij honger? Een vieze broek? Ik was met van alles en nog wat bezig, had lijstjes in mijn hoofd van huishoudelijke dingen die nog gedaan moesten worden en zag overal obstakels en belemmeringen. Daardoor kon ik me niet meer ontspannen in bed. En al helemaal niet genieten.”

Steeds verkrampen

“Natuurlijk merkte Harm dat. Zodra ik verkrampte, stopte hij. Dan zei hij: ‘Het geeft niet, we doen het gewoon een andere keer. Slaap lekker.’ In het begin dachten we ook allebei nog: het hoort erbij. Dit komt vaker voor bij stellen die net hun eerste kind hebben gekregen. Het zijn vast de hormonen die me zo bezorgd en gespannen maken. Dat verdwijnt vast vanzelf. Maar het verdween niet, het werd eerder erger. Heel af en toe, als we bijvoorbeeld al een paar weken niet gevreeën hadden,
gaf ik toe. Maar van harte ging het niet. Dan deed ik het vooral uit schuldgevoel. Ik wilde niet dat Harm dacht dat het aan hem lag. Al wist ik dat op een gegeven moment ook niet meer zeker. Ik ging twijfelen aan echt alles, ook aan mijn gevoelens voor Harm. Ik verdroeg het niet meer als hij me aanraakte, zoende of wilde knuffelen. Ik was steeds bang dat hij seks van me verwachtte, waar ik geen zin in had. Subtiel ontweek ik hem: ik bedacht smoesjes, verzon uitvluchten, ging abnormaal vroeg naar bed om maar niet in een ‘broeierige’ situatie te belanden.”

Lees ook: Dana: ‘Ik kan niet zonder seks, daarom stemde mijn man in met een minnaar’

Eng, want intiem

“Zo verdween langzaam alle intimiteit tussen ons. We leefden langs elkaar, waren alleen maar bezig met Lucas en dreigden de interesse in elkaar volledig kwijt te raken. Zo modderden we ruim drie jaar aan. Ik begreep mezelf niet meer: waar was die tijgerin in mij gebleven? Harm vond het vooral rot dat ik me zo voelde, maar drong niet aan. Dat vond ik weer verdacht: hij is een gezonde man met gezonde behoeftes, hoe kon het dat hij me niets kwalijk nam? Had hij misschien een ander? De spreekwoordelijke druppel was toen ik op een avond dat Harm opnieuw een poging deed zo erg verkrampte, dat ik als een klein kind in de foetushouding naast hem lag. Angstig, verdrietig en compleet van slag. Op dat moment wisten we: dit gaat zo niet langer, we moeten hulp zoeken.

Via de huisarts maakten we een afspraak met een seksuoloog. Ik vond het wel eng om mijn seksleven bij haar bloot te leggen. Het is toch iets heel intiems, waar je niet gemakkelijk over praat met anderen. De eerste keer waren Harm en ik samen. Dat hielp me wel over de drempel. Daarna ben ik ook een paar keer alleen naar de seksuoloog geweest. Ik heb in totaal zeven sessies gehad. Mijn hele seksuele geschiedenis kwam op tafel, net als die van Harm. Van hoe mijn ouders vroeger met seks omgingen tot aan de eerste keer vrijen met Harm.”

Opnieuw leren kennen

“We hadden het al snel over onze problemen. Ik zei: ‘Ik ben alleen nog maar moeder, maar wil me zo graag weer ‘de vrouw van’ voelen. De seksuoloog luisterde vooral. Ze was vervolgens in haar therapie heel duidelijk: goede seks gaat niet vanzelf, daar moet je aan willen werken. Je moet je ervoor openstellen en er tijd voor vrijmaken. Bij seks is het: use it or lose it. Je moet het blijven doen om het te laten werken. Harm en ik moesten elkaar in bed opnieuw leren kennen. Ontdekken wat de ander lekker vindt. En wat voor jezelf fijn voelt en wat niet. We kregen streeloefeningen mee. De gedachte hierachter is dat je weer lichamelijk contact met elkaar maakt en erover praat, zonder meteen seks te hebben.

Naakt naast elkaar liggen en elkaar alleen maar aanraken, voelde in het begin wel gek, ongewoon en ook niet helemaal relaxed. Het was de bedoeling dat we aangaven wat fijn en niet fijn voelde. Mijn buik en benen bleken een no-go-area, maar op mijn rug mocht Harm zich uitleven. Ik vond het heerlijk om daar gestreeld te worden en merkte dat ik meer ontspande. Zeker toen ik ook nog buikademhalingsoefeningen erbij gebruikte en me probeerde op het hier en nu te concentreren. De lijstjes en dingen die nog in mijn hoofd zaten, probeerde ik te vergeten. Natuurlijk ging dat niet zomaar. Zo kwam ik er gaandeweg achter dat ik me pas
echt kan overgeven aan Harm als ik mijn huishoudklusjes heb gedaan, als Lucas slaapt en de deur op slot zit. Maar ik probeer die lat voor mezelf bij te stellen: de was hoeft niet altijd gestreken in de kast te liggen en ook stofzuigen hoeft niet elke dag.”

Positieve vibe

“Harm kreeg ook huiswerk. Hij moest mij overdag lieve whats-appberichtjes sturen. Een heel simpele tip die goed uitpakte. ‘Beschouw het als een soort voorspel’, zei de seksuoloog. ‘Toen jullie nog geen kind hadden, waren jullie continu met elkaar bezig. Sinds de komst van Lucas draait veel, zo niet alles, om hem. Met die berichtjes doorbreek je dat patroon.’ Ze had gelijk. Door die berichtjes van Harm waarin hij zegt dat hij aan me denkt, me waardeert en leuk vindt, kom ik als vanzelf in een andere, positievere vibe. Ik voel me weer gezien door Harm. Niet als moeder, maar als vrouw. Hierdoor vind ik het makkelijker om de knop om te zetten als hij thuiskomt uit zijn werk. Voorheen kon ik maar moeilijk loskomen van die moederrol. Door de berichtjes gaat dat gemakkelijker. En natuurlijk stuur ik ook lieve dingen terug. Waar ik verder aan heb gewerkt, is mijn mindset. Die moest veranderen van ‘seks is gedoe’ in ‘seks is iets wat er mag zijn in een relatie, ook als je een kind hebt.’ Het moet niet voelen als een verplichting, want zodra het moeten wordt, komt er druk op te staan. Wij zijn natuurlijk van elke dag seks naar nauwelijks seks gegaan, en moesten nu op zoek naar de gulden middenweg die voor beiden goed voelt.”

Spannend setje

“De seksuoloog raadde me aan ook op andere momenten van de dag meer bezig te zijn met mezelf om zo in de stemming te komen. ‘Koop eens een ondeugend lingeriesetje in plaats van corrigerend ondergoed’, tipte ze. ‘Dat hoeven echt niet meteen jarretels of push-up beha’s te zijn. Je voelt je al lekkerder in een leuk kleurtje of in ondergoed met een spannend kantje. Vergelijk het met hoge hakken. Wie hakken draagt, en die hoeven niet per se dertien centimeter hoog te zijn, loopt ook meteen veel vrouwelijker.’

Natuurlijk heeft ze gelijk. Dus nam ik me voor om Harm te verrassen. Ik kocht een nieuw lingeriesetje, nestelde mezelf in een ochtendjas bij ons houtkacheltje, stak de kaarsjes aan en liet het gewoon gebeuren. Harm wist niet wat hem overkwam, hij vond het geweldig. En eerlijk gezegd: ik genoot ook. Het zijn telkens maar kleine aanpassingen die ons verder brengen. Nu durf ik ons seksleven én onze relatie weer gezond te noemen. Nooit gedacht dat uitgerekend sekstherapie onze relatie zou redden. Sinds kort weet ik dat ik weer zwanger ben. Geweldig natuurlijk. Bang dat we vervallen in onze oude situatie ben ik niet. We zijn allebei enorm gegroeid het laatste jaar. We weten nu dat een gezond seksleven voor ons allebei belangrijk is. Want daarmee laat je elkaar op een heel intieme manier zien hoeveel je om elkaar geeft. Ik ben ervan overtuigd dat ik me straks minder snel zal laten leiden door de grillen en het ritme van de nieuwe baby. Ik blijf gewoon avondjes vrij plannen voor ons tweeën. Om leuke dingen te doen of lekker vroeg naar bed te gaan. Ik ben in elk geval meer ontspannen. In alles. Mijn nieuwe credo is: het komt zoals het komt.”

Tip van Vriendin

Ontdek de bevrijdende kracht van loslaten van schaamte in Schaamteloze Seks door Nynke Nijman. Dit boek verkent hoe schaamte onze seksualiteit belemmert en biedt inzichten en praktijkvoorbeelden om je seksuele verlangens vrijelijk te omarmen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Lees ook: Marije: ‘Pas nu, op mijn 43ste, kan ik van seks genieten’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.

Nynke Nijman