Melanie: ‘Ik hoop meer begrip te kweken voor kinderen met autisme’
30 januari 2019
Soms heb je inspiratie voor een vrolijk, licht gedicht en soms móét het er gewoon uit om je zorgen te delen of tot rust te kunnen komen. Deze week vertellen 7 lezeressen over het verhaal achter hun gedicht. Melanie schreef een gedicht over haar zoon met autisme.
Soms heb je inspiratie voor een vrolijk, licht gedicht en soms móét het er gewoon uit om je zorgen te delen of tot rust te kunnen komen. Deze week vertellen 7 lezeressen over het verhaal achter hun gedicht. Melanie schreef een gedicht over haar zoon met autisme.
Mijn zoon
Ik houd je hand vast om je door het leven te begeleiden.
Ik lees de heldere blik in jouw ogen die ik zo graag wil bevrijden.
Ik kus je tranen bij onmacht en streel je wangen rood en zacht.
Als alles anders gaat dan verwacht.
Als jij de wereld niet begrijpt en jouw bekende kreetjes slaat.
Als men wegloopt maar ik jou nooit verlaat.
Ik geef jou al mijn liefde en stel je gerust met mijn stem.
Lieve, bijzondere zoon, weet dat ik er altijd voor jou ben.
Zjos (22) wil af van het slechte stempel: ‘Autisme is niet erg’
Het verhaal
Melanie (32): “Mijn zoon kreeg rond zijn tweede verjaardag de diagnose autisme. Dit nadat zijn ontwikkeling een paar maanden eerder ineens stagneerde. Zo werd hij onder meer kieskeurig met eten, sliep hij slecht en de aanzet om te gaan praten, stopte volledig. Vier jaar later is zijn begrip op sommige gebieden goed, met andere dingen is hij nog steeds dat jongetje van veertien maanden. Als hij iets niet begrijpt, kan hij erg verdrietig worden. Helaas lopen wij regelmatig tegen onbegrip en onwetendheid aan. Zo begrijpen mensen vaak niet dat mijn zesjarige niet kan praten omdat je ‘niks aan hem ziet’. Schrijven en dichten is voor mij een uitlaatklep. Ik wil met dit gedicht laten zien dat niet alles is wat het lijkt, dat je niet meteen moet oordelen over iemand. Ik hoop er meer begrip mee te kweken voor kinderen met autisme. En het gedicht is een ode aan mijn zoon. Ik wil dat hij weet dat ik hem écht zie en zie hoe bijzonder mooi en puur hij is.”
Dit verhaal komt uit Vriendin 5.
Aaltje vecht voor autisme: ‘Ik moest opkomen voor onze zoon’
