Stefanie (1)

Stefanie: ”Hoe weet je dat? Ken je haar?’ vraagt mijn dochter fel’

Bordspellen blijven populair. Leuk! Naast alle ellende in de wereld, wil ik ook de kleine, positieve dingen blijven zien.

Nu is er de laatste jaren veel te doen over discriminatie en seksueel overschrijdend gedrag. Goed dat daar aandacht voor is. Laatst hoorde ik zelfs dat het sprookje Sneeuwwitje niet oké is, omdat de prins Sneeuwwitje ongevraagd zoent. Daar had ik nog niet over nagedacht. Wel vond ik het opvallend dat ‘goede’ sprookjesfiguren altijd mooi zijn en ‘kwade’ lelijk. Dat werkt een vooroordeel in de hand. Vooroordelen en discriminatie horen niet in een opvoeding thuis en passen niet in een sprookje.

Onbedoeld discrimineren

Tijdens een spelletje stratego discrimineer ik zelf onbedoeld. Mijn dochter moppert als haar maarschalk van het bord moet. ‘Je kunt de lage poppetjes beter vooruit sturen om de hogere te beschermen,’ adviseer ik. De figuren die lager in rangorde zijn, moeten hun leven dus geven om de hogere rangen te sparen. Wreed!

Tante Kaatje

Dan doen we maar het vriendelijke spel Wat een familie. Op een bord is een familie afgebeeld. Ai, een update van dit spel is hard nodig. Het gaat om een blanke familie. Oma met breipennen, ma een deegroller, broer een vliegtuigje en zus een pop. Enfin, we moeten kaarten, waarop deze mensen staan afgebeeld, kwijt zien te raken. Daarvoor mogen we kaarten met de persoon die op het bord aan de beurt is op de kop opleggen. Heb je de juiste persoon niet, dan leg je stiekem een andere neer. Als je tegenstander roept dat je bluft, moet je alle kaarten van het spel nemen. Bluf je niet, dan zijn de kaarten voor de tegenstander die beweert dat je bluft. Dan is tante Kaatje er nog, die niet op het bord voorkomt. Om haar kwijt te raken, moet je sowieso bluffen.

‘Eigenlijk vind ik het zielig voor tante Kaatje,’ zegt mijn dochter. ‘Nou, ze is wel een chagrijn,’ antwoord ik. ‘Hoe weet je dat? Ken je haar?’ vraagt mijn dochter fel. ‘Nee, maar zo ziet ze eruit,’ zeg ik. ‘Dan weet je nog niet of ze zo is,’ vindt mijn dochter. Ze heeft een punt.

Gelijkwaardig

Tijdens de anti discriminatie poppenproef reageerde ze als klein meisje ook al fel, toen ik vroeg of ze de donkere of lichte pop het mooiste vond. ‘Allebei niet!’ was haar gelijkwaardige antwoord.
Bij spellen dacht ik nooit na over vooroordelen of discriminatie. Kleuren spelen vaak een rol, om pionnen uit elkaar te houden, maar zijn wel gelijkwaardig aan elkaar. Ik dacht dat ik iedereen gelijkwaardig behandelde, maar werd toch betrapt op een vooroordeel. Sorry tante Kaatje. Gelukkig heb ik een dochter die mij corrigeert.

Lees ook: ‘De foto’s worden beter, maar man, wat kun je walgen van jezelf!’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Elf jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.