Hester: ‘Help, mijn puber gaat op zuipvakantie’
24 juli 2019
De achttienjarige zoon van journalist Hester gaat dit jaar voor het eerst alleen – nou ja, met vrienden – op vakantie. Acht dagen feesten. “Voedselvergiftiging, vechtpartijen, in coma gezopen; ik zie een miljoen beren op de weg…”
De achttienjarige zoon van journalist Hester gaat dit jaar voor het eerst alleen – nou ja, met vrienden – op vakantie. Acht dagen feesten. “Voedselvergiftiging, vechtpartijen, in coma gezopen; ik zie een miljoen beren op de weg…”
‘We hebben een villa geboekt, in Spanje.’ Ik heb echt nog even geprobeerd te doen alsof ik de mededeling van mijn toen nog zeventienjarige zoon doodnormaal vond, maar al snel viel ik uit mijn ‘cool & collected-rol’.
Beren op de weg
‘Een villa? In Spanje? Met wie dan? Met een zwembad? Hoe diep? Hoe kom je daar? Vliegen? Wat kost dat? En wat als jullie zo dronken zijn dat jullie worden opgepakt?’ Ik moet hysterisch zijn overgekomen, afgaand op de rollende ogen van mijn kind. Hij ging zonder mij op vakantie, met nog acht andere vrienden in zo’n typische zon-zuipen-ziekenhuisstad.
Lees ook: ‘Ik werd stiekem lid van de chatgroep van mijn dochter’
Logisch
Het leek me niet meer dan logisch dat ik minstens tien keer in actie zou moeten komen, tijdens zijn weekje weg. Voedselvergiftiging, beroofd, in coma gezopen, iemand zwanger gemaakt, arm gebroken, blut, paspoort kwijt, verdwaald, met een gehuurde scooter onderuit, gehavend door een vechtpartij…
Niet voor het eerst
Ik zag een miljoen beren op de weg. En niet geheel onterecht, vond ik. Twee jaar eerder vertrok diezelfde zoon voor een maand naar Amerika, naar vrienden van ons. We hadden hem hier op Schiphol afgezet, hem telefonisch door de douane geloodst (“Hallo mevrouw, wij hebben hier een kind staan dat alleen naar Philadelphia vliegt, daarvan bent u op de hoogte?” Ik: “Jazeker!”). Ik begon pas weer met ademhalen toen ik de geland-berichten doorkreeg.
Terug naar huis
Na een maand vloog hij terug. Ik kreeg een foto doorgestuurd van de vertrekhal. ‘Ready for take-off’ had hij erbij gezet. Er kon niets meer misgaan, dacht ik. Wel dus. Hij had zich met koptelefoon op bij de juiste gate in een stoel genesteld en rustig afgewacht tot het boarden zou beginnen.
Lees ook: Dit zijn de allergrappigste tweets van journaliste en moeder Hester Zitvast
Alle staten
Zo rustig zelfs, dat hij het boarden miste. En zo vertrok het vliegtuig naar Nederland zonder mijn kind. ‘Not so ready for take-off’, appte hij een paar uur later droog. Ik was in alle staten. Hij niet. Hij had allang een ticket voor een dag later geregeld en een Uber besteld, terug naar onze vrienden. Zijn naam was wel een paar keer omgeroepen, maar dat had ’ie niet gehoord. Wouter klinkt immers in het Amerikaans heel anders. O ja, én hij had zijn oortjes in…
Binnen bereik
Maar nu zou hij dus met nog acht van die andere types gaan. Begrijp me niet verkeerd, mijn kind heeft de allerleukste vrienden. Ik zou ze alleen niet snel een week op mijn huis laten passen, om eens iets te noemen. Ze feesten wat af. En dat hoort er ook bij, als je achttien bent. Alleen nu gebeurt dat nog redelijk binnen mijn bereik. Als er paniek is, ben ik altijd dichtbij om ze weer te redden. Even op en neer naar Spanje is andere koek.
Ervaringsdeskundigen
Vriendin Mia (46, onderneemster) is wat meer door de wol geverfd op dit gebied. “Been there, done that”, reageert ze laconiek als ik haar vraag naar hoe je als moeder zo’n eerste vakantie van je kind overleeft.
Lees ook: ‘Mijn ouders willen me niet meer zien nu ik niet meer naar de kerk ga’
Gelukkig heeft Hester nog een aantal vriendinnen die de eerste zuipvakanties van hun kinderen al hebben meegemaakt. In Vriendin 30 lees je alle adviezen.
Tekst: Hester Zitvast. Foto’s: Unsplash
