Na het overlijden van haar partner werd Daphne afscheidsfotograaf

16 december 2021

Afscheidsfotografie is het fotograferen van een afscheid, zoals een begrafenis of crematie. Ook kunnen er foto’s worden genomen in de tijd vóór iemand overlijdt. Daphne (35) weet er alles van. Een jaar geleden besloot ze om zelf afscheidsfotograaf te worden.

Als moeder van twee jongens werkt Daphne al jarenlang bij het Hunebedcentrum. Hier mag ze allerlei foto’s maken, daardoor heeft ze zich kunnen ontwikkelen als fotograaf. De passie voor fotografie heeft er bij haar altijd al ingezeten. “Ik zie de wereld door mijn eigen ogen en wil deze vastleggen. Ik kan er mijn ei volledig in kwijt.”

Verlies van partner

Drie jaar geleden overleed de partner van Daphne. “Hij was vijf jaar lang ongeneeslijk ziek en ik zag hem langzaamaan aftakelen. Toen hij overleed, vroeg een vriendin aan mij of ik foto’s van de uitvaart wilde hebben. In eerste instantie zei ik nee, want waarom zou ik daarvan beelden willen hebben? Toch besloot ik het uiteindelijk te doen. Als ik het niets vond, kon ik ze altijd nog verwijderen.”

Na de uitvaart heeft Daphne de foto’s één keer bekeken. Daarna heeft ze er twee jaar niet meer naar omgekeken. Tot ze vorig jaar besloot om de map in de computer te openen. Eerst bekeek ze alleen alle foto’s, daarna riep ze haar kinderen erbij. “Ze gaven ons zo veel troost, wat ik eerder niet voorzien had. Al snel realiseerde ik me dat ik het gevoel dat de beelden mij gaven, ook aan andere mensen wilde doorgeven. Zo kwam ik op het idee om afscheidsfotograaf te worden.”

Afscheidsfotograaf

Hoewel Daphne al kon fotograferen en als geen ander wist hoe een rouwproces werkte, moest ze nog wel meer kennis opdoen van afscheidsfotografie. Ze besloot een opleiding te volgen om zich erin te verdiepen. En met succes: inmiddels is ze geslaagd en een gediplomeerd afscheidsfotograaf.

Tijdens een afscheid probeert Daphne een verhaal in beelden te maken. “Ik fotografeer niet alleen mensen, maar ik probeer het hele plaatje in beeld te brengen. Denk aan een close-up van de bloemen, de plek waar iemand wordt begraven of het glas in lood in de kerk.” Een uitvaart is niet pers se iets formeels. “Het wordt georganiseerd uit liefde. Die warmte en sfeer probeer ik over te brengen.”

Een afscheid fotograferen is niet altijd makkelijk. Er komen vaak heel wat emoties bij kijken. “Ik kan daar goed mee omgaan. Het zijn niet mijn emoties waar het om gaat, maar die van anderen. Daardoor staat het wat verder van je af. Ik ontvang wel altijd graag van tevoren het draaiboek, zodat ik bijvoorbeeld weet wat voor liedjes er worden gedraaid en op de hoogte ben van wat er gaat gebeuren.”

Vaardigheden

Tijdens het fotograferen is het belangrijk om mensen niet intens verdrietig op beeld te zetten, aldus Daphne. “Dat vinden mensen niet fijn. Je kunt wel laten zien dat ze een traan laten, een arm om elkaar heen staan of bij elkaar staan. Dit zijn hele mooie aanrakingen die al veel kunnen vertellen.” Daphne probeert altijd onzichtbaar te zijn. “Ik stel me zo op dat mensen geen last van mij hebben. Ze moeten niet het idee krijgen dat er paparazzi op de uitvaart rondloopt. Daarom is het belangrijk om stil foto’s te kunnen maken. Verder is het omgaan met emoties van mensen noodzakelijk als afscheidsfotograaf. Ze hebben iemand verloren, zijn verdrietig en voelen pijn. Op sommige momenten sla ik dan wel een arm om iemand heen. Ik ben ook maar een mens en soms wil ik iemand troost bieden. Het menselijke contact maakt dit werk zo mooi.”

Beeld levert herinneringen op

Het fijne aan foto’s hebben van een uitvaart, is dat je kunt terugkijken op de dag. “Op dat moment leven mensen vaak in een soort roes, en gaan er zoveel emoties door hen heen dat ze niet alles meekrijgen. Ikzelf weet hier alles van. Het is fijn om een tastbare herinnering te hebben aan de uitvaart.”

Daarnaast kunnen de foto’s positief bijdragen aan het rouwproces. “De foto’s bieden troost en zorgen ervoor dat je fijne herinneringen kunt ophalen. Zo ontstaan mooie gesprekken over de overledene.”

Vaak fotografeert Daphne niet alleen tijdens de uitvaart, maar ook al vóór het overlijden van een persoon. “Ik heb mijn afscheidsfotografie opgedeeld in drie verschillende reportages. Als eerste de Afscheidsreportage, dan fotografeer ik de uitvaart. Als tweede de Herinneringsreportage, dan fotografeer ik een gezin waar iemand ongeneeslijk ziek is. Tot slot het Beeldverhaal, dit is een persoonlijke brief wat versterkt wordt door het beeld. Om zo het leed een plekje te kunnen geven. Op deze manier krijgt het verhaal een plekje buiten het lichaam, waardoor het vastgepakt en weggelegd kan worden. Het een uitleg kan geven over die vervelende situatie, zonder dat de persoon ook maar een woord hoeft te zeggen.”

Mijn levensweg

Hoe Daphne terugkijkt op haar overstap naar afscheidsfotografie? “Als mijn leven niet zo was gelopen zoals het nu is verlopen, had ik denk ik niet voor dit beroep gekozen. Ik kan mijn eigen levensweg omarmen en anderen daardoor helpen. Dit is het mooiste om te doen. Foto’s bieden troost, en ik hoop dat mensen dit gaan inzien. Mijn kinderen zijn nog altijd dankbaar voor de foto’s die ze hebben van hun vader. Ze zorgen altijd weer voor leuke gesprekken en houden zijn herinneringen levend.”

Meer weten over Daphne’s werk? Kijk dan op haar website:  www.d-a-f.nl