Na 30 jaar liep Marian door puur toeval haar verloren vriendin tegen het lijf

4 juni 2020

Als kind was Marian (39) bevriend met de half-Amerikaanse Ashley. Toen ze op haar achtste emigreerde, hielden de twee door omstandigheden geen contact.

Adres kwijt

Marian (39): “Toen ik klein was, was ik bevriend met een meisje uit mijn klas, Ashley. Zij was half Amerikaans: haar vader kwam uit de Verenigde Staten. Tot mijn grote verdriet emigreerde ze op mijn achtste naar Los Angeles. Haar vader kon daar zijn oude baan weer oppakken. Ashley en ik huilden tranen met tuiten en we beloofden elkaar te zullen schrijven. Helaas raakte ik ongeveer een maand na haar vertrek het briefje met haar adres kwijt. Ashley schreef me een brief, maar zonder adres op de envelop, dus ik kon geen antwoord sturen.”

Niemand kon helpen

“Het was ontzettend frustrerend om te moeten lezen hoe erg ze mij en Nederland miste en niet te kunnen reageren. Alsof het me niks kon schelen! Daarna kwam er nog een brief waarin ze schreef dat ze het jammer vond dat ik niet antwoordde, maar dat ik het vast druk had. Weer zonder adres. Na een kerstkaartje gaf ze het op. Ik wilde haar zó graag vertellen dat ik haar ook miste, dat ik mijn zakgeld aan het opsparen was voor een vliegticket naar de VS en dat school zo saai was zonder haar. Niemand kon me helpen, ook school had haar nieuwe adres niet. Ik moest het loslaten.”

Lees ook: Katja: ‘Ik verloor mijn grote liefde uit het oog’

Puur toeval

“Twee jaar geleden ging ik met mijn man en twee zoons op vakantie naar Amerika. Ik wilde altijd al de Niagarawatervallen zien en de mannen wilden graag naar New York, dus het werd een roadtrip langs die plaatsen. Ik vond het fantastisch om de watervallen te zien. Het stadje Niagara Falls is één grote toeristische attractie, dus we besloten er een tijdje te blijven hangen. Daar in een eetcafé ging ik even naar de wc en bij binnenkomst botste ik tegen een vrouw. Ze mompelde ‘sorry’, maar keek niet op. Ik herkende haar meteen: het was Ashley!”

Weer vriendinnen

“Aarzelend noemde ik haar naam, het was tenslotte al bijna dertig jaar geleden dat ik haar voor het laatst had gezien. Ze keek verbaasd op, ze was het echt! Ook zij herkende mij meteen en we vielen elkaar in de armen. Ze bleek daar ook met haar gezin te zijn, dus we schoven onze tafels samen. Ik heb haar meteen verteld waarom ik haar nooit heb geschreven. Ze zei dat ze er nog best lang verdriet van had gehad en baalde nu ook dat ze nooit haar adres als afzender op de envelop had gezet. We hebben nog twee dagen samen kunnen doorbrengen en toen moesten Ashley en haar gezin weer verder. Maar deze keer wisselden we mailadressen uit en nu mailen we elkaar minstens een keer per week. En het leukste is: volgend jaar komt ze met haar gezin naar Nederland!”

Lees ook: Susan beviel op vakantie: ‘Ik wist niet dat ik zwanger was’

Foto: Getty Images