De kat van Itske was een halfjaar zoek: ‘Hij moest toch ergens zijn?’
24 januari 2019
Itske (43) werkt als manager in de gezondheidszorg, heeft een relatie met David en is baasje van vier katten. Kat Brutus (5), een mix tussen een Maine Coon en Europese korthaar, was een half jaar zoek.
Itske (43) werkt als manager in de gezondheidszorg, heeft een relatie met David en is baasje van vier katten. Kat Brutus (5), een mix tussen een Maine Coon en Europese korthaar, was een half jaar zoek.
“Brutus kwam altijd terug als hij een frisse neus had gehaald, behalve op 15 april, de verjaardag van mijn overleden moeder. Vreselijk vond ik dat. Mijn vriend David en ik wisten meteen dat er iets aan de hand moest zijn. Brutus was zó aan ons en onze drie andere katten gehecht.
Terwijl we zijn naam riepen en rammelden met zijn lievelingsbrokjes, speurden David en ik elke dag de buurt af. We misten hem ontzettend. Ook de andere drie katten drentelden wat verloren door het huis, sinds de grote baas van de kattenclan was verdwenen.
Maf hoe het leven kan lopen. Het was nooit onze intentie om vier katten te hebben, maar toen David en ik een nest gedumpte katjes vonden tijdens een vakantie in Griekenland besloten we voor ze te zorgen. Brutus hadden we toen al. Ze vormden meteen een soort roedel. De drie katjes adoreerden hem.
De noodzaak Brutus te vinden was extra groot omdat David en ik op het punt stonden te verhuizen naar een nieuw huis op een uur rijden. We hadden een prachtig huis gekocht in een rustige straat, grenzend aan een bosrand. Ik vond het lastig te accepteren daar zonder Brutus te wonen. Als je een dier hebt, ben je daar verantwoordelijk voor, vind ik. Ook als het zoek is.
Wil jij met jouw huisdier in Vriendin? Geef je dan op!
Het verlossende bericht
Te midden van alle verhuisperikelen bleven David en ik naar Brutus zoeken. We werden daarbij geholpen door veel mensen. Toen de briefjes met zijn foto die we in de buurt verspreidden geen reacties opleverden, begon ik een Facebook-pagina. Vaak postte ik een berichtje over Brutus, elke keer met andere tekst en foto. Door te laten weten hoe dierbaar ons dier voor ons is, ging Brutus ook bij anderen leven. Al snel zochten veel mensen naar onze zwart-witte kat.
Na een half jaar kwam het verlossende bericht: bij een school, op acht kilometer van ons oude huis, zwierf een zwart-witte kat. Een fotografe had hem gespot en foto’s van hem gemaakt. Het was hem echt! Maar David en ik vonden hem niet toen we op de plek aankwamen. Rond een uur s’ nachts bracht David mij naar huis omdat ik de volgende ochtend een belangrijke werkafspraak had. Zelf reed hij terug om verder te zoeken. Brutus moest toch ergens zijn? Net toen hij de moed wilde opgeven – het was al bijna ochtend – zag hij hem.
Krijsend stortte Brutus zich in Davids armen. Hij stopte niet met knuffelen en miauwen, zo blij was hij. Zijn haar zat in de klit en hij zat onder de teken, maar hij was er nog! Vermoedelijk had hij zich in leven gehouden met insecten en muizen.
David heeft Brutus die avond naar ons nieuwe huis gebracht. We waren allemaal euforisch van vreugde. Ik ben niet bijgelovig, maar ik vind het wel bijzonder dat Brutus niet alleen weg was op een voor ons speciale datum, maar ook weer terugkeerde op een bijzondere moment: hij werd gevonden op dag dat we afscheid moesten nemen van Davids vader.”
Dit verhaal komt uit Vriendin 4. Daarin lees je ook de verhalen van drie andere baasjes.
Lees ook:
