Stefanie: ‘We begonnen vol vertrouwen aan het gezin met jonge, verwaarloosde kinderen’
28 oktober 2021
Babushka is het Russische woord voor oma. Eén van mijn dochters spaart houten Babushka poppetjes. Als je een pop openmaakt, komt er een kleinere uit. Wanneer je die opent, verschijnt er weer een kleiner exemplaar enzovoorts.
Het leven gaat verder
Op de verjaardag van onze dochter hebben we haar een nieuwe serie poppetjes gegeven. De lading die het Russische woord met zich meedraagt, steekt mij niet. Het leven gaat nou eenmaal verder, zoals bij een Babushka-pop: wanneer het kind dat je niet ziet een kind krijgt, zie je dat kind ook niet. Als het maar goed met hen gaat. Bij ons loopt alles nou eenmaal een beetje anders. Meer dan twintig jaar geleden begonnen we vol vertrouwen aan het gezin met jonge, verwaarloosde kinderen. Ieder kind is er anders uitgekomen. Ondanks verdriet heeft het ook veel moois voortgebracht. Mijn adoptiekinderen zijn nu allemaal volwassen. De kijk op verleden, heden en toekomst is ieders eigen verantwoordelijkheid. De problemen liggen achter ons. We zijn als ouders een sterk front geworden en laten elkaar vrij in de manier waarop we met de kinderen op afstand omgaan. Ik voel de banden van het onvoorwaardelijke en heb intussen weer contact met één van de kinderen die ik lang niet zag. Ik stap er voorzichtig in, zonder iemand – aan welke kant dan ook – te willen kwetsen of veroordelen. Er is een nieuw gezin ontstaan. Bij dit kind word ik wel betrokken. Het prille leven maakt iets in mij los, dat ik alleen kan verwoorden in een gedicht.Babushka
Niets beredeneren Want hoe gaat het leven echt? Er bestaan ontelbare schakels Tussen familiebanden, goed of slecht Reizen, hoe ver ook Ik ga door die deur Kamer met muisjes Een zoete geur Roze wolken, witte watten Dromend van een gouden gloed Slapend wonder, vredig kindje Verwantschap zonder verwant bloed Een nieuwe generatie Relaties door het slijk Geduldig wachtend, zonder oordeel Babushka is mild en kinderrijk Als een dame op visite Een muurtje met lichtzinnig behang Presentje lieflijk en gepast Maar niet op de eerste rang Open ogen, ovale schatten Babyblauw aan boord Wijs en rustig in mijn schoot Alsof het luistert naar mijn woord Mijn muur verliest kracht Zonder behang is hij naakt Ik wist niet dat dit leven mij zo aankeek Het babyblauw heeft mij geraaktLees ook: ‘Gillend schiet ik met mijn spookgezicht overeind’
