
- Home
- Persoonlijke verhalen
- Fanny is mantelzorger voor haar buurvrouw: ‘Er voor haar zijn is een vanzelfsprekendheid’
Fanny is mantelzorger voor haar buurvrouw: ‘Er voor haar zijn is een vanzelfsprekendheid’
Tekst: Hester Zitvast
18 juni 2025
Fanny (59) is mantelzorger voor haar buurvouw Sijtje (81). Drie jaar geleden brak de weduwe haar heup door een ongelukkige val. Fanny is verkoopster, getrouwd met Bart (62) en moeder van twee volwassen zoons.
Stil verdriet
“Sijtje is al ruim 28 jaar onze buurvrouw. Wij kwamen hier wonen toen de kinderen nog klein waren en Sijtje en haar man verwelkomden ons echt met open armen. Het duurde niet lang of onze jongens noemden hen oma Sijtje en opa Jan. ‘Breng ze maar even bij mij hoor’, riep ze regelmatig als ik nog even een boodschap moest doen en ze niet mee wilden. Niets was haar te veel. Sijtje en Jan werden meer dan buren alleen. We kwamen bij elkaar op verjaardagen en we hebben wat afgekletst, al die jaren. Zelf hadden ze geen kinderen, Sijtjes grootste, stille verdriet. Onze jongens vulden haar leegte een beetje op, heeft ze mij weleens toevertrouwd.”
Loodzwaar
“Zestien jaar geleden overleed Jan. Hij had alvleesklierkanker; zes weken na de diagnose was hij er al niet meer. We waren er als gezin kapot van, maar dat viel uiteraard in het niets bij het verdriet van onze buurvrouw. Zeker die eerste maanden zijn loodzwaar voor haar geweest. Maar Sijtje herpakte zich. Ze ging vrijwilligerswerk doen en trok er veel op uit met haar vriendinnen. Even leek ze zelfs weer de liefde te hebben gevonden, maar die nieuwe man bleek het toch niet helemaal te zijn. Niets kon tippen aan haar Jan, zei ze. Ze ging met een goede vriendin op vakantie, reed nog in haar autootje overal naartoe; Sijtje had haar draai in het leven echt weer gevonden.”
Eerste contactpersoon
“Maar toen brak ze haar heup tijdens een ongelukkige val in de badkamer, nu drie jaar geleden. Dat veranderde alles. Haar gezondheid holde ineens achteruit. Sijtje begon te kwakkelen en werd onzeker met lopen. Als het ook maar een beetje waait, durft ze de straat niet op met de rollator. Ze is in huis inmiddels al meerdere keren gevallen en een keer heeft ze bijna een halve dag bloedend op de grond gelegen, voordat de thuiszorg haar vond. De zorg komt eens per dag. Vreselijk vindt ze dat, iedere keer een ander. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar niet gelukkig van wordt. Ik probeer haar te helpen waar ik kan. Zo doe ik sinds twee jaar al haar boodschappen en ik ben haar eerste contactpersoon onder haar persoonsalarmering. Ze heeft daar al een paar keer gebruik van gemaakt.”
Dankbaar
“Autorijden durft ze niet meer. Als ze naar het ziekenhuis of de huisarts moet, ga ik mee. Haar hoofd werkt nog prima, maar alle informatie van een arts verwerken, is net iets te veel gevraagd. We maken er altijd een leuk uitje van. Even ergens een taartje doen. Of een saucijzenbroodje in het ziekenhuisrestaurant. Bart onderhoudt haar tuin en eens in de zoveel tijd pak ik een deel van haar woning grondig aan. De huishoudelijke hulp doet het hoognodige. Ik sop bijvoorbeeld de keukenkastjes een keer flink uit. Sijtje blijft roepen hoe dankbaar ze is: ‘Je bent de dochter die ik nooit heb gehad’, zegt ze vaak. Dat blijft me ontroeren. Ik ben ook zo gek op haar. Voor een verpleeghuis is ze nog te goed en dat wil ze ook echt niet. ‘Al die oude wijven, daar ga ik niet tussen zitten hoor!’, zegt ze dan.”
Altijd welkom
“Ik werk drie dagen in de week en heb sinds mijn zoons de deur uit zijn mijn handen voldoende vrij om Sijtje te helpen. Dat ze naast ons woont, maakt het makkelijk. Ik loop zo even met een vers stamppotje bij haar binnen, bijvoorbeeld. En als ik mijn ramen lap, pak ik die van haar ook even mee. Het is vooral de aanspraak waar ik haar echt mee help, denk ik weleens. Ze kan haar zorgen bij mij kwijt. Om haar heen vallen een voor een mensen weg en dat maakt dat ze zich best eenzaam kan voelen. Sijtje weet dat ze bij ons altijd welkom is. Ik voel me geen mantelzorger. Sijtje is al zo lang in ons leven en ze heeft vroeger ook zo vaak voor ons klaargestaan. Er voor haar zijn is een vanzelfsprekendheid.”
Foto: Getty Images
Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.
Uit andere media
Meer van Hester