Stefanie (1)

Stefanie: ‘Het geld in haar spaarpotje is bestemd voor een echt paard’

Onze jongste dochter heeft een jongerenrekening waar we haar zakgeld op storten. Een eigen bankpasje vond ze aanvankelijk wel stoer.

Paard

Maar nu wil ze haar zakgeld deels weer contant ontvangen, omdat ze een paardenpotje heeft gemaakt. Het geld dat ze daarin stopt, is bestemd voor een echt paard. Dat is 2 euro per week. De ene euro die overblijft, mogen we wel op haar bankrekening storten, zodat ze daar eens een cadeautje voor iemand van kan kopen.

Tastbaarheid

‘Je kunt beter de euro voor cadeautjes in het potje stoppen en het geld voor een paard op de rekening laten zetten,’ heb ik voorgesteld, maar dat wil ze niet. Dat begrijp ik. Als ik naar het paardenpotje kijk, zie ik de tastbaarheid van de droom. Mijn dochter heeft een foto van een paard op het potje geplakt. Op het houten deksel staat ‘paard’ en er zijn allemaal hartjes omheen getekend. Als ik google, zie ik dat een gemiddeld paard tussen de 4.500 en 10.000 euro kost. Op z’n minst betekent dat: 4.500 : 2 euro = 2.250 weken: 52 = 43 jaar sparen. Gelukkig gaat het zakgeld in de loop der jaren omhoog en kan mijn kind extraatjes en verjaardagsgeld in het potje stoppen. Als mijn dochter over een paar jaar een krantenbaantje heeft, komt het paard weer een stukje dichterbij.

Droom

Ik wil de droom niet in duigen gooien. Waarom zou ik? Een eigen paard is nogal wat, maar niet onmogelijk. Ik leg wel eerlijk uit dat geld voor de aanschaf niet genoeg is. We hebben geen weiland of stal, dus ik zeg dat ze, als ze een paard heeft, maandelijks moet betalen om het dier te kunnen stallen. En dat ze geld nodig heeft voor: voer, hoefverzorging en de dierenarts. Ik doe er nog een schepje ‘dream breaking’ woorden bovenop: ‘Eigenlijk kun je pas een paard kopen, als je later een goede baan hebt.’

‘Vergeet nooit te dromen’

Mijn kind laat zich niet afschrikken. Haar volhardendheid raakt me. Ik droomde er jaren over zwanger te worden en een kind te krijgen. Met behulp van ivf is dat werkelijkheid geworden. Mijn uitgekomen droom staat glunderend voor me met een paardenpotje waar al 16 euro in zit. Wie ben ik om haar droom af te nemen?

In de kerstboom hangt een leeg kerstsokje. Met Kerst had ik die volgestopt met chocolaatjes. Nu doe ik er stiekem 5 euro in en een briefje: ‘Voor het paard,’ zet ik erop.
Ik wens jullie allemaal een gelukkig 2022 toe. Het is een bizarre tijd, maar vergeet nooit te dromen!

Lees ook: ‘Soms ben ik niet spontaan. Dan ben ik een vinkjesmoeder’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.