Tamara laat overal briefjes met cadeautjes achter: ‘Fijn om mensen blij te maken’

23 december 2021

Kleine moeite, groot plezier. Tamara Haagmans (41) gaat al een jaar of acht gewapend met zakjes in haar tas op pad. Gewoon, om wat liefde voor mensen achter te laten in de vorm van briefjes met daarbij een cadeautje. Want: lief zijn voor elkaar is belangrijk. Zeker nu.

Tamara ontdekte jaren terug een Facebookgroep die iets soortgelijks deed. Ze was zó blij toen ze die groep zag, dat ze dacht: dit wil ik ook! De ene keer maakt ze een briefje met een waxinelichtje, terwijl er de andere keer een engeltje of armbandje bij zit. Bij het kaarsje schrijft ze een tekstje als ‘Een beetje licht in de donkere dagen’ en bij het engeltje ‘Iedereen kan wel een beetje geluk gebruiken’. Van engeltjes maakt ze er verreweg het meest. Die laat ze het hele jaar door op plekken achter. Met de kerstkaarten begon ze een jaar of drie terug.

“Eerder stuurde ik elk jaar een doos van minimaal tweehonderd kaarten op naar het ouderenfonds. Op een gegeven moment heb ik besloten om ze zelf weg te gaan brengen naar plekken waarvan ik wéét dat ze bij ouderen terechtkomen. Daarnaast laat ik ze op straat achter. Of in pretparken, in het bos aan een takje, tijdens het wandelen, in een restaurant, voor de action in een scootmobiel: je kunt het je zo gek niet bedenken. Als ik in het ziekenhuis ben laat ik er expres wat meer achter. Mensen komen daar nu eenmaal niet voor hun plezier. Ook heb ik er, juist in deze tijd, een aantal bij het ziekenhuis gebracht voor zorgmedewerkers.”

Karma

Tamara schreef dit jaar wel 300 kerstkaarten. In heel 2021 ging het maar liefst om zo’n 800 briefjes en kleine cadeautjes. Kerstkaarten verzamelt ze het hele jaar door, bijvoorbeeld van mensen die er een aantal over hebben. Ook met het schrijven van de kaarten houdt ze zich het hele jaar bezig, om ze vervolgens in een doos te stoppen en ze er, tegen de tijd dat het kan, uit te halen en samen met manlief een rondje te maken. Stiekem hopen ze allebei dat er zoiets bestaat als karma. Dat er, wanneer je iets voor een ander doet, ook mensen zijn die het voor jou doen als dat nodig is. “Samen met mijn man doe ik behoorlijk wat vrijwilligerswerk, maar dan wel het liefst ‘achter de schermen’. Voor mijn beroep – ik ben schrijfster – zit ik vaak en lang achter de computer. Juist daarom vind ik het fijn om een keer iets met mijn handen te doen en daarna lekker naar buiten te gaan om het weg te geven.”

Lees ook: Anne Sophie laat lieve kaartjes achter in de trein

Anoniem

Dit gaat overigens volledig anoniem. Nooit schrijft Tamara haar naam erop. Wel heeft ze een Facebookpagina waar mensen het kunnen laten weten als ze iets gevonden hebben. “Het is soms best grappig, want ik heb weleens berichten gehad van familieleden die bijvoorbeeld een zakje bij de huisarts hadden gevonden. Of een vriendin of kennis die iets had gevonden. Het leuke is dat niemand weet dat hij of zij me gewoon kent.”

Al weet een enkeling wél dat het Tamara is. “Ik heb vorig jaar in een envelop aan een verpleeghuis laten weten dat ik het ben. Voor de mensen die het per se wilden weten. Daarna kreeg ik een reactie dat één van de bewoners, een negentigjarige man, een kaart met een vlinder had gekregen. Hij heeft voor mij toen ook een tekening gemaakt met een vlinder. Die heb ik nog steeds. Ook kreeg ik een keer een gehaakt zonnetje in mijn brievenbus van de verpleging en een kaartje van iemand die zó blij was dat ik dit voor haar moeder had gedaan. O, en via die Facebookpagina hoor ik af en toe dat mijn cadeautje op een heel mooi moment kwam en de vinder het juist toen goed kon gebruiken. Dat zijn leuke dingen.”

Kleine moeite

Wat Tamara hier zelf uithaalt? Rekeningen voor belachelijke hoeveelheden zakjes, briefjes, haakjes en vleugeltjes waar ze de engeltjes van maakt, grapt ze. “Nee, nu even serieus: ik vind het gewoon leuk. Er is zoveel ellende. Vooral nu. Als ik daar iets tegen kan doen, ook al is het met iets kleins, waarom dan niet? Er zullen vast mensen zijn die denken dat ik gek ben, maar het is zo’n kleine moeite. Ik vind het fijn om mensen ergens blij mee te maken. Dat ze onverwacht een ‘cadeautje’ vinden. En je doet ze er meestal nog een groot plezier mee ook!”

Tekst: Laura van Horik
Foto: Ineke Oostveen