vrouw

Miriams affaire met de buurman kwam uit: ‘Mijn dochter zal me nooit vergeven’

Het liep al jaren niet lekker tussen Miriam (35) en haar man Enzo, toen ze verliefd werd op buurman Frank. “Ik waande me vrij om appjes uit te wisselen met Frank, totdat mijn oudste dochter ze zag…”

Miriam: “Vooropgesteld: ik had nooit vreemd mogen gaan. De manier waarop ik mijn ex maandenlang heb voorgelogen en bedonderd, valt niet goed te praten. En ik begrijp dat de appjes die mijn destijds 11-jarige dochter heeft gelezen en gezien, schokkend zijn voor een kind. Het is nogal confronterend als je schunnige teksten van je moeder leest en foto’s van haar borsten ziet.

Ik snap dat Naomi daar, nog steeds, boos over is. Maar het was natuurlijk niet de bedoeling dat zij die onder ogen zou komen. Net zomin als dat het de bedoeling was dat zij überhaupt wist dat ik een geheime liefde had. Dat neem ik Enzo, mijn ex-man wel kwalijk. Hard maken kan ik het niet, maar ik geloof dat Enzo mijn dochter heeft opgestookt om in mijn telefoon te gaan zoeken naar bewijzen dat ik vreemdging. En dat hij een onschuldig kind heeft gebruikt om mij te betrappen, vind ik bijna kwalijker dan mijn eigen gedrag.”

Knipperlichtrelatie

“Enzo en ik hebben tien jaar lang een instabiel huwelijk gekend, met veel ups en downs, woordenwisselingen en meningsverschillen. Eigenlijk hadden we in onze verkeringstijd al een knipperlichtrelatie. Het ging om de paar weken uit, maar dan raakte het toch weer aan. We waren typisch een geval van niet mét en niet zónder elkaar kunnen.

Toen ik op mijn 22ste ongepland zwanger raakte van onze dochter Naomi, besloten we de gok te wagen. Ook al was de baby niet gepland, ze was wel heel welkom. Lachend zeiden we dat we hoopten dat wij volwassen zouden worden door het ouderschap. Als stel waren we dan geen echte match, als ouders zouden we zorgen dat we een topteam werden.

Maar haar komst, net als de komst van Mandy drie jaar later en een officieel huwelijk, zorgden niet voor de stabiliteit waar we op hoopten. Het is niet zo dat we elkaar dagelijks de tent uitvochten, maar we hadden wel veel ruzie. We waren allebei stronteigenwijs en gaven beiden nooit toe. We konden het over geen onderwerp eens worden. Qua financiën was Enzo bijvoorbeeld een enorme spender, terwijl ik een spaarder ben. En als het om opvoeden ging, gaf hij overal in toe, terwijl ik de strenge moeder was. Zelfs over basale onderwerpen als tv-kijken en afwassen hadden we strijd. Doodvermoeiend.”

Uit elkaar

“Gelukkig voerden we die strijd het meest als de kinderen in bed lagen, zodat zij daar niet veel van meekregen. In de tien jaar dat we getrouwd waren, zijn we een keer of drie uit elkaar gegaan, waarbij een van de twee een tijdje bij zijn eigen ouders introk. De kinderen waren nog klein, dus die merkten daar niet zo veel van of we verzonnen een smoes over werk. We kwamen altijd weer bij elkaar terug. Waarom? Ergens bleef toch dat diepere houden van, dat ervoor zorgde dat we elkaar altijd weer opzochten.

Maar anderhalf jaar geleden veranderde dat, toen ik verliefd werd op een buurman. Ik kende Frank al langer, hij woonde twee straten achter ons en we kwamen elkaar vaak tegen als we de honden uitlieten. Het begon als een vriendschap, maar onze band werd na zijn scheiding steeds inniger met stiekeme zoenen en knuffels als dieptepunt. Het was niet de bedoeling een verhouding aan te gaan en het had ook absoluut niet gemogen, ook al zijn we fysiek niet verder gegaan dan zoenen, handjes vasthouden en elkaar expliciete plaatjes en teksten sturen. Maar het hoort niet als getrouwde vrouw en moeder. Daarvoor neem ik alle schuld op me.

Lees ook: Alicia heeft een vriend, maar is verliefd op haar nieuwe buurman

Geheime minnaar

Maar ik vind de rol van mijn ex ook niet netjes. Na een paar maanden worstelen met mijn gevoelens voor Frank, besloot ik open kaart te spelen met Enzo. Tenminste, gedeeltelijk. Ik vertelde hem dat ik twijfels had over ons huwelijk en verliefd was geworden op een ander. Ik zei dat ik tijd nodig had om die gevoelens rustig op een rijtje te zetten en het voor mezelf uit te zoeken. Ik verzweeg wie de man in kwestie was én dat we al een paar keer hadden gezoend. Maar daar is Enzo toch achter gekomen en wel door onze dochter voor Sherlock Holmes te laten spelen.

Enzo kende de toegangscode van mijn telefoon niet, dus ik waande me vrij om appjes uit te wisselen met Frank. Naomi, die weleens een spelletje Pokémon op mijn iPhone mocht spelen, kende die code wel. Dus toen zij op een middag vroeg of ze even op straat Pokémons mocht vangen met mijn mobiel, vond ik dat prima. Ik heb er geen seconde over nagedacht dat ze weleens in mijn WhatsApp-geschiedenis zou kunnen neuzen.”

Enorm drama

“Erger nog: ik had nooit verwacht dat ze daarbij ook schermafdrukken zou maken om die naar haar vader door te sturen. Dat is toch bizar? Naomi beweert dat ze het uit zichzelf heeft gedaan, omdat ze niet wist wat ze ermee aan moest. Ik geloof dat niet. Welk meisje van elf jaar bedenkt zoiets? En als je ze dan ontdekt – ze moest écht goed graven in de geschiedenis om foto’s van weken terug te vinden – dan ren je toch meteen naar degene toe van wie de telefoon is en die op de foto’s staat? Natuurlijk snap ik dat het afschuwelijk voor haar is geweest om te ontdekken dat haar moeder chat en flirt met een andere man. Er zaten toch wel schokkende foto’s bij. Ook de buurman had foto’s gestuurd. Niet naakt, maar wel eentje waarin hij in zijn slip stond en je kon zien in welke ‘vrolijke’ staat hij verkeerde. Dat wil je niet zien als kind. Naomi is er niet mee naar mij gekomen, maar blijkbaar direct naar haar vader. Van hem heb ik moeten horen hoe overstuur ze was door de foto’s, maar met mij weigerde ze erover te praten. Haar vondst zorgde er wel voor dat alles in een stroomversnelling raakte. Ik was nog aan het onderzoeken of ik de buurman leuk genoeg vond om mijn huwelijk voor op te geven, maar doordat Naomi over haar toeren was en Enzo des duivels, werd het meteen een enorm drama. Naomi stond samen met Enzo recht tegenover mij. Ik heb me nog geprobeerd te verdedigen door huilend te roepen dat het me was overkomen en dat ik nog steeds heel veel van Enzo hield, maar toen ik merkte dat niemand luisterde, heb ik ervoor gekozen om weg te gaan. Ik heb mijn spullen ingepakt en ben vertrokken.”

Cruella de heks

“Inmiddels is mijn vertrek ruim een half jaar geleden. Een periode waarin ik al die tijd dus zonder mijn gezin leef en alleen om het weekend contact heb met mijn jongste dochter. Op zich sta ik nog steeds achter de beslissing om weg te gaan, want Enzo en ik maakten elkaar gewoon niet gelukkig. Ons huwelijk met ál die dagelijkse ruzies was niet gezond. Voor beiden niet. Ik gun Enzo hetzelfde als wat ik nu heb: een fijne relatie. Frank is een lieve, rustige man. Wij hebben best eens woorden, maar op een volwassen, normale manier. Niet zo heftig als met mijn ex. Toen ik bij Enzo vertrok, ben ik linea recta naar Frank gereden en bij hem ingetrokken. Niet ideaal, ik woon daardoor nog dicht in de buurt van mijn ex. Aan de andere kant ben ik daardoor ook dicht bij de kinderen en krijg ik nog veel mee van hun levens. Enzo en ik zitten midden in een mediationtraject om de scheiding af te handelen. Qua financiën komen we er wel uit. Maar wat het niet makkelijk maakt, is dat Naomi uit solidariteit met haar vader niets meer met mij te maken wil hebben. Ze is nu twaalf en mag daarom zelf bij de rechter aangeven bij wie ze wil wonen. Op dit moment is dat bij haar vader. Daar kan ik begrip voor opbrengen. Ik woon bij Frank, die ze als bedreiging ziet. Hij is de aanleiding en de reden dat papa en mama zijn gaan scheiden, denkt zij. Maar wat erger is; ze wil mij überhaupt niet meer zien. Ook niet als Frank er niet is, of als ik een weekje naar een vakantiepark wil gaan met mijn meiden, zelfs niet om een dagje te winkelen. Ze is woedend op me. Onlangs noemde ze me in een appje een ‘valse Cruella’ die haar leven heeft kapot gemaakt. Die woorden sneden door mijn hart. Ik heb er de hele middag om gehuild.”

Lees ook: Charlize: ‘Met mijn man naast me op de bank chat ik met vreemden’

Hoop houden

“Mijn jongste dochter staat er neutraal in. Nu nog wel. Ze vindt het niet leuk wat er is gebeurd, heeft medelijden met papa, maar vindt mama gelukkig ook nog lief. Zij komt nog wel om het weekend logeren, maar het voelt toch anders zonder haar zus. We maken er het beste van en ik knuffel haar gek, om zo het dagelijks gemis om mijn kinderen te compenseren. Ik voel me enorm schuldig dat ik mijn gezin uit elkaar heb gehaald en daar lig ik ook echt wakker van. Het had allemaal niet zo gehoeven, denk ik dan. Ik heb ook spijt dat ik me zo heb verlaagd door seksueel getinte appjes te versturen, al blijf ik erbij dat die niet bestemd waren voor de ogen van mijn kinderen. Naomi verkeert in een omgeving waarin ze continu bevestigd krijgt welke fouten haar moeder heeft gemaakt. De ouders van Enzo vinden mij natuurlijk ook een verschrikkelijke heks. Zij benadrukken elke keer weer wat voor vreselijke dingen ik heb gedaan. Ik heb het gezin uit elkaar gehaald. Maar iedereen vergeet dat Enzo en ik elkaar al die jaren al het leven zuur maakten. Zijn ouders weten net zo goed als die van mij dat we ontzettend veel ruzie hadden.”

Willen verdedigen

“Twee jaar geleden zei mijn schoonmoeder nog tegen mij, toen Enzo en ik op een verjaardag tegen elkaar stonden te schreeuwen: ‘Waarom doen jullie dit elkaar toch steeds aan? Zouden jullie niet allebei je eigen leven willen gaan leiden?’ Op dat moment wilde ik daar niet aan. Mijn gezin was me heilig en liefde overwon toch alles? Maar nu schijnen mijn schoon ouders dat allemaal te zijn vergeten. Van Mandy hoor ik dat ze me een slet vinden. Dat doet pijn. Ik krijg gewoon niet de kans Naomi uit te leggen dat het allemaal iets minder zwart-wit is dan zij denkt. Niet dat ik zware gesprekken over vreemdgaan met haar zou willen voeren, maar ik zou me wel graag willen verdedigen. Vertellen dat het kan gebeuren dat je verliefd wordt op een ander, maar dat dat niet betekent dat je niet meer van je kinderen houdt. En vertellen hoe ik haar mis en dat ik niets liever wil dan haar weer in mijn armen sluiten. Frank zegt dat ik hoop moet houden. Dat kinderen van nature zo’n loyaliteit naar hun ouders hebben en dat Naomi straks vanzelf weer op de stoep staat. Ik hoop het echt. Al ben ik bang dat onze band al zo is beschadigd, dat het niet meer goed zal komen.”

Vriendin’s favoriet

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Foto: Unsplash

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.