Sientje: 'Hoe kom je met drie baby’s een winkel in zonder kinderwagen?'

Sientje: ‘Hoe kom je met drie baby’s een winkel in zonder kinderwagen?’

Daar is hij dan, het speelgoed dat ons wereld vergroot: de bakfiets! Al toen ik goed en wel twintig weken zwanger was, wisten we dat er een moest gaan komen.

Daar is hij dan, het speelgoed dat ons wereld vergroot: de bakfiets! Al toen ik goed en wel twintig weken zwanger was, wisten we dat er een moest gaan komen.

Wereldvergrotend voertuig

Bij Crossfit Gymert, de sportschool waar ik veel te vinden was, hebben ze zelfs een sponsoractie gehouden om een bijdrage in te zamelen voor ons speelgoed. Eigenlijk heb ik een enorme hekel aan fietsen en ben ik benieuwd of ik het nog wel kan. ‘Fietsen met kinderen is echt genieten’ heb ik mensen horen zeggen, dus ook ik moet eraan geloven. Ik noem ons voertuig ‘wereldvergrotend’, omdat we op deze manier makkelijker de deur uit kunnen. Met de auto is dat net wat lastiger. Het sjouwen met Maxi Cosi’s, kinderwagen en alle spullen die je verder nodig hebt voor je uitje.

Lees ook de vorige blog van Sientje: ‘Bij ons thuis geldt: wie ‘m heeft mag ‘m hebben’

Doelloos rondrijden

In de bakfiets zitten vaste zitjes (babyschalen) waarin de drieling ligt. Rijden maar! Naïef als ik ben, was ik in mijn gedachten al aan het winkelen bij de drogist en stond ik tussen de wijnschappen van de Jumbo. Niets is minder waar, want hoe kom je nu met drie baby’s een winkel in zonder ons bakbeest (de kinderwagen)? Leuk bedacht Sientje, maar dat gaat niet lukken. Alle drie de kids tegelijkertijd dragen is geen optie en een winkelwagen voor drie baby’s lijkt nog niet te zijn uitgevonden. Er kan dus alleen maar gefietst worden zonder doel.

Met een drieling gaat alles anders, zo ook de kinderkamer

Beetje valsspelen

Doelloos rondfietsen klinkt zelfs al prettig. Als het maar buiten de vier huismuren is. Dus zo gingen we afgelopen weekend de dorpen rond om maar niet thuis te hoeven zitten. Heerlijk in de buitenlucht zonder ons bakbeest te hoeven duwen. De kids in de vaste stoeltjes, fiets op sportstand en gaan. We spelen een klein beetje vals met een elektrische bakfiets, bijna iets om je voor te schamen op deze leeftijd. Ik ren meer achter de trappers aan dan dat ik aan het fietsen ben, maar rennen is ook goed voor de conditie dus ik keur het goed. En laten we eerlijk zijn; ik ben niet de enige die een beetje vals speelt. Gelukkig: ik kan het nog. Fietsen verleer je nooit kan ik je vertellen. En ik moet oppassen, want dadelijk ga ik er ook nog van genieten!

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Sientje (@drielingmoeder_sientje) op

OVER SIENTJE

Sientje blogt iedere week over haar leven als drielingmoeder. Volg Sientje, Tess, Janne en Pip op de voet! Sientje stond eerder dit jaar met haar verhaal in Vriendin. Na een zwangerschap van 28 weken, werden Tess, Janne en Pip geboren. Ze waren klein, maar dapper. Vooral Pip; zij had het moeilijk en vocht om in leven te blijven. De meisjes lagen zeven weken in een couveuse om aan te sterken. Het was een periode waarin Sientje zich vaak machteloos voelde omdat ze niets voor haar dochters kon doen, maar ook een tijd waarin zij en Jos veel steun van hun omgeving kregen. Jos en Sientje zijn nooit gestopt met hopen en wensen dat hun kinderen alle drie naar huis zouden komen. Toen het eindelijk zover was, durfden ze het geboortekaartje pas te versturen. ‘If you can dream it, you can do it’ staat er in sierlijke letters op het kaartje.