Stefanie (1)

Stefanie: ‘Gillend schiet ik met mijn spookgezicht overeind’

Op mijn verjaardag kreeg ik van mijn jongste dochter een pakketje voor The best week ever. Ze had het van haar eigen zakgeld gekocht; zeven gezichtsmaskers, voor elke dag van de week één.

Vorige week maandag begon ik aan de ontspanningsklus. Adriana had voor zichzelf één maskertje gekocht en deed met mij mee. We plakten de sheet masks op, beetje bijstrijken en klaar waren onze frisse spookgezichten. Liggend op het tweepersoonsbed, met yogamuziek die uit de smartphone klonk erbij, was het een relaxt moeder-dochter-momentje.

Heerlijk kwartiertje

Ik besloot een paar losse maskertjes voor Adriana te kopen, zodat zij de overige dagen ook mee kon doen. Ze was blij met de vrolijke pakjes ´voor elk huidtype.´ Geen idee of het woord ´elk´ ook voor kinderen geldt, maar voor een weekje kon het vast geen kwaad. De rest van de week deden we elke avond voor het slapen gaan een masker op. Het was steeds een heerlijk kwartiertje.

Tweestrijd

Op zondagavond pak ik het overgebleven masker uit het doosje. Mijn dochter heeft haar onesie aangetrokken en komt met haar laatste pakje naar mij toe. De bel gaat. Adriana’s vriendinnetje staat voor de deur. Ze mag nog een halfuurtje spelen. Ik zie de tweestrijd in Adriana’s ogen. Ze wil met haar vriendinnetje spelen, maar tevens de maskerweek afmaken. Op Moederdag had ik ook al een masker gekregen. Het zit nog in de verpakking. Ik stel voor dat Adriana’s vriendinnetje dat op mag. De meiden vinden het een goed idee. Dit keer duurt het allemaal wat langer, want er wordt veel gelachen. Ik laat de vriendinnen op het grote bed liggen en maak voor mezelf van dekbed en kussen een bedje op de grond. Adriana zoekt weer een ontspanningsmuziekje op. Met een vriendinnetje erbij is zulke muziek ineens reden voor de slappe lach. Onze witte gezichten dragen ook bij aan een hoop hilariteit. Toch zijn de meiden na een tijdje stil. Goh, dat zulke jonge tieners zo rustig kunnen blijven liggen en serieus mee willen doen. Knap hoor, denk ik, terwijl ik met gesloten ogen lig te genieten.

Stelletje boeven

Plotseling voel ik een duw tegen mijn schouders en klinkt er een hard ’Boeh!’ Gillend schiet ik met mijn spookgezicht overeind. Adriana staat naast mij. Haar vriendinnetje kijkt vanaf het grote bed toe. De meiden proesten het uit. Stelletje boeven! Maar ik lach even hard met hen mee. Lachen ontspant je spieren en verlaagt je bloeddruk. Daar kan geen masker tegenop!

Lees ook: ‘We kozen uit honderden modellen, onafhankelijk van elkaar, hetzelfde’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.