Vrouw (12)

Yvette: ‘Mijn collega is ontslagen vanwege mijn leugen’

Yvette (34) is smoorverliefd op Patrick, haar collega. Hij lijkt ook geïnteresseerd, maar wijst haar toch af. Dat pikt Yvette niet en ze gaat wel heel ver om dat te laten blijken.

“Ik zal nooit vergeten hoe Patrick keek toen hij uit het kantoor van onze baas kwam. Hij was nietsvermoedend opgestaan toen hij werd geroepen, had duidelijk geen idee wat hem te wachten stond. Nu was zijn gezicht bleek. Zijn blik stond verdwaasd, alsof hij niet kon geloven wat hij zojuist had gehoord. Toen keek hij mijn kant op, met een felle blik in zijn ogen. Vervolgens draaide hij zich om. Naar zijn bureau, waar hij al zijn spullen begon in te pakken. Op vragen van collega’s reageerde hij niet. Daarna liep ’ie zonder iets te zeggen ons kantoor uit. De mensen met wie hij jarenlang had samengewerkt, keken hem verbaasd na. Ik had gehoopt dat ik me blij en tevreden zou voelen; ik wilde hem immers terugpakken voor wat hij me had aangedaan. Nou, dat was gelukt. Alle reden dus om happy te zijn. Maar dat was ik niet. Ik ben naar de wc’s gelopen en heb heel hard gehuild.”

Meer dan aardig

“Vijf jaar geleden begon ik aan mijn huidige baan, bij een exportbedrijf. Ik was superblij; daarvoor had ik een half jaar thuis gezeten en ik wilde graag weer aan de slag. Mijn taken waren uitdagend, mijn collega’s aardig en ik kreeg weer lol in mijn leven. M’n collega Patrick viel me meteen op. Krullend haar, mooie ogen en lekker lang. Echt een man om bij weg te kruipen. Toen ik hem beter leerde kennen, bleek hij ook nog eens heel aardig te zijn. Eigenlijk vond ik hem méér dan aardig. Ik vond het dan ook jammer dat ik ontdekte dat hij samenwoonde. Maar oké, gewoon vriendschappelijk met elkaar omgaan was ook leuk. Ons contact werd al snel hechter. We konden samen erg lachen. Soms appten we en maakten we vaak grapjes over bepaalde collega’s. Ons geroddel verdiende niet de schoonheidsprijs, maar het was niet kwaad bedoeld en wij hadden de grootste lol. Bij de jaarlijkse kerstborrel merkte ik voor het eerst dat Patrick mij ook leuk vond. We waren heel de avond onafscheidelijk. Hij dronk te veel en omhelsde me toen we afscheid namen. Ik voelde hoe hij zijn gezicht in mijn nek duwde en me daar een zachte kus gaf. Ik liep die avond op wolken naar huis en was nog helemaal opgewonden toen ik de volgende dag een appje van hem kreeg: ‘Sorry voor gisteren, zal nooit meer gebeuren. Tot in het nieuwe jaar’. Op mijn vrolijke appje terug, dat er wat mij betreft niets was waarvoor hij sorry hoefde te zeggen, reageerde hij niet. Eigenlijk had ik toen al mijn conclusies moeten trekken. Het was duidelijk dat hij me leuk vond, maar kennelijk wilde hij er niets mee doen. Ongetwijfeld omdat hij een vriendin had en haar trouw wilde blijven. Of omdat we collega’s waren, dat kon ook. Beide goede redenen en als ik verstandig was geweest, had ik die gewoon gerespecteerd.”

Kick om hem te krijgen

“Maar ik wilde het er niet bij laten zitten. Tegen vriendinnen zei ik dat ik er alles aan zou doen om één keer met hem te zoenen. Seks zou natuurlijk nog beter zijn, maar met een kus – wel een echte natuurlijk – was ik al blij. Daarna mocht zijn vriendin hem hebben en houden. Het leek me een kick als ik hem zover kon krijgen dat hij zijn principes voor één keer overboord zou zetten. Vanaf dat moment verzorgde ik me extra goed als ik naar mijn werk ging. Ik kleedde me zelfs uitdagend. Ik droeg truitjes met lage decolletés en hoge hakken – Patrick had eens laten vallen dat hij dat mooi vond. Verder zocht ik hem nog meer op dan voorheen. Ik maakte veel grapjes en lachte heel hard om de zijne.

Met succes. Ik zag hem vaak naar me kijken. Ook het appen, dat even had stilgelegen, begon weer. Toen ik begon af te sluiten met een kruisje, oftewel een kusje, deed hij dat ook. We maakten ook weleens pikante toespelingen. Na verloop van tijd werd het zo spannend dat ik helemaal vergat waar het me om te doen was. Ik werd verliefd, tot over mijn oren. En Patrick ook, zo leek het. Zijn berichten werden steeds uitdagender. Op een vrijdag raakte hij zijn zelfbeheersing kwijt. Hij stuurde me expliciete teksten over wat hij met me wilde doen. En wat hij wilde dat ik bij hem deed. Ik ging er gretig op in, zijn berichten wonden me op. Ik snap niet dat onze collega’s niets merkten die dag. De stoom moet uit onze oren zijn gekomen.”

Lees ook: Mariska ging vreemd met haar collega toen ze hoogzwanger was

Teleurgesteld en vernederd

“We spraken diezelfde avond af, bij mij thuis. Ik ging eerder weg, haalde lekkere dingen in huis, douchte uitgebreid en verzorgde mezelf tot in de puntjes. Daarna wachtte ik tot Patrick kwam, opgewonden en blij. Allang niet meer omdat ik een keer met hem hoopte te zoenen, maar omdat ik hoopte dat deze avond het begin zou zijn van iets moois.

Eerst dacht ik dat hij gewoon te laat was. Of dat hij mijn flat niet kon vinden. Ik appte hem aanwijzingen en stuurde hem sexy selfies om hem op te warmen. Maar hij antwoordde niet. De hele avond hoorde ik niets van hem, tot hij me om een uur ’s nachts een voice-appje stuurde. Duidelijk dronken. ‘Ik kan het niet’, zei hij. ‘Ik wil je zo graag, maar ik kán het niet. Sorry. Vanaf nu zijn we weer gewoon collega’s.’ Ik belde hem, maar hij drukte me weg. Daarna zette hij zijn telefoon uit, en dat bleef het hele weekend zo.
Wat heb ik gehuild. Uit teleurstelling, maar ook omdat ik me vernederd voelde. Ik had zo veel moeite gedaan die avond, uren zitten wachten en nu dít?

Toen ik maandag op het werk kwam, bleek Patrick zijn bureau te hebben verhuisd. Hij zat opeens ver bij me vandaan. Met zijn rug naar me toe. Natuurlijk wist ik ergens wel dat dit uit zelfbescherming was. En dat als ik hem de tijd zou geven, we dit vast zouden uitpraten. We moesten tenslotte met elkaar blijven werken en dan kun je elkaar niet blijven negeren. Maar ik was alleen maar gekwetst en verdrietig. Halverwege de ochtend ben ik ‘ziek’ naar huis gegaan. Huilend in bed zon ik op wraak. Want hier mocht Patrick niet mee wegkomen. Ik zou zijn vriendin alles vertellen en zijn relatie ruïneren. Als hij dacht dat hij me op deze manier kon behandelen, had hij het goed mis. Woest was ik.”

Krokodillentranen

“Die middag kwam ik op een idee. Het kwam bij me op toen ik door onze appjes scrolde. Op de bewuste vrijdag dat we ons zo hadden laten gaan, was Patrick flink uit de bocht gevlogen. Zo had hij geschreven dat hij er al tijden van droomde dat ik hem oraal zou bevredigen. Hij schreef dingen over mijn kleding, mijn grote borsten. Ik reageerde daar telkens uitdagend op, en was nog directer dan hij. Maar als ik mijn eigen antwoorden nu eens zou wissen? Net als alle berichten van de tijd ervoor? Wie alles las, zou meteen zien dat wij dit beiden hadden gewild. Sterker nog – dat ik Patrick continu subtiel aan het verleiden was geweest. Maar als ik een paar zinnen uit z’n verband trok, leek het alsof hij mij seksueel intimideerde. De zin ‘dat ik grote problemen zou krijgen als ik niet zou doen wat hij wilde,’ op die vrijdag verstuurd als plagerijtje, was zonder context zelfs ronduit op te vatten als bedreiging. Ik heb onze app-gesprekken bewerkt, tot er nog maar een paar berichten over waren. Het was nu alsof Patrick mij na ons geroddel in het begin – waarin hij ook de spot dreef met onze baas – was gaan lastigvallen. Met als climax die vrijdag, waarbij hij zich seksueel had opgedrongen. Toen heb ik mijn baas gebeld. Iets waarover ik op dat moment geen seconde heb getwijfeld. Ik zat zo vol haat en wraak. Ik móest het doen. Ik heb mijn baas gezegd dat ik een gesprek met hem wilde, omdat ik met iets zat. In zijn kantoor liet ik huilend de aangepaste whatsappgesprekken met Patrick lezen. Ik zei dat ik geen aangifte wilde doen, maar dat ik ook echt niet verder kon zo, met Patrick op dezelfde afdeling. Mijn baas haalde zijn compagnon erbij. Bloednerveus was ik, ik trilde helemaal. Bang om door de mand te vallen. Ik wist natuurlijk best dat ik een ongelofelijk risico nam dat heel slecht voor me uit kon pakken. Tegelijk geloofde ik bijna in mijn eigen verhaal. Want het kon echt niet wat Patrick mij had geflikt, dat was iets wat hoe dan ook vaststond.”

Ontzettend veel spijt

“Diezelfde middag is Patrick op staande voet ontslagen. Wat er precies is gezegd, zal ik nooit weten – en ook niet wat er in Patricks hoofd is omgegaan. Hij had natuurlijk heel goed kunnen bewijzen dat het anders zat dan ik beweerde, maar dan had hij helemaal met de billen bloot gemoeten, en dat wilde hij kennelijk niet. Misschien had hij onze berichten uit zijn telefoon gewist, dat kan ook. Dan had hij dus geen poot om op te staan. Maar hij heeft zijn verlies genomen. Of ik achteraf geniet van mijn wraak, of opgelucht ben dat hij uit mijn leven is? Nee, ik heb ontzettend veel spijt. Ik heb hem iets verschrikkelijks aangedaan. Sowieso had ik het natuurlijk anders gewild; ik was verliefd op hem. Die liefde sloeg om in haat toen hij me liet zitten, maar toen ik hem als een geslagen hond het kantoor uit zag lopen, was dat gevoel meteen voorbij. Daar ging de man met wie ik een toekomst had willen opbouwen. En nu had ik hem kapotgemaakt. Ja, hij had mij netter moeten behandelen, dat zeker – maar dit verdiende hij nu ook weer niet. Wat zal hij thuis tegen zijn vriendin en aan zijn familie hebben verteld? Het is inmiddels vijf maanden geleden en ik vraag me vaak af of hij al een nieuwe baan heeft. Op zijn LinkedIn is nog niets te zien. Wie weet heeft mijn actie hem wel in grote financiële problemen gebracht. En dat alleen maar omdat ik een afwijzing niet aankon. Terwijl hij het die avond volgens mij écht moeilijk had, anders was hij zich die vrijdagavond dat hij bij mij zou komen niet zo gaan bezatten. Ik schaam me echt voor wat ik heb gedaan. Iemand beschuldigen van Me too-acties terwijl dat helemaal niet zo is, is verschrikkelijk fout. Het is minstens zo erg machtsmisbruik als echte seksuele intimidatie.”

Lees ook: Lea: ‘Mijn collega werd weggepest… door mij’

Foto: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.