Desiree

Desiree: ‘Mijn zoontje werd onverwachts geboren met schisis’

Soms gebeurt er iets waardoor je in één klap je leven moet omgooien. Voor Desiree veranderde haar leven toen haar zoontje onverwachts werd geboren met een schisis.

Desiree: “Dolblij waren we toen bleek dat ik in verwachting was van ons tweede kindje. Toch heb ik me tijdens de zwangerschap ook veel zorgen gemaakt. Op de echo’s was het hartje van Lev steeds niet goed zichtbaar, waardoor we veel extra controles kregen. Er viel een last van onze schouders toen uiteindelijk bleek dat alles toch helemaal goed was.”

Bevalling

“De laatste fase van mijn zwangerschap telde ik de dagen af. Ik keek ontzettend uit naar het moment dat we ons zoontje voor de eerste keer zouden ontmoeten. Toen de bevalling eindelijk begon, wist ik dat we over een aantal uur een gezin van vier zouden vormen. Het moment waar we negen maanden lang naartoe leefden, was bijna daar. De bevalling zelf verliep gelukkig heel goed. Toch sloeg de sfeer in de verloskamer in een aantal seconde heel snel om.

Aan het gezicht van de verloskundige die Lev opving, kon ik meteen zien dat er iets met ons zoontje mis was. ‘Hij heeft een schisis hè?’ riep ik. Nog steeds weet ik niet waarom dat in mijn hoofd opkwam, maar toen de verloskundige bevestigend knikte schrok ik ontzettend. ‘Toch geen ernstige vorm?’, vroeg ik. Het enige dat ik wilde horen was dat het allemaal wel meeviel, maar het tegenovergestelde was waar. Lev bleek de heftigste vorm van schisis (spleet in de bovenlip, bovenkaak en/of gehemelte, red.) te hebben. Binnen een halve minuut ontfermde een kinderarts zich over mijn pasgeboren zoontje.”

Lees ook: Jamie beviel met 36 weken van haar stilgeboren dochtertje

Compleet van slag

“De eerste minuten was ik compleet van slag. Er schoot van alles door mijn hoofd. Kan ik wel goed voor hem zorgen? Gaat hij ooit kunnen praten? Hoeveel operaties zal hij krijgen? Gaat hij later worden gepest? Ik moest het hele beeld dat ik in mijn hoofd had van de kraamweek overboord gooien. De eerste dagen zat ik niet op een roze wolk, maar op een donderwolk. De verloskundige was verbaasd dat dit tijdens de echo niet was opgemerkt. Voor ons viel dat wel te verklaren. Door alle zorgen om zijn hartje, hebben ze zich minder goed op zijn hoofdje geconcentreerd.

Het duurde twee dagen voordat ik de situatie accepteerde. Ik was zo verliefd op Lev en wist dat ik me geen leven zonder hem meer kon voorstellen. Voor mij was hij perfect. Mijn moedergevoel nam het van me over en ik wilde hem voor alles en iedereen beschermen. Ik besefte maar al te goed dat Lev daar een sterke moeder voor nodig had.”

Sterk zijn

“Van jongs af aan liet ik altijd over me heen lopen. Ik zei vaak niet wat ik ergens echt van vond en wilde iedereen te vriend houden. Hierdoor koos ik nooit voor mezelf, maar deed ik altijd wat het beste was voor de mensen om mij heen. Door Lev realiseerde ik me dat ik niet langer over me heen wilde laten lopen.

Steeds vaker koos ik voor het belang van Lev en daardoor ook voor het belang van mezelf. Ik leerde van me af te bijten als dat nodig was en nam afscheid van vriendschappen die meer energie van me vroegen dan dat het opleverden. Ook bouwde ik nieuwe vriendschappen op met mensen de me steunden als ik er even doorheen zat. Lang niet iedereen begreep hoeveel zorgen een kindje met schisis met zich meebrengt. Het eerste jaar hadden we wel 25 afspraken in het ziekenhuis staan.”

Trots

“Ik ben ontzettend trots als ik terugdenk aan de afgelopen drie jaar. Het is een heftige periode geweest, maar Lev heeft me sterker gemaakt dan ik ooit had durven dromen. Dat hij zo goed groeit en zich perfect ontwikkeld, is voor mij de bevestiging dat ik het als moeder goed doe. De liefde die ik voor hem voel is grenzeloos en ik zal er altijd alles aan blijven om hem te kunnen beschermen. Ik ben eindelijk de persoon die ik altijd had willen zijn en dat allemaal dankzij Lev.”

Lees ook: de dochter van Hester werd halfzijdig verlamd wakker