Laura: 'Met behulp van yoga viel ik 30 kilo af'

Laura: ‘Met behulp van yoga viel ik 30 kilo af’

Al vanaf haar puberteit was haar gewicht een aandachtspunt voor Laura (34), het schommelde tussen de zeventig en honderd kilo. Ze ontdekte hoe ze met yoga meer grip op haar leven kon krijgen. “Ik kreeg meer rust in mijn hoofd en werd me ervan bewust hoe ik het beste kon afvallen.”

Al vanaf haar puberteit was haar gewicht een aandachtspunt voor Laura (34), het schommelde tussen de zeventig en honderd kilo. Ze ontdekte hoe ze met yoga meer grip op haar leven kon krijgen. “Ik kreeg meer rust in mijn hoofd en werd me ervan bewust hoe ik het beste kon afvallen.”

Laura: “Voeding is in mijn leven altijd enorm belangrijk geweest. Als baby had ik koemelk-intolerantie en toen ik een peuter was, was er nog veel meer wat ik niet mocht hebben, zoals suiker en geur-, kleur- en smaakstoffen. Eigenlijk bleef er dus niet veel over wat ik wél mocht eten. Maar uiteindelijk groeide ik eroverheen. Rond mijn elfde merkte ik dat ik wat dikker begon te worden. Mijn moeder, die altijd met gewicht en diëten bezig was, opperde om een tijd te stoppen met snoepen en dat zorgde inderdaad voor resultaat. Ik kwam weer op gezond gewicht, maar het had me wel onzeker gemaakt. Hoewel ik toen helemaal niet meer dik was, voelde ik me wel zo.”

Veel meer eten

“Andere kinderen merkten dat, met als gevolg dat ze er grapjes over maakten en ik me steeds ongemakkelijker ging voelen. Nu was ik ook best een gevoelig kind en omdat overgewicht bij mij in de familie zit, dacht ik: dan ben ik vast ook dik. Andere kinderen zeiden het toch ook? In de jaren daarna ging ik onbewust steeds meer eten. Toen ik een jaar of veertien, vijftien was, nam ik ’s avonds na het eten weleens stiekem een heel pak koek of snoep mee naar mijn kamer, dat ik dan in mijn eentje naar binnen werkte. Nu denk ik: hoe kon ik dat na het avondeten nog allemaal op? Het was echt destructief gedrag. Ik at veel meer dan mijn lichaam aankon, maar ik had geen idee waarom ik dat deed. Het zorgde ervoor dat ik flink aankwam. Ik tikte inmiddels al de 85 kilo aan, bij een lengte van 1,72 meter.”

Spanningen

“Op mijn vijftiende gingen mijn ouders uit elkaar. Hoewel de scheiding voor mijn zus en mij totaal onverwachts kwam, denk ik dat ik het onbewust wel heb aangevoeld.Het verklaarde waarom ik zo bezig was met eten. De spanningen tussen mijn ouders, het hulpeloze gevoel dat ik er als kind niks aan kon doen… Ik had allemaal emoties waar ik niks mee kon en zocht mijn troost in eten.Ondertussen ging het op school ook niet goed. Ik deed havo/vwo, maar kon me niet meer concentreren en stroomde af naar de mavo. Daar ging het me redelijk makkelijk af. Toch zat ik niet lekker in mijn vel. Ik baalde er enorm van dat ik zo was aangekomen. Veel kleren paste ik niet meer en ik vond mezelf niet mooi. Zeker op de middelbare school wil je er gewoon leuk uitzien en niet ‘dat mollige kind’ zijn dat dikker is dan de rest. Ik probeerde op mijn manier wel te lijnen, maar had geen idee waar ik op moest letten. Dan zei ik tegen mezelf: ‘Vandaag eet ik maar één croissantje in plaats van twee’ en dacht dan dat dat voldoende was om af te vallen.”

Lees ook: Afvallen lukt niet (meer): dit is de reden volgens een deskundige

Boulimia

“Bij mijn ouders kon ik in die periode niet echt terecht, zij waren vooral bezig hun leven na de scheiding weer op te pakken. Mijn vader ging ergens anders wonen en mijn moeder hield ons gezin draaiende naast haar fulltime-baan. Ik was dus vooral op mezelf aangewezen. Rond mijn zeventiende begon ik boulimia te ontwikkelen. Hierbij wissel je eetbuien af met braken en/of streng lijnen. De eerste keer dat ik overgaf, was omdat ik gewoon veel te veel had gesnoept na het eten en ik me opeens realiseerde wat er allemaal in mijn buik zat. Het voelde als een opluchting dat het eruit was. Ik begon het vaker te doen. Omdat ik een kei was in het geheimhouden, kwam niemand erachter, maar ergens wist ik wel dat ik niet goed bezig was. Na een aantal maanden vertelde ik het aan mijn huisarts. Ik durfde het aan niemand te vertellen, zelfs niet aan mijn moeder. Ik werd door de huisarts direct doorverwezen naar een diëtist. Zij liet me inzien dat dit niet de manier was om op een gezond gewicht te komen. Ze leerde me hoe ik gezond kon eten en dat hielp me om van mijn boulimia af te komen. Ook ging ik sporten, kickboksen. Hier kon ik al mijn opgekropte emoties in kwijt en ik voelde me weer sterk. Door het sporten en door gezond te eten, vlogen de kilo’s eraf.”

Kinderwens

“Na Griekenland ging ik weer bij mijn moeder wonen en kreeg ik een vaste baan. Dat was het moment dat er wat meer rust in mijn leven kwam en ik beter voor mezelf ging zorgen. Ik ging bewuster eten, pakte het boksen en zwemmen weer op en begon met yoga. Opnieuw viel ik kilo’s af. Binnen een jaar had ik een nieuwe vriend, ook met hem ging ik snel samenwonen. Ik was nog steeds bezig met mijn gewicht, maar de valkuil van gezellige snackavondjes op de bank loerden continu om de hoek. Ik deed mijn best om slimme keuzes te maken, voor gezonde dingen te kiezen, maar helaas kwam ik toch weer aan. We kochten samen een huis, ik stopte met sporten en weer woog ik honderd kilo. Ik merkte het vooral met kleding kopen. Confronterend was dat, vooral toen ik de grootste broekmaat 48 niet meer paste… En dat terwijl we besloten hadden voor een kind te gaan. Ik realiseerde me meer dan ooit dat ik echt moest afvallen: omdat ik het kind in een gezond lichaam wilde laten groeien, maar ook omdat ik voor eens en altijd wilde afrekenen met mijn overgewicht.

Ook interessant: Wauw! Marije (21) is 32 kilo afgevallen: zó ziet ze er nu uit

Beter in mijn vel

Ik was enorm gemotiveerd. Elke dag ging ik met de fiets naar het werk, dat betekende een uur fietsen heen en een uur terug. Ook pakte ik de yoga weer op. ’s Ochtends om zes uur, voordat ik naar het werk ging, deed ik mijn yogaoefeningen. Zo begon ik de dag met een fijn gevoel. Door die oefeningen kwam ik beter in mijn vel te zitten, eindelijk voelde ik weer een connectie met mijn lijf. Toen ik zo dik was, had ik namelijk niet meer het gevoel dat het mijn lichaam was dat zo aankwam. Ik sloot me ervoor af, deed alsof het niet zo was. Door de yoga kreeg ik zo veel rust in mijn hoofd, dat het veel makkelijker werd om het afvallen vol te houden. Ik volgde onder andere het koolhydraatarme dieet South Beach en deed reinigingskuren, een detoxkuur waarbij opgehoopte afvalstoffen uit je lichaam worden afgevoerd. Zo verloor ik de eerste vijftien kilo. Ik ervoer minder stress en voelde veel beter welke voeding wel en niet goed voor me was. Ik merkte ook dat ik ‘langzamer’ ging leven. ’s Avonds maakte ik alvast mijn lunch voor de volgende dag op het werk. Ik voelde me echt meer ontspannen. Doordat ik voor mijn gevoel eindelijk thuiskwam bij mezelf, voelde ik me als herboren. Ik was vastberaden om mijn doel te behalen.”

Lees het hele verhaal van Laura in Vriendin 33.

Tekst: Renée Brouwer, www.jezz.nu. Foto’s: yasmijn tan. Visagie: wilma scholte.