Lezeressen vertellen: ‘Klaar met die fat shaming!’
12 juli 2019
Weinig vrouwen zijn trots op hun overgewicht. Dat anderen, bekenden én onbekenden, daar zomaar kleinerende opmerkingen over maken, maakt het er niet bepaald beter op. Drie lezeressen vertellen.
Weinig vrouwen zijn trots op hun overgewicht. Dat anderen, bekenden én onbekenden, daar zomaar kleinerende opmerkingen over maken, maakt het er niet bepaald beter op. Drie lezeressen vertellen.
‘Hij riep: ‘dik, goor kutwijf”
Joyce (33): “Ik krijg regelmatig opmerkingen naar mijn hoofd wanneer ik op straat loop. Vooral van van die opgeschoten jongens, die dan minachtend zeggen: ‘Tjeuz, vies, dik wijf.’ Alsof ik hun hele dag verpest heb door langs te lopen. Of deze: naar me wijzen en tegen vrienden grappen: ‘Hé, daar loopt je verkering.’ En vervolgens met z’n allen hard lachen. Tegenwoordig loop ik al om als ik dat soort gasten zie.
Een tijdje geleden fietste ik met mijn kind naar het park, toen er een jongen van begin twintig overstak en riep: ‘Dik, goor kutwijf’ en daarna naar me spuugde. Dat maakte me zo boos… Het liefst was ik van mijn fiets afgestapt om die jongen in elkaar te slaan. Het was dat ik mijn peuter achterop had en hem niet in gevaar wilde brengen. Daarbij zou ik het mijn lange, slanke partner niet kunnen uitleggen als hij ons op het politiebureau zou moeten ophalen. ‘Laat toch gaan, maak je niet zo druk’, zou hij zeggen. Maar als je lang en slank bent, heb je makkelijk praten.”
‘Fat shaming is hobby nummer één van deze maatschappij’
Cato (28): “Waar ik last van heb, zijn de vooroordelen. Dikke mensen zijn lui, dom en hebben geen doorzettingsvermogen. Dikke mensen zitten altijd in een donker hoekje pizza en patat met mayonaise te eten en drinken dat weg met milkshakes. Dag in, dag uit. Dat we dik zijn, is altijd onze eigen schuld en daarop moeten we worden veroordeeld. Acceptatie is er niet. Dat is zo’n beetje de standaard veroordeling waar je als dik mens mee te maken hebt. Je mag niet blij zijn met jezelf en je uiterlijk, ook al heb je mooi haar, mooie ogen, een lieve lach of gewoon een flinke voorgevel. Iedereen vindt dat je jezelf moet willen veranderen naar een dunner exemplaar. Fat shaming is hobby nummer één van deze maatschappij; iedereen doet het. Ondertussen doet het mij zo’n pijn!”
‘Als het niet bevalt wat ze zien, kijken ze maar de andere kant op!’
Jenniek (32): “Het is niet zo dat ik dagelijks opmerkingen krijg, maar door de jaren heen zijn er toch wel opmerkingen die zijn blijven hangen omdat ze me geraakt hebben. ‘Als ik zou moeten hardlopen met zo’n kont, zou ik mezelf van kant maken’, bijvoorbeeld. Op dat moment ben ik doorgerend, maar zo’n rotopmerking blijft wel even hangen. Vroeger kon ik er ook echt wel om huilen. Tegenwoordig lukt het me om zulke opmerkingen van me af te schudden. Het weerhoudt me dus niet om in bikini het strand op te gaan. Na de opmerking ‘Ik zou me schamen in een bikini’ trek ik niet ineens een badpak aan. Als het niet bevalt wat ze zien, kijken ze maar de andere kant op!”
Meer over fat shaming
Joyce, Cato en Jenniek zijn niet de enigen die hiermee te maken hebben. In Vriendin 28 lees je nog acht verhalen van vrouwen die met fat shaming te maken hebben.
Tatjana Almuli (28) schreef het boek Knap voor een dik meisje: “Het idee van dit boek ontstond toen ik door omstandigheden veel aangekomen was, nadat ik met het tv-programma Obese eerder juist veel was afgevallen. Doordat ik mijn hele leven dik ben geweest, kon ik nu voor het eerst vergelijken hoe anders het leven is wanneer je slanker bent. Hoeveel makkelijker vooral!” Met haar boek wil ze bewustzijn en begrip creëren. Het is tijd om álle mensen te waarderen voor wie ze zijn.
