Vriendin aan de keukentafel dag 1: ‘Nooit gedacht dat mijn studio me een benauwd gevoel zou geven’

17 maart 2020

Van de ene op de andere dag wordt Vriendin vanaf de keukentafel gemaakt. In dit blog vertellen redacteuren met verschillende thuissituaties hoe de coronacrisis en het thuis werken hun leven beïnvloedt. Dit keer: webredacteur Iris.

Vriendin aan de keukentafel dag 1

Naam: Iris (26)
Woonsituatie: alleenstaand, met kat Jip
Type woning: studio van 30m2
Functie: webredacteur

Thuis werken

Nou, daar zit je dan. Had ik me nog voorgenomen om een vaste thuiswerkdag aan onze hoofdredacteur te vragen, krijg ik er nu voorlopig vijf per week. En eerlijk is eerlijk: hoe fijn ik het ook vind om in mijn eigen huisje te werken, ik mis het kantoor en mijn collega’s nu al.

Twijfel

Ik moet bekennen dat ik wel even moest twijfelen toen ik werd gevraagd om een blog over mijn huidige situatie te schrijven. Immers: ondanks het feit dat de maatregelen impact hebben op iedereen, heb ik in vergelijking met anderen niet veel te ‘klagen’.

Natuurlijk baal ik er enorm van dat ik mijn vrienden niet kan zien en niet meer in de CrossFit-box kan trainen, maar ik heb geen grote zorgen zoals mijn sportschooleigenaar die wel heeft. Daarbij ben ik geen freelancer, heb geen horecabedrijf, werk niet in de zorg en heb geen kinderen.

Toch doet deze gekke, bizarre tijd meer met me dan ik gedacht had.

China

Ik kan me nog goed herinneren dat ik samen met collega’s video’s zat te kijken van mensen in Wuhan. Ze zaten in hun huis in quarantaine en riepen naar elkaar dat ze het vol moesten houden. Ook zagen we hoe een compleet ziekenhuis binnen tien dagen uit de grond werd gestampt. “Wat een hysterie”, zeiden we tegen elkaar. “En dat allemaal voor een griep.”

Nu, een aantal maanden later, zitten we – bijna – in dezelfde situatie. Ik merk dat ik het nog steeds lastig vind om te bevatten wat er allemaal gaande is. Het voelt heel onwerkelijk, alsof we in een slechte film zijn beland: een virus dat de wereld in zijn greep heeft. De gedachte dat dit hysterisch en ‘slechts een griep’ is, heb ik allang niet meer. Deze houding heeft plaats gemaakt voor zorgen en zelfs een aantal slapeloze nachten.

Zorgen

Want ondanks dat deze situatie (nog) geen enorme impact op mijn leven heeft, ben ik er wel heel veel mee bezig. Ik maak me zorgen om de capaciteit van de ziekenhuizen, het zorgpersoneel, de mensen die zullen sterven, mijn ouders (beide zestigers), mijn familie en kwetsbaren in de samenleving.

Hoeveel mensen zullen er besmet raken? Wat is een ‘groot deel van de bevolking’? En moeten we niet op slot, zoals andere landen dat wel doen? Het zijn allemaal vragen die mij bezighouden.

Benauwd

Daarbij weet niemand hoelang dit nog gaat duren. Tot juli? Tot augustus? Bij de gedachte alleen al komen de muren op mij af. Nooit gedacht dat mijn studio van 30 vierkante meter me een benauwd gevoel zou geven. Maar het idee dat je niet zomaar even naar de stad kunt, zomaar een praatje met iemand kunt maken zonder te letten op afstand, zomaar even naar de bioscoop, zomaar even rijst of pasta kunt halen in de supermarkt, doet heel veel met het gevoel van vrijheid.

Positief

Toch probeer ik mezelf nu te focussen op positieve dingen. Als dit nog lang gaat duren – waar ik wel vanuit ga -, kunnen we er maar beter het beste van maken. Zo heb ik al wat fitness-artikelen besteld om te kunnen blijven trainen, heb mezelf voorgenomen om niet meer constant het nieuws te volgen – behalve voor mijn werk of hoogstens twee keer per dag – en probeer om meer in het hier en nu te leven.

Daarbij heb ik dan wel geen balkon of tuin, maar woon wel op de zestiende verdieping met verreikend uitzicht over de stad. Iets wat ik normaal gesproken voor lief neem, maar wat me nu doet stilstaan bij prachtige zonsondergangen.

Constante factor

Misschien is dat voor nu wel even de constante factor in deze gekke tijd. Morgen kunnen de winkels dicht zijn of mogen we misschien niet meer zo vaak naar buiten: maar de zon gaat op en weer onder. En meer tijd voor elkaar en in huis, betekent meer ruimte om te genieten van de kleine dingen in het leven.

Precies wat ik dan ook ga doen.

Dus zon, vanavond zit ik er weer klaar voor.