Stefanie: ‘Mijn lastigste eigenschap: niet om een gunst durven vragen’

2 april 2021

‘Dit is ons enige uitje deze week,’ zeg ik onderweg naar de teststraat tegen Adriana. Dirk heeft corona. We moeten in quarantaine.

In quarantaine

Ik doe met Adriana spelletjes achterhuis en we knutselen ons door de dagen. Dirk is niet erg ziek en ik kan thuis werken. Hoe zou het zijn geweest als deze pandemie zes tot tien jaar geleden had plaatsgevonden en we met de ingewikkelde gezinssituatie van toen met z’n allen in quarantaine hadden gezeten? Zijn er nu gezinnen die het moeilijk hebben en geïsoleerd samen zijn? Best heftig om daarbij stil te staan.

Boodschappen

Ik boen en poets, smeer crackertjes en bereid maaltijden. Dat mag Dirk wegens besmettingsgevaar niet doen. ‘Ik kan niet eens een keer lekker koken,’ zegt Dirk, die graag in de keuken staat. ‘Je moet het met mijn kookkunsten doen,’ antwoord ik. ‘Daar is ook niets mis mee,’ vindt Dirk. Fijn om te horen, want ik ben een onzekere kok, vooral nu de ingrediënten schaarser worden. Gelukkig bieden veel lieve mensen aan boodschappen te doen. Mijn lastigste eigenschap is: niet om een gunst durven vragen. Toch gaan we op het aanbod van onze buren in. Ze brengen boodschappen, inclusief een bosje tulpen. Super fijn, zulke buren!

Creativiteit

Onze oudste dochter gaat naar een vriendin bij ons in de buurt en brengt hooi voor de cavia’s. Onwerkelijk dat ze buiten moet blijven staan. We vangen het isolement op met humor. Als Dirk een pen vraagt, schop ik die quasi afkerig naar hem toe. ‘Ik ben hier echt de paria,’ zegt Dirk lachend. ‘s Middags beleg ik boterhammen als paashaasjes. Creativiteit is een quarantainekraker. Je blijft er vrolijk door. ’s Avonds schil ik de laatste, spruitende aardappels. Dan zie ik hem liggen… Wout Walrus. Ik breng hem tot leven en zet hem op een rots, zodat hij met zijn lelijke snoet iets van zijn waardigheid behoudt.

Tekst gaat verder onder de foto. 

Wout Walrus

Ik mag dan onzekere trekjes hebben, maar ben blij met mijn creativiteit. En in een verhaal hoeft de hoofdpersoon niet mooi te zijn. Wout Walrus heeft scheve slagtanden en misvormde zwemvliezen. Wout wil graag een partner, ook al lachen de andere walrussen hem uit. Maar in tegenstelling tot de rest is Wout een romanticus. Hij zet een hart tegen zijn rots en blijft vriendelijk glimlachen. Vandaag of morgen komt er vast een verschrompeld appeltje voorbij dat Kobusje Krab heet. Wout en Kobusje worden een romantisch paar dat de kudde robben jaloers zal maken. Ik schrijf het verhaal gelijk uit, want Adriana is bijna door de bibliotheekboeken heen.

Lees ook: Stefanie: ‘Weemoedig kijk ik naar een briefje dat mijn adoptiekind schreef’

Over Stefanie

Stefanie (47) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.