Placeholder

Uitslagen

Het gaat goed met Kyra, maar het wil nog niet lukken om droog de nacht door te komen. Een bijwerking van haar ziekte, waar Kyra het moeilijk mee heeft.

Het gaat goed met Kyra, maar het wil nog niet lukken om droog de nacht door te komen. Een bijwerking van haar ziekte, waar Kyra het moeilijk mee heeft.

Alle uitslagen zijn wederom goed, godzijdank! Maar wat is zo'n week naar de uitslagen toe toch enorm slopend! Want ondanks dat we al bijna 1,5 jaar leven met goede uitslagen, treedt de angst dat de kanker terug is bij Kyra bij iedre mri weer naar de voorgrond. Maar gelukkig heeft ze weer een prachtig bloedbeeld en is het beeld op de mri ongewijzigd. De oncoloog is blij, wij zijn blij, Kyra is uitzinnig!

Helaas had de uroloog wat minder goed nieuws. Want bij de controle bleek dat mijn meisje haar blaas extreem klein is. Hierdoor plast ze veel en in hele kleine beetjes en haalt ze het gewoon niet om een hele nacht droog te blijven. Een bijwerking van de kanker, die gelukkig wel goed te behandelen is, want we moeten de blaas gewoon wat groter gaan maken. En dat gebeurt in 2 of 3 fasen. Eerst gaan we 2 dagen heel nauwgezet in de gaten houden wat ze drinkt en wat ze daarvan uitplast. De resultaten houden we bij en gaan daarna direct door naar het ziekenhuis. En daarna gaan we proberen om haar blaas wat groter te laten worden. Als dat niet lukt met meer drinken, dan moet ze helaas aan de medicijnen. Maar zo ver zijn we nog niet.

Kyra baalt er flink van. Ze was zo dapper begonnen met 's nachts zindelijk worden. En wanneer ze 's avonds bij het naar bed gaan verteld dat ze "net zo wil zijn als papa, mama en Sam en dat ze daarom haar blaas wil oprekken", breekt mijn hart. Mijn knappe meisje heeft al zo veel moeten doorstaan, maar dit grijpt haar aan! Ik trek haar op schoot en vertel haar een verhaaltje over een meisje (9) die geen afscheid kon nemen van haar duim, om haar te laten zien dat iedereen wel eens ergens iets langer over doet en ze zich absoluut niet hoeft te schamen.