Home
Persoonlijke verhalen
Annette: ‘Kort na zijn aanzoek werd ik verliefd op een ander’

Annette: ‘Kort na zijn aanzoek werd ik verliefd op een ander’

13 maart 2024

Annette (25) was nog maar net verloofd met Edwin, toen ze smoorverliefd werd op een ander. “De spanning tussen ons was onbeschrijfelijk. Voor ik het wist, zoenden we.”

Benauwd gevoel

Annette: “De gedachte dat ik bijna met Edwin was getrouwd, geeft me een benauwd gevoel. Zes jaar geleden, toen ik hem leerde kennen, droomde ik ervan om ooit een witte trouwjurk te dragen, maar inmiddels heb ik ontdekt dat het niets voor mij is.

Edwin en ik leerden elkaar kennen op het werk. Hij vond mij meteen leuk. Na een paar afspraakjes kreeg ik ook gevoelens voor hem en al snel hadden we een relatie. Om praktische redenen besloten we na twee jaar te gaan samenwonen. We zouden naar dezelfde stad verhuizen, hij voor zijn werk en ik voor mijn studie. We vonden het onzin om apart van elkaar iets te huren als we toch vooral bij elkaar waren.

Irritaties

Ruzies hadden we niet, maar wel de bekende irritaties over rondslingerende sokken en het huishouden. Onze relatie was verre van hartstochtelijk en we raakten steeds meer in een sleur, maar we hadden het wel fijn samen. We hadden veel gemeenschappelijke vrienden en deelden onze liefde voor reizen. Na drie jaar samenwonen, leek trouwen voor ons een logische stap. In onze omgeving is het gebruikelijk om jong te trouwen. Eigenlijk kende ik niemand die dat niet deed. Voor zover ik wist, hoorde het er gewoon bij. En waarom niet? We hadden een fijn huis, zaten altijd op één lijn en hadden dezelfde gedachten over kinderen: die wilden we namelijk niet. Ik zag mezelf wel oud worden met hem. Toch had ik soms ook twijfels. Dan dacht ik: is dit het nu?”

Eerste twijfels

“Op een prachtig strand in Spanje vroeg Edwin me afgelopen zomer vlak voor zonsondergang ten huwelijk. Natuurlijk wilde ik dat. Althans, dat dacht ik. Achteraf gezien heb ik mezelf dat aangepraat. Toen ik ‘ja’ zei, bekroop me een raar gevoel. Er zijn een paar momenten in je leven die heel groots en bijzonder zijn, zoals je trouwdag of de geboorte van je kinderen. Dit was ook zo’n moment, dat wist ik. Toch voelde het anders. Ik had dolgelukkig moeten zijn, maar dat was ik niet. In plaats daarvan voelde ik paniek en twijfel: dit is wel heel serieus. Ik kon dat gevoel verbloemen door mezelf ervan te overtuigen wél blij te zijn. De twijfel aan onze relatie was voor mij nooit een reden geweest om het uit te maken, ook niet na zijn aanzoek. Gek genoeg kwam het niet eens in me op.

Sparen

Naarmate de tijd verstreek, raakten mijn twijfels meer op de achtergrond. We gingen gewoon door waar we gebleven waren. Edwin en ik wilden de bruiloft groots aanpakken, dus besloten we nog twee jaar te sparen. Als je het doet, doe je het goed, vonden we. De locatie was al bekend: een oude kapel in een hofje, heel romantisch. Ik wilde niet bezuinigen op mijn trouwjurk en wist al precies welke het zou worden. Het was nog te vroeg om dingen vast te zetten, maar in ons hoofd was alles al geregeld. Het idee van zo’n groot feest vond ik leuk.

Maar hoe serieuzer de plannen werden, hoe nerveuzer ik werd. De gedachte dat de bruiloft nog twee jaar duurde, stelde me gerust. Er was nog geen reden om me druk te maken.”

Sardinië

“Drie maanden na het aanzoek moest Edwin, zoals wel vaker, voor zijn werk naar het buitenland. Dit keer ging hij twee weken naar Colombia. Omdat ik mijn baan had opgezegd en mijn nieuwe baan pas over twee maanden zou beginnen, besloot ik mee te gaan. De spaarpunten die we bij de vliegmaatschappij konden inleveren om goedkoop te vliegen vielen helaas zo, dat ik uiteindelijk maar drie dagen in Colombia kon zijn. Dat vond ik te veel moeite. Als ik niet met Edwin mee kon, ging ik wel in mijn eentje op reis, dat had ik immers al vaker gedaan. Ik besloot in mijn eentje een week naar Sardinië te gaan.

Op slag verliefd

Eenmaal aangekomen bij het hostel had ik nog niets gegeten. Ik vroeg een jongen bij de receptie of hij een goed restaurant kende. Ik dacht dat hij bij het personeel hoorde, maar hij kwam uit Amerika en bleek net als ik alleen op reis te zijn. Ik was op slag verliefd. Zijn baard en brede postuur maakten hem enorm aantrekkelijk. Zoiets had ik nog nooit eerder gevoeld. Toen ik terugkwam van het restaurant, zag ik hem staan in de gemeenschappelijke ruimte van het hostel. We raakten opnieuw aan de praat en hij stelde zich voor als James. Tijdens mijn relatie had ik weleens een oogje op iemand gehad, maar dat trok altijd snel weg: ik was tenslotte gelukkig met Edwin. Deze keer was het anders, dat voelde ik meteen. Deze jongen was zó leuk en interessant. Het was heel verwarrend. De dagen daarna trokken we veel met elkaar op. We liepen urenlang door de stad en zaten tot laat op het dakterras van het hostel. De gedachte dat dit misschien al te ver ging, kwam niet eens bij me op. Hij wist dat ik een vriend had, maar dat weerhield ons er niet van om elkaar te leren kennen.” Er was duidelijk een klik tussen ons. Alles wat ik bij Edwin miste, vond ik bij James: hij was avontuurlijk, hield van literatuur en was gelukkig zonder dure spullen.”

Onbeschrijfelijke spanning

“Aan het eind van de week kwam zijn vader op bezoek. Met z’n drieën bezochten we de oudste opera van de stad. Tijdens de voorstelling kon ik mijn ogen niet van James af houden. De spanning tussen ons was onbeschrijfelijk. Na de opera ging zijn vader terug naar zijn hotel, maar voor ons begon de avond pas. Tot diep in de nacht liepen we samen door de stad, soms eventjes hand in hand. Ik trok mijn hand steeds terug, omdat ik wist dat het te ver ging. Het voelde zo vertrouwd met hem, het leek of we elkaar al jaren kenden. James had een moeilijke tijd achter de rug en kon zijn verhaal bij mij kwijt. Ook ik vertelde wat mij dwarszat, over mijn verloving en dat hij mij zo in de war bracht. Terug in het hostel belde ik Edwin om te vertellen dat ik een leuke jongen had ontmoet. Ik ben in onze relatie altijd eerlijk geweest en vond dat hij het recht had om dit te weten. Ik vertelde hem dat ik in de war was, maar dat ik dit gevoel wel wilde onderzoeken. Voor hem was het natuurlijk vreselijk om te horen, maar door mijn gevoelens voor James vergat ik helemaal dat ik iemand anders pijn deed.

Knoop in maag

Edwin bleef rustig en leek mij te begrijpen. Maar hij zal wel gedacht hebben: dit moet ik in de gaten houden. Het liefst had ik James die nacht gezoend, maar al die tijd kon ik mezelf inhouden. De volgende dag moest ik weer naar huis en dus namen James en ik afscheid van elkaar. Na een laatste knuffel keken we elkaar recht in de ogen. De spanning gierde door mijn lijf en voor ik het wist, zoenden we. Omdat de passie tussen Edwin en mij al enige tijd verdwenen was, voelde deze zoen zó intens. Ik was vergeten hoe goed een kus kon voelen. Met een knoop in mijn maag ging ik naar huis. Niet alleen zou ik James ontzettend missen, ik had ook geen idee wat ik met deze situatie aan moest. Onderweg naar huis heb ik hard gehuild.”

Lees ook: Jantiens ex ging vreemd met haar beste vriendin: ‘Haar vergeven? Nooit!’

Eindelijk een reden

“Eenmaal thuis belde ik Edwin, die nog steeds in Colombia zat. Hij reageerde kalm toen ik hem vertelde dat ik met iemand anders had gezoend. Hij vond het niet leuk, maar hij waardeerde het dat ik er zo eerlijk over was. Het was voor hem geen reden om het uit te maken. Edwin zou pas over een paar dagen thuiskomen. Zo had ik gelukkig nog even de tijd om na te denken. Maar het liep anders. Edwin had alles uit zijn handen laten vallen en de eerste vlucht naar Nederland geboekt, bang om mij kwijt te raken. Ik had in die twee dagen de beslissing al genomen: we moeten ermee stoppen. Het klinkt onaardig, maar ik had eindelijk een reden om het uit te maken. Ik was tenslotte vreemdgegaan.

Al die tijd had ik me druk gemaakt over wat anderen zouden denken als ik vertelde dat onze relatie ‘gewoon op was’. We hadden alle randvoorwaarden: een huis, huisdieren, een verloving, maar de inhoud klopte gewoon niet. Edwin wilde niks weten van mijn besluit en deed er alles aan om het goed te maken. Tijdens een van onze gesprekken ben ik fl ink tekeergegaan. Ik schreeuwde naar hem dat het voorbij was en dat ik hem niet meer wilde. Ik moest streng zijn, ook voor mezelf. Anders waren we nu nog bij elkaar geweest. Uiteindelijk accepteerde hij het, maar het was voor hem een flinke klap. Achteraf zag hij ook wel in dat er niets meer was tussen ons. ‘Misschien zijn we al die tijd gewoon goede vrienden geweest, maar hebben we er in ons hoofd meer van gemaakt’, zei hij.

Natuurlijk voelde ik me schuldig, maar dat zou ons niet verder helpen. Het enige wat ik kon doen, was mijn fout erkennen en mijn excuses aanbieden. Onze ouders en vrienden schrokken van het nieuws. Ze dachten dat we juist zo gelukkig waren. Edwin en ik gingen uit elkaar omdat het niet meer werkte tussen ons, niet omdat ik iemand anders had ontmoet. James was gewoon het duwtje in de rug.”

Gelukkig met mezelf

“Een paar weken later heb ik James opgezocht in Italië. Nu konden we doen waar ik op Sardinië alleen maar van had gedroomd. Het was heel intens en we hebben niet veel van het land gezien. De gevoelens waren wederzijds, maar hij wilde zich nog niet binden. Terwijl ik toenadering zocht, nam hij juist steeds meer afstand. Dat vond ik erg moeilijk. Maar na een paar weken snapte ik het ineens: dit had zo moeten zijn. We kruisten elkaars pad, hadden elkaar nodig en gingen daarna ieder onze eigen weg. Heel mooi, eigenlijk.

Sinds het uit is met Edwin, kan ik mezelf weer gelukkig maken. Ik miste het om op eigen benen te staan, mijn eigen plan te trekken.Ik ging steeds meer op Edwin lijken en paste me vaak aan hem aan. We hebben elkaar echt krampachtig vastgehouden. Nu zijn we nog steeds goed bevriend. We gaan zelfs een stuk beter met elkaar om. Bij veel momenten in het leven, zoals onze verloving, dacht ik: waarom niet? Nu vraag ik mezelf: waarom wél? Als ik daar geen goed antwoord op kan geven, doe ik het niet. Je hebt geen relatie nodig om gelukkig te zijn, je moet blij zijn met jezelf.”

Tip van de redactie

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.