Lisanne: ‘Onze liefdesbaby redde onze relatie’
7 maart 2024
Net toen Lisanne (27) serieus twijfelde of ze nog verder wilde met haar vriend Serge (26), zag ze op de zwangerschapstest twee blauwe streepjes.
“Vol ongeloof keek ik anderhalf jaar geleden naar de twee blauwe streepjes op de test in mijn handen. Wat een slecht moment om zwanger te worden! Ik twijfelde namelijk ernstig aan mijn relatie met Serge. We hadden constant woordenwisselingen. Het waren geen heftige ruzies, eerder aanhoudende irritaties over en weer. Over niet nagekomen afspraken, de taakverdeling, te laat thuiskomen en alcoholgebruik. Vooral de dagen voor de test was ik bloedchagrijnig geweest. Ik kon alleen nog maar tegen Serge bitchen en snauwen, in mijn ogen deed hij niets goed. De sfeer in huis was daardoor behoorlijk kil. Waarschijnlijk had ik toen al last van mijn hormonen, maar dat wist ik niet. Mijn menstruatie liet al een paar dagen op zich wachten toen ik voor de zekerheid toch maar een zwangerschapstest deed. Ik verwachtte er niets van en schrok enorm toen ik de twee streepjes zag verschijnen. Zwanger?! Hoe dan? En waarom uitgerekend nu? Ik wist niet eens of ik wel met Serge verder wilde!”
Scène maken
“Achteraf gezien was het voornamelijk mijn schuld dat onze relatie zo stroef liep. Ik zat al maanden niet lekker in mijn vel. Op mijn werk, ik werk in een kledingzaak, was er gedoe met collega’s over uren en vakanties en één collega roddelde over mij. Elke dag ging ik met een vervelend gevoel naar mijn werk en thuis reageerde ik dat af op Serge. Ik zat hem continu op zijn huid. Als hij met vrienden wilde stappen, maakte ik een scène. Ik vond het niet gezellig als hij wegging en vond dat zulke stapavondjes te veel geld kostten, ook al betaalde hij die van zijn eigen salaris. Ik vond dat hij dat geld ook zou kunnen uitgeven aan iets voor ons samen. Daarnaast zeurde ik over zijn kledingkeuze, de rommel die hij liet slingeren en zijn grote gereedschapsverzameling. Ik vond ook dat hij zijn moeder te vaak belde, net als wij samen waren, dat hij te veel dronk en dat hij zijn vrienden – die ik niet mocht – te vaak zag. Als ik daar nu aan terugdenk, schaam ik me dood, want ik had zo ongeveer overal commentaar op. Ik vond dat hij smakte tijdens het eten, ik ergerde me aan de manier waarop hij zijn bestek vasthield en zelfs aan hoe hij zijn nagels knipte. Ik was hem veel te veel aan het betuttelen en bemoederen. Maar op dat moment zag ik dat allemaal niet. En ik vond dat ik bij elk meningsverschil gelijk had. Door mijn gedrag werd Serge ook niet de leukste partner. Hij vluchtte in zijn hobby’s en ging na zijn werk steeds vaker nog ‘even’ langs een vriend. Dan appte hij pas op het laatste moment dat hij niet thuis kwam eten. Met als gevolg dat ik met het eten bleef zitten en me verveelde in mijn eentje. Als Serge dan eindelijk thuiskwam, vaak met te veel bier op, ontplofte ik en kregen we weer ruzie.”
Plussen en minnen
“We kwamen in een negatieve spiraal terecht. Regelmatig stelde ik mezelf de vraag: wat wil ik nog met deze relatie? Ik maakte zelfs twee lijstjes, een met pluspunten en een met minpunten. In het lijstje pluspunten stond ‘houden van’, de lijst minpunten besloeg een heel kantje en bevatte al mijn irritaties. Ik twijfelde of ik het zou uitmaken. Een relatie van toen nog zes jaar gooi je niet zomaar weg en we hadden het altijd leuk gehad en veel mooie momenten beleefd. Dat wilde ik graag terug, maar ik wist niet hoe. Serge mopperde tijdens ruzies ook dat hij dit geen leven vond en dreigde bij me weg te gaan als ik bleef zeuren en mopperen. Ik schreeuwde dan dat hij maar moest ophoepelen en huilde mezelf in slaap als hij daadwerkelijk wegging om bij een vriend de avond door te brengen. En toen was daar dus ineens die positieve zwangerschapstest. Heel af en toe hadden Serge en ik seks, meestal als we allebei te veel hadden gedronken. Ik was niet aan de pil, omdat ik daar klachten door krijg en omdat de kans op een spontane zwangerschap bij ons toch klein was. Ik heb namelijk PCOS, een aandoening waarbij er allemaal cystes rondom je eierstokken groeien. Daardoor ben ik verminderd vruchtbaar. Daar kwam ik vier jaar geleden achter, toen ik na maanden proberen maar niet zwanger werd en de medische molen in ging. We hebben destijds allerlei onderzoeken en behandelingen ondergaan, maar zijn daar na een half jaar mee gestopt. Ik wilde namelijk per se geen hormonen spuiten. Ik had al eerder ontdekt dat ik van de pil migraine kreeg en depressief werd. Ik was heel bang dat die klachten terug zouden komen als ik hormonen zou spuiten. Reden genoeg om onze kinderwens even opzij te zetten. Ik was nog jong, misschien dat ik over een paar jaar wel aan de hormonen wilde. Ondertussen vreeën we zonder voorbehoedsmiddelen, maar dat had nooit een zwangerschap opgeleverd. Ik was dan ook stomverbaasd dat het nu ineens raak was.”
Niet blij
“Vier jaar geleden zouden die twee blauwe streepjes reden zijn geweest voor champagneknallen en vreugdedansjes. Nu niet. Ik kon het amper geloven en was niet blij. Nu onze relatie zo slecht was, wilde ik helemaal geen baby. Een kind heeft recht op een vader en moeder die elkaar liefhebben en niet op twee mensen die niks tegen elkaar kunnen zeggen zonder een sarcastische ondertoon. Eerlijk gezegd dacht ik eraan de zwangerschap te laten afbreken. Serge stond ook niet meteen te juichen, maar wilde niets van een abortus weten. Hij was ervan overtuigd dat we ervoor moesten gaan. ‘Wie weet is dit je enige kans op het moederschap, die mag je niet zomaar verprutsen’, zei hij. Hij gunde mij een kind, zelfs nu onze relatie zo moeizaam verliep. Zo lief en groothartig. Ik raak nog ontroerd als ik eraan terugdenk. Hij had er ook alle vertrouwen in dat het wel weer goed zou komen tussen ons. Diep van binnen hielden we van elkaar en als we allebei minder star zouden zijn, zouden we elkaar vast wel terugvinden, zo dacht hij. Hij zei letterlijk: ‘Ik weet dat je een lieve, zorgzame vrouw bent, ook al doe je er alles aan om dat te verstoppen.’ Maar hij hield ook zichzelf een spiegel voor: ‘Ik moet me minder als een klootzak.” gaan gedragen.’ We hadden allebei altijd al een grote kinderwens, dus wat hem betreft was deze baby welkom. Serge belde meteen zijn moeder en beste vrienden om te vertellen dat hij vader werd. Ik belde nog niemand, daar was ik op dat moment nog niet aan toe. Het heeft nog zeker twee dagen geduurd voordat ik gewend was aan het idee. Pas toen drong het tot me door dat we samen een kind zouden krijgen en vond ik het ook leuk. Serge had gelijk: dit was ons wondertje. Artsen hadden ons immers gezegd dat we maar een heel kleine kans hadden op een kind, en dat het uitsluitend met behulp van hormonen en ivf zou kunnen. Dat ik nu ineens zwanger was, moesten we als een geschenk zien.”
Superlief
“Onze familie en vrienden reageerden heel enthousiast op mijn zwangerschap. Ik vermoed dat sommige vrienden nog wel hun bedenkingen hadden, vooral vrienden die dicht bij ons stonden en wisten van onze strubbelingen. Maar zij hielden hun commentaar voor zich. Ik denk dat zij ook wel zagen hoe we door de zwangerschap weer meer naar elkaar toegroeiden, hoe goed het ging tussen ons. Onze toon naar elkaar toe werd zachter. Per maand groeide niet alleen mijn buik, maar ook onze liefde. Ik had niet eens tijd om me voortdurend met Serge te bemoeien, ik had genoeg aan mezelf: ik moest gezond koken, stoppen met roken, op tijd naar bed. Ik had ook veel omhanden: er moest een babykamer worden ingericht en er moesten baby spulletjes komen.
Serge bleef veel meer thuis. Hij timmerde een wiegje, een commode en een kledingkast. Zijn vrienden kwamen ons helpen. Ik zeurde niet langer meer over zijn vrienden, vond het juist gezellig als de jongens kwamen. Langzamerhand verdwenen zo al mijn irritaties. Ik vond Serge vooral heel lief voor mij. Tijdens mijn zwangerschap had ik een craving voor marshmallows, ik werd zenuwachtig als ik ze niet in huis had. Serge rende steeds naar de supermarkt of zelfs de avondwinkel om mijn voorraad aan te vullen. Hij regelde ook een papadag op zijn werk, ging mee naar elke controle bij de verloskundige en alle partneravonden van de pufcursus. Terwijl we daar pufoefeningen deden, lagen we vaak in een deuk, iets wat het afgelopen jaar bijna nooit meer was voorgekomen. Serge was dus erg betrokken en een super lieve aanstaande vader en het was weer leuk tussen ons. Zelf voelde ik me ook alleen maar vrolijk en happy. Op mijn werk ging het ook beter. Ik werd overgeplaatst naar een ander filiaal. Mijn chef vond me geschikter om babykleding te gaan verkopen en dat bleek een gelukstreffer. Daar ben ik volledig op mijn plek. Ik heb hartstikke lieve collega’s en ga weer met plezier naar mijn werk.”
Échte liefdesbaby
“Acht maanden geleden ben ik bevallen van onze dochter Tess. Na een voorspoedige bevalling lag ze op m’n buik. Ze keek ons met haar prachtige zwarte ogen heel eigenwijs aan, zo van: hè hè, hier ben ik dan. Serge en ik waren direct verliefd op haar en daardoor ook weer op elkaar. Elke ochtend als ik in het ledikantje kijk en een stralende lach krijg van Tess, ben ik intens gelukkig dat ze in ons leven is gekomen. Vaak komt Serge naast me staan, hij is net zo blij met onze dochter als ik. Tess is met recht onze liefdesbaby. Zonder haar waren Serge en ik niet meer bij elkaar, daar ben ik van overtuigd. Maar ons verhaal is absoluut géén garantie voor andere stellen met relatieproblemen. Ik vind dat je een kind nooit bewust mag inzetten om een kapotte relatie proberen te lijmen. Als je niet veel liefde voor elkaar voelt, maakt een kind dat niet goed. Bij ons is de liefde nooit weggeweest en dat is de basis waarop we nu ook verder gaan. Onze dochter zorgde ervoor dat we elkaar weer terugvonden. Tess maakte de connectie. Alle irritaties waren uiteindelijk ook goed op te lossen. Ze verdwenen toen wij weer met elkaar gingen praten en eerlijk durfden te zijn over ons aandeel in het mislukken van de relatie. Zoals het nu tussen ons voelt, blijven we voor altijd bij elkaar.”
Tip van de redactie
Zou je graag willen dat je relatie meer in balans komt? Lees dan eens de bestseller: Liefde is een werkwoord.Zo ontdek hoe je kan omgaan met positieve en negatieve gevoelens in een relatie. Je komt te weten welke fasen er in een huwelijk zijn. Of het mogelijk is om een langdurige relatie nog te veranderen. En nog veel meer. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Liefde is een werkwoord
Lees ook: Isabelle: ‘Mijn vriendin krijgt een baby. Van mijn vriend’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.