Linda: ‘Mijn stiefkinderen zijn net zo oud als ik’

30 oktober 2023

Mishandeling, drugs, vreemdgaan… Linda (36) viel altijd op foute mannen. En toen was daar ineens Cesar (57). Dat ze 21 jaar schelen, is voor haar geen punt. Ze is gelukkiger dan ooit. “Maar zijn kinderen zagen onze relatie in het begin totáál niet zitten.”

Linda: “Als we in een restaurant of attractiepark met z’n allen binnenkomen, leidt dat bijna altijd tot verwarring. Mensen kunnen onze familieband niet inschatten of trekken eigen conclusies. Meestal gaan ze ervan uit dat ik een relatie heb met de Xavier, de zoon van mijn vriend Cesar, en dat mijn zoontje Sam en Xaviers dochter Michèlle onze kinderen zijn. Cesar is dan automatisch hun grootvader. Zo worden we ook aangesproken.
Als ik uitleg dat Michèlle mijn stiefkleinkind is, Xavier mijn stiefzoon en Cesar mijn vriend, kijkt iedereen me verbaasd aan. Is die man niet te oud voor mij? Het maakt het nog ingewikkelder als mijn zoontje Sam dan wel ‘opa’ zegt tegen Cesar. Je ziet mensen denken: heeft ze nou een relatie met haar vader?”

Verkeerde keuzes

“Ik ben jarenlang zoekende geweest. Ik wilde dolgraag een relatie, maar ik wist niet de juiste persoon tekiezen. Ik had een hang naar foute mannen. Van die sportschooltypes die alleen maar met zichzelf bezig waren en me kortstondig gebruikten of ronduit slecht voor me waren. Ik heb een echte bad boy-vriend gehad die nu in de gevangenis zit vanwege louche praktijken. En een man die me fysiek en geestelijk mishandelde, waarvoor ik zelfs EMDR-traumatherapie heb moeten volgen. Je kunt dus wel stellen dat ik geen geluk had in de liefde. Ik hopte van de ene naar de andere kort-stondige relatie, elke keer hopend dat ik nu wel de goeie had gevonden.
Na mijn dertigste werd dat nog erger. Mijn eierstokken schreeuwden, ik wilde samenwonen, trouwen, kinderen. Maar de mannen die ik leuk vond, waren daar niet aan toe. Uiteindelijk tikte mijn biologische klok zo hard, dat ik er op mijn 33ste voor heb gekozen alleen een kind te krijgen met een donor. Dat nam de druk weg om een man te vinden. Ik stopte met uitgaan en datingapps. Ik was zo druk met mijn zoontje, dat ik het hele daten heb losgelaten.”

Leuk, openhartig gesprek

“Cesar kende ik al jaren, omdat hij als zanger in een band speelt die hier in de buurt redelijk bekend is. Ooit trad hij op bij het huwelijk van mijn nicht en heb ik een tijd met hem staan praten. Vanwege ons leeftijdsverschil en het feit dat hij toen getrouwd was, zag ik hem nooit als potentiële partner. We waren wel Facebook-vrienden. Ik likete foto’s en video’s van optredens van hem, hij likete kiekjes van mijn zoontje. Verder was ons contact zeer oppervlakkig.
Ik leerde hem pas goed kennen op een verjaardag van een gezamenlijke kennis, toen ik naast hem kwam te zitten. We raakten meteen in een leuk gesprek verzeild over motorrijden en muziek. Hij biechtte op dat hij net een paar weken weg was bij zijn vrouw, na dertig jaar huwelijk. Hij was heel openhartig en vertelde over hun vele ruzies en seksloze jaren. Andersom was Cesar zeer geïnteresseerd in alles waar ik mee bezig was. Hij noemde me een stoer wijf, omdat ik voor het alleenstaand moederschap had gekozen en vond dat het me – voor zover hij dat kon zien op social media – goed afging.
Toen we het hadden over een nieuwe song die hij wilde opnemen, nodigde hij me uit de volgende dag langs te komen in zijn studio. Dan kon ik het nummer als eerste horen. Misschien naïef, maar ik ging er echt naartoe om gewoon gezellig te kletsen over muziek. Dat deden we ook wel, in het begin, maar al gauw zaten we onder het genot van een wijntje over alles te praten. We werden steeds vrijer. Geen onderwerp was te gek.
Ik vond zijn interesse lief en hij leek oprecht in zijn vragen. Hij vond ook niks raar, veroordeelde me niet. Ik had het gevoel dat ik Cesar alles over mijn verleden kon vertellen. Misschien wel omdat hij wat ouder was, al viel zijn leeftijd helemaal weg tijdens onze gesprekken. Hij mocht dan een stuk ouder zijn, omdat hij in een band speelt met mensen die veel jonger zijn, gedraagt hij zich ook zo. Ineens realiseerde ik me hoe sexy hij eigenlijk was. Hij heeft prachtige blonde krullen en in de verte wel iets weg van Tom Egbers. Aan het einde van de avond bracht hij me naar huis en toen zoende hij me intens. Eigenlijk was ik op dat moment verliefd. Nooit gedacht dat het kon, maar ik viel echt eerst op zijn lieve karakter en daarna pas op zijn uiterlijk.”

Goedgekeurd

“Cesar was gelukkig net zo verliefd als ik. Ook hem deerde het leeftijdsverschil niet. Oké, ik was een jaar ouder dan zijn zoon en iets jonger dan zijn dochter, maar hij zag me niet als kind. Hij vond me eenverantwoordelijke, zelfstandige vrouw, die haar leven goed op de rit had en ook nog eens bewust alleen een kind opvoedde.
Anders dan mijn eerdere relaties maakte hij werk van me. Cesar overlaadde me met aandacht en cadeaus en kaartjes. We belden en appten uren. Hij verzon leuke dates en nam mij en Sam mee op pad naar de dierentuin en het park. Maar het fijnst vond ik zijn respect naar mij. Hij behandelde me zo liefdevol.
Mijn omgeving reageerde wonderbaarlijk goed. Mijn ouders stonden natuurlijk niet te springen dat ik iemand uitkoos van 21 jaar ouder, Cesar scheelde amper met hun leeftijden. Maar na alle ellende waren ze blij dat ik eindelijk een betrouwbare man had. De afgelopen jaren was ik elke keer bij hen komen uithuilen als ik weer gekwetst was. Ze leden met mij mee. Dus al was Cesar dertig jaar ouder geweest: zolang hij me niet sloeg, in drugs handelde of vreemdging – zoals mijn laatste drie exen – waren ze allang dik tevreden.
Ze zagen aan mij dat het klopte met Cesar. Ik had nog nooit zo gestraald, zei mijn moeder. En hij was ook lief voor Sam. Dat vonden ze bijna nog belangrijker. Vooral mijn vader was beschermend naar zijn kleinzoon, maar hij vertrouwde Sam volledig bij Cesar. Ook mijn zus, mijn beste
vriendin en collega’s waren unaniem blij voor me.”

Ongemakkelijk

“Cesars kinderen hadden meer moeite met onze relatie. De scheiding was pas uitgesproken, ze waren nog maar net gewend aan het idee en hun vader had al na een maand een nieuwe vriendin. Eentje die een stuk jonger was, bovendien. Zacht gezegd: voor hen hoefde dat niet. Zeker de eerste weken waren ze boos op hem en wilden mij niet ontmoeten. Dat leverde nogal ongemakkelijke momenten op, waarbij ze eerst belden om te kijken ‘of de kust vrij was’, voordat ze bij hem langs gingen. Was ik bij Cesar, dan kwamen ze pas als ik weer naar mijn eigen huis was vertrokken.
Gelukkig trok zijn zoon Xavier snel bij. Hij is heel zachtaardig en lijkt op zijn vader. Als die van mij hield en serieus was, had hij er geen bezwaar tegen, zo oordeelde hij. Hij is zelf gescheiden en heeft een dochtertje van vier, hij weet hoe het werkt met relaties. Een pak van mijn hart. Voor Sam was het extra leuk als Xavier z’n papaweekend had en dan naar ons toe kwam. Zijn dochter Michèlle werd een speelmaatje van mijn zoon.
Cesars dochter Moniek bleef lang koppig. Ze heeft een sterke band met haar moeder en koos haar partij. Cesars ex was boos over de scheiding. Het beëindigen van hun relatie was niet haar wens
geweest en er zat wat jaloezie. Ze gaf wel toe dat het
huwelijk slecht was geweest, maar financieel hadden ze het prima en ze woonden in een mooi groot huis. Zij was liever ongelukkig samen gebleven dan nu alleen op een flatje, verweet ze Cesar. Ze hoopte diep in haar hart ook dat ze ooit nog terug bij elkaar zouden komen. Daarom was ze absoluut niet blij dat hij zo snel een nieuwe vriendin had en bovendien iemand op wie hij smoorverliefd leek te zijn.
Moniek was lang loyaal naar haar moeder. Ze wilde me pas leren kennen toen haar moeder een half jaar geleden ook een nieuwe relatie kreeg. Vanaf dat moment kwam ze gewoon met haar partner naar haar vader toe als ik er was. Wel zo makkelijk. Want inmiddels woonde ik met Sam bij Cesar. Ik hoef nu dus niet meer te gaan schuilen bij mijn ouders als zij komt en we kunnen verjaardagen en feestdagen gezamenlijk vieren.”

Potpourri-gezin

“Sam was nog een baby toen Cesar en ik een relatie kregen. Hij weet dus niet beter dan dat we met zijn drietjes zijn en een grote bij-familie hebben. Hij is dol op Cesars kinderen en vindt Xaviers dochter Michèlle helemaal te gek. Ze spelen superlief met elkaar. Door Michèlle noemt Sam Cesar nu wel ‘opa’ – hij praat haar natuurlijk gewoon na. Wij vinden het allemaal erg grappig en een prima oplossing: Cesar is wel een vaderfiguur, maar niet Sams biologische vader. Opa voldoet prima. Alleen, dat maakt de verwarring bij anderen groter. Buitenstaanders snappen niks van onze relatie: ik ben Sams mama, maar ik zoen zijn ópa, hoe zit dat?!
We zijn nu anderhalf jaar samen en het gaat prima met ons allemaal. Afgezien van wat lullige opmerkingen over de midlifecrisis die Cesar moet hebben omdat hij een jongere vriendin heeft, of de gekke situaties die ontstaan als we als potpourri-gezin bij elkaar zijn, lijkt onze omgeving helemaal gewend aan ons. Zelf ben ik gelukkiger dan ooit. Dat Cesar ouder is, merk ik écht niet. Hij is sportiever dan ik. Loopt drie keer in de week hard, leeft gezond en kan het tijdens de seks heel lang uithouden. Ik heb niks te klagen.
Er is één maar. Diep in mijn hart zou ik nog wel een tweede kind willen, een broertje of zusje voor Sam. Ik vind kinderen heerlijk en geniet elke dag van mijn zoon. Zeker nu Cesars dochter Moniek zwanger is, begint het bij mij ook enorm te kriebelen.
Maar Cesar ziet nog een kind niet zitten. Hij is al gesteriliseerd en wil dat niet ongedaan maken. Niet omdat hij zich te oud voelt, want hij helpt nu ook Sam mede op te voeden en dat gaat hem goed af. Maar volgens hem zou dat alles nog gecompliceerder maken. Dan zou hij twee kleinkinderen en een baby hebben. Dat vindt hij gek. Hij wil ook zijn eigen kinderen niet voor het hoofd stoten.
Voorlopig geniet ik dus maar gewoon van wat ik heb: een fijne relatie met een lieve man die van ons houdt en goed voor ons is. Dat Cesar over tien jaar al ‘bejaard’ is en AOW krijgt, vind ik een gek idee, maar ook niet meer dan dat. Het is een enorm cliché, maar wel waar: leeftijd is maar een getal. Ik ga er nog steeds vanuit dat we lang en gelukkig blijven leven.”

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.