Stefanie (1)

Stefanie: ‘Ik heb geen universitaire achtergrond, maar ik volg mijn passie’

‘Acteerwerk’, ‘universiteit’, deze imposante woorden staan op de homepage van duizendpoot Helen Rutter. Dit jaar schreef zij ook nog haar boekdebuut over een jongen die stottert.

Haar levensomschrijving is ingekleurd met film- en toneelrollen en ze heeft een universitaire achtergrond. Om schrijfster te worden, hoef je geen multitalent te zijn. Bekendheid kan wel helpen om op te vallen bij een uitgeverij. Het tienerboek over de stotteraar is trouwens prachtig.

Juiste uitgeverij

Ik heb ook een verhaal voor jonge tieners geschreven en zoek uit bij welke uitgeverijen het past. Ik trek geen conclusies door alleen boekflappen te lezen, maar lees complete jeugdboeken van verschillende uitgeverijen. Ik wil voelen dat mijn verhaal naar de juiste uitgeverij gaat. Ik pluis het met evenveel aandacht uit, als hoe ik een goede opvang voor mijn kindje zou zoeken. Ik heb geen universitaire achtergrond en ben geen actrice. Wellicht wordt mijn manuscript zelfs afgewezen, maar ik volg mijn passie. Dat wil ik iedereen aanraden. Ga je dromen achterna: op creatief gebied, door middel van sport, via een liefdadigheidsproject of wat er ook maar bij je past. Als het dicht bij jezelf ligt, vergroot het je levensvreugde.

Minderwaardigheidscomplex

Mijn verhaal is heel anders dan dat van multitalent Helen Rutter. Passie kun je alleen vanuit je eigen ik beleven. Wel is het goed om van anderen te leren. Daardoor ontwikkel je zelfkennis. Mijn krachten zijn: onuitputtelijke inspiratie en doorzettingsvermogen. Dat heb ik over mezelf geleerd. De Engelse schrijfster van het boek over de stotterende jongen worstelde tijdens een schrijfcursus met haar tekst. Haar docent gaf het advies: ‘Don’t get it right, get it written.’ Ik loop niet gauw vast in een verhaal, maar kamp met een minderwaardigheidscomplex. Het advies van die docent heb ik omgebogen naar: ‘Niet bang zijn, schrijf het gewoon op.’ Ik was wel bang en schaamde me zelfs. Wie ben ik om te denken dat ik goed kan schrijven?

Persoonlijke overwinning

Toch heb ik het manuscript afgemaakt. Het ligt al bij een uitgeverij en ik zoek verder naar geschikte uitgeversfondsen. Misschien blijft het bij de uitgever op de ‘slush pile’ liggen. Toch geloof ik erin en het is een persoonlijke overwinning, dat ik het heb opgestuurd. Ik weet zeker dat iedereen een liefhebberij heeft waarin talent verborgen ligt. Vertrouw op je passie en ga ervoor! Laat je niet afschrikken door angst, schaamte of het feit dat je geen multitalent bent. Wacht niet tot de tijd rijp is. Het is altijd een goed moment om je dromen na te jagen!

Lees ook: ‘Ondanks zorgen, vind ik het fijn dat ik een moeder ben’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.