Stefanie: ‘Ik kan geen klas vol leeftijdsgenootjes vervangen’

1 mei 2020

Tot 16 maart had ik nooit gedacht dat ik er één zou worden: een moeder die haar eigen kind onderwijst.

Op de televisie zie je wel eens een dergelijke ouder. Zo’n vrouw is vaak een ondernemende, zelfverzekerde moeder die met haar gezin op wereldreis is. Ik ben meer een onzekere huismus en heb nog nooit een Pabo vanbinnen bekeken, maar ineens was ik juffrouw.

In een cocon

Adriana kreeg werkboekjes van school en daar moest ik mij maar mee redden. Oei! Toch nam ik de baan als onervaren onderwijzeres gretig aan. Ik zag het als een unieke kans nog nauwer bij mijn kind betrokken te zijn. Op woensdag pakte Dirk het leerkrachtschap op. De overige schooldagen waren mijn dochter en ik volledig op elkaar aangewezen, samen in een cocon, zoals tijdens de zwangerschap. Coronagevaar hielden we buiten de deur.

Net echt

Elke dag begonnen we met lezen. Daarna speelde Adriana even, terwijl ik de werkboekjes klaarlegde en thee zette. Als ik Adriana aan tafel riep, stonden er kopjes thee en schaaltjes studentenhaver klaar, want de aanduiding ‘gezonde school’ probeerde ik in de thuisschool ook te handhaven. Er werd wel eens gemopperd en er vloog zelfs een keer een pen door de kamer. Ook sloegen we soms sommen over, zodat de echte juffrouw die via Skype met Adriana kon doornemen. Maar een goede sfeer overheerste. Ik verbaasde mij over Adriana’s flexibiliteit en mijn eigen kunde, al heb ik weinig zelfvertrouwen en zijn we niet op wereldreis. Het ging supergoed.

Lees ook haar vorige blog: ‘Als ik mijn dochter bel, is ze verdrietig’

Weer naar school

Jammer dat het meivakantie is. Helaas krijg ik mijn dochter niet zo gek om op vrije dagen lesjes uit het extra werkboekje te maken. Ze leest wel elke avond. Maar daarvoor heb ik haar moeten omkopen met de belofte dat ze in de zomervakantie een groot knuffeldier mag uitkiezen; in dit geval geen onderwijskracht maar omkoopkracht dus. Na de vakantie kruipen we voorzichtig uit onze cocon. Adriana gaat dan, met de halve klas tegelijk, twee dagdelen naar school. Dat is goed. Ik kan mijn kind lesgeven, met haar spelen en lachen, maar ik kan geen klas vol leeftijdsgenootjes vervangen, zelfs geen halve klas. Bovendien is een dubbele baan voor mij op den duur ook wel vermoeiend.

Eerlijk verdiend

Adriana krijgt vast weer huiswerk mee, waarbij ik haar kan helpen. Wel is de cocontijd voorbij. Maar ondanks alle ellende die deze crisis veroorzaakt, pakt niemand ons die speciale tijd meer af. Nu geen extra lesjes, want mijn veerkrachtige dochter heeft de meivakantie eerlijk verdiend.

Over Stefanie

Stefanie (46) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. Negen jaar geleden kregen zij samen Adriana. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie