Na ruim 40 dates vond Wendy de ware: ‘De liefde stond al die tijd recht voor mijn neus’

Na ruim 40 dates vond Wendy de ware: ‘De liefde stond al die tijd recht voor mijn neus’

Wendy (53) is sinds drie jaar dolgelukkig met Nico (51, IT-manager). Al had het vinden van die grote liefde nogal wat voeten in aarde. “Meer dan veertig keer werd ik door mannen teleurgesteld, afgewezen of ontbrak de klik. En dat terwijl ik Nico, die mijn ware bleek te zijn, in die periode elke week zag!”

Wendy (53) is sinds drie jaar dolgelukkig met Nico (51, IT-manager). Al had het vinden van die grote liefde nogal wat voeten in aarde. “Meer dan veertig keer werd ik door mannen teleurgesteld, afgewezen of ontbrak de klik. En dat terwijl ik Nico, die mijn ware bleek te zijn, in die periode elke week zag!”

Wendy: “Ik was twintig jaar samen met mijn ex, waarvan vijftien jaar getrouwd, toen we in 2004 uit elkaar gingen. Ik wilde een andere kant op dan hij; ik wilde vernieuwen, verder kijken. Mijn ex vond het leven wel goed zo en dat benauwde mij. Er was geen ruzie, we pasten alleen niet echt meer bij elkaar. Het was een verdrietige tijd. Ik vond het heftig dat mijn besluit mijn ex zo veel pijn deed. En dan heb je ook nog te maken met de omgeving, die je voor gek verklaart dat je zo’n leuke man verlaat. Toch hebben we, als ik er op terugkijk, een goede scheiding gehad. We hebben nog steeds contact. Als er iets gebeurt in onze gezamenlijke vriendenkring, appen we elkaar.”

Alleen een hond

“Ik ging ervan uit dat ik na mijn scheiding zo weer aan de man zou zijn. Ik zie er leuk uit, ben slim en gezellig; waarom niet? Maar die leuke man vond ik niet. Anderhalf jaar lang had ik een knipperlichtrelatie met een collega. Het was vaker uit dan aan, er zat weinig schot in. Toen dat voorbij was, begon ik met daten. Maar steeds weer trof ik foute mannen of klikte het uiteindelijk toch niet met iemand.

In 2010 zegde ik mijn baan bij de luchtverkeersleiding op om mijn eigen onderneming te starten. Vanaf toen kreeg ik bij vlagen een beetje een ‘alleen op de wereld-gevoel’. Ik kon mijn identiteit niet meer aan mijn werk ontlenen, want mijn onderneming stelde nog niet veel voor. En dan had ik ook nog eens geen man en geen kind… Ik had alleen maar een hond! Er moet toch ergens iemand zijn, heb ik regelmatig gedacht…”

Date-drama

“Vanaf de derde date hield ik mijn afspraken met mannen bij in een schriftje. Het was alsof ik een voorgevoel had dat het er weleens heel wat konden worden. Ik wilde de dates vooral niet vergeten. In een paar regels schreef ik op met wie ik was weggeweest, wat hij deed, hoe de date was verlopen en waarom het niets zou worden. Ik heb bijna alle datingsites wel gezien, ondanks dat ik er toch van overtuigd was dat ik mijn droomman ‘in het wild’ zou tegenkomen. Op de bank gaan zitten afwachten was alleen niets voor mij.

‘Tijdens de date vond hij het nodig om elk half uur te vragen of ik écht niet met hem naar bed wilde.’

Het daten heb ik altijd als een drama ervaren. Het lijkt wel of je daarmee alleen maar foute mannen en nare types aantrekt. Ik was op zoek naar verbinding, wilde een relatie vinden. Maar de meeste mannen waren vooral op zoek naar seks. Ik gaf altijd duidelijk aan wat ik zocht in een man, maar daar hadden ze geen boodschap aan. Zo trof ik een keer een man met wie ik via de mail hartstikke leuk contact had. Maar tijdens de date vond hij het nodig om elk half uur te vragen of ik écht niet met hem naar bed wilde. Ik begon daar niet aan.

Het is in al die jaren twee keer voorgekomen dat ik de nacht met een man doorbracht, maar daarbij wist ik van tevoren zeker dat het niets zou worden. Ik had mijn verwachtingen bijgesteld en dan stap je zo’n ervaring ook anders in.”

Vijfsterrenhotel

“Eén date vergeet ik nooit meer. Die man was vanaf het begin heel aanhankelijk. Hij wilde naast me komen zitten en legde direct een hand op mijn been. Heel ongemakkelijk. Hij was op zich een leuke vlotte babbelaar, maar iemand die bijna bij je op schoot kruipt: daar hou ik niet van. Na één wijntje zei ik dat ik er wel klaar mee was. We liepen samen naar de auto, waar ik hem netjes met een zoen op de wang gedag wilde zeggen. ‘Krijg ik geen echte zoen?’ vroeg hij verontwaardigd. Ik zei hem dat dit inderdaad niet ging gebeuren.

‘Ik heb je wijn betaald!’ reageerde hij. Alsof daar dan dus een zoen tegenover moet staan. Hij probeerde me nog tegen te houden, maar ik vertrok. Daarna heeft hij me nog maanden lastiggevallen. Hij noemde mijn profielfoto ‘sletterig’, terwijl ik juist heel bewust een portretfoto had gekozen waar niets op aan te merken was. Ook mailde hij dat hij een klacht over me wilde indienen bij het datingbureau. En als hij ergens was, in het theater of de kroeg bijvoorbeeld, stuurde hij mij een foto met een tekst als: ‘Dit mis jij allemaal.’ Dat deed hij ook eens toen hij in zijn tent aan het Gardameer kampeerde. Ik was het zo zat, dat ik van internet een foto van Milaan heb geplukt. Ik heb hem geantwoord dat ik genoot van een paar dagen shoppen en overnachten in een vijfsterrenhotel. Daarna was hij er ook klaar mee.”

Dit verhaal komt uit Vriendin 4.

Lees ook:

Lisenka: ‘Mijn grootste wens voor 2019? Een leuke man in mijn leven!’