Stefanie: ‘We kozen uit honderden modellen, onafhankelijk van elkaar, hetzelfde’
15 oktober 2021
Als ik kleding koop, heb ik Dirk graag bij me. Hij is kritisch en eerlijk.
Wanneer ik er in mijn eentje voor een broek of jurk op uitga, beland ik vaak op de kinderafdeling en koop iets voor Adriana. Ik weet goed wat zij leuk vindt. Maar als ik de moeite neem om zelf iets te passen, slaat de twijfel toe. Staat het mij wel? Ik winkel ook wel eens met mijn oudste dochter. Zij is modieus en net als haar vader kritisch en eerlijk. Toch koop ik ook dan meestal niets. Het is veel te gezellig; kletsen, koffie drinken. De laatste tijd schiet dat shoppen met mijn dochter erbij in. Zij heeft net een jonge hond. Daar geniet ik ook van. Zeker nu hij wat langer kan wandelen en we het bos in kunnen gaan.Winterjas
Twee jaar geleden kocht ik in mijn eentje een winterjas. Dirk vond hem lelijk. Ik droeg hem alsnog, maar door Dirks mening zat hij toch niet helemaal lekker. Na anderhalf jaar brak het lipje van de ritssluiting af. Ik vond het de jas niet waard om er een nieuwe rits in te laten zetten en maakte een paperclip aan de sluiting vast. Zo kon ik hem nog wel gebruiken, maar het leek armoedig. Beschaamd verstopte ik de provisorische ritssluiting onder een sjaal.Zo moeder, zo dochter
Het is tijd voor een nieuwe jas. Dirk gaat mee om er één uit te zoeken. Winterjassen ogen gauw lomp. Toch zien we een lange jas die ons allebei bevalt. Je kunt hem van binnenuit aansnoeren om er een getailleerd model van te maken. Mijn oudste dochter komt met vriend en hondje langs. Eerst gaat alle aandacht naar de enthousiaste pup. Ondertussen ritst mijn dochter haar jas los. ´Heb je een nieuwe jas?´ vraag ik. Als ze dat bevestigt, kijk ik nog eens goed naar de donkergroene, getailleerde jas. ‘Hij lijkt op mijn jas,’ zeg ik en haal mijn nieuwe aanwinst van de kapstok. ‘Hij is dezelfde,’ zegt mijn dochter. Ik heb voor veilig zwart gekozen, maar behalve de kleur zijn de jassen identiek aan elkaar. Dirk vindt mijn jas mooi, mijn oudste dochter heeft dezelfde jas gekozen, dus ik heb gegarandeerd een smaakvol exemplaar. Maar dat mijn dochter en ik uit honderden modellen, onafhankelijk van elkaar, dezelfde jas hebben gekocht, fleurt mijn moederhart op. Zo moeder, zo dochter, of eigenlijk andersom. Als het op mode aankomt, vertrouw ik meer op de smaak van mijn dochter dan die van mezelf.Lees ook: ‘Het aanzicht van de kale plek knaagt in mijn buik’
