Canva1 2022 09 26t125050.659

​Vriendinnen Shanice en Phila bevielen op dezelfde dag van een zoon​

Ze zien elkaar elke dag, ze werken samen en wonen zelfs in dezelfde straat. En nu delen beste vriendinnen Shanice (28) en Phila (28) nóg een bijzonder moment: ze bevielen op dezelfde dag, in hetzelfde ziekenhuis, van een zoon.

Phila: “We lagen elkaar niet, we hebben zelfs ruzie gehad. Shanice was mij veel te netjes, veel te correct met alles. Ik was precies het tegenovergestelde. Maar het universum had andere plannen voor ons. We zaten niet alleen bij elkaar op dezelfde mbo, waar we een opleiding Jeugdzorg volgden, we hadden ook nog eens dezelfde bijbaan en gingen bij toeval dezelfde stage lopen. Met elkaar praten deden we amper. We gedoogden elkaar.
Na het behalen van mijn diploma wilde ik snel geld verdienen. Een baan in de jeugdzorg zag ik niet zitten. Ik kon aan de slag bij een grote elektronicazaak en wie kwam ik daar tegen? Shanice! We hebben mijn eerste dag wat ongemakkelijk hoi tegen elkaar gezegd, meer niet. Daarna spraken we in pauzes wel steeds meer met elkaar.”
Shanice: “Ik was op dat moment zwanger, niet gepland. De man met wie ik al vier jaar samen was, verliet me, die zag het niet zitten om vader te worden. En toen werd ik na een tijdje ook nog eens ontslagen, niet vanwege mijn zwangerschap, werd er gezegd, maar ik weet wel beter. Ik ben bevallen en heb een half jaar niets gedaan. Daarna ging ik weer op zoek naar een baan. Via Phila kwam ik bij een wenkbrauwsalon terecht, zij werkte daar inmiddels. Iedere ochtend haalde ik haar op, want zij had geen rijbewijs. In de auto hadden we het dan over wat oppervlakkige zaken. Van een vriendschap was absoluut geen sprake. Drie maanden werkten we samen. De eigenaresse van de salon liet zich al die tijd niet zien, waardoor we voor zo ongeveer alles verantwoordelijk waren. En toen stond ze ineens in de salon met de mededeling dat ze de zaak ging sluiten. Van de ene op de andere dag stonden we allebei op straat. Die dag hebben we nog klanten geholpen en na het werk is Phila met mij mee naar huis geweest. We hebben samen aan de keukentafel zitten huilen tot we een oplossing hadden bedacht. We wilden zelf een salon beginnen.”

Perfecte basis

Phila: “Iedereen verklaarde ons voor gek. ‘Jullie zijn niet goed, jullie zijn niet eens vriendinnen’, kregen we te horen. Maar dat bleek juist de perfecte basis. Onze band was zakelijk. Een dag na ons ontslag hebben we ons ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. We zijn naar wat panden gaan kijken en zagen toen tijdens onze tocht door Hoorn een man een te huur-pamflet op een raam plakken. We zijn uitgestapt en hebben om informatie gevraagd. We hadden meteen een deal. In de salon waar we werkten, waren we heel actief met social media. We hadden behoorlijk wat volgers. Er zou op 1 december een influencer langskomen, de perfecte reclame natuurlijk. We besloten dat die influencer dan maar naar onze nieuwe zaak moest komen en dat we dus die dag moesten openen, dat gaf ons precies twee weken de tijd. Onze (stief)vaders hebben wandjes getimmerd, we hebben met plamuur van de Action een beetje staan stuken en we hebben de hele inrichting gekocht. Op 1 december 2015 openden we onze deuren en drie maanden later werkten we zeven dagen per week om de klantenstroom aan te kunnen. Op social media hadden we zo’n 50.000 volgers. We kregen personeel en verhuisden naar een groter pand met twaalf behandelruimtes. En in 2021 verhuisden we opnieuw naar een pand met dertig behandelruimtes.”

Vriendschap opgebloeid

Shanice: “Niet alleen ons bedrijf is in die tijd opgebloeid, ook onze vriendschap. Phila en ik zijn een soort tweeling geworden. We denken hetzelfde, hebben allebei een huis gekocht in dezelfde straat – er zitten drie huizen tussen – we sporten samen, we zien elkaar dagelijks. En… we zijn dus tegelijk bevallen!
Voor mij was het mijn vierde kindje. Ik heb een zoon, Shane van acht en twee meisjes: June van twee en Dawn van een jaar. Mijn vriend Darryl en ik wilden graag nog een kind. Waar ik van de meisjes razendsnel zwanger raakte, wilde het dit keer niet meteen lukken. Ik wilde eigenlijk ook wachten op Phila. Zij probeerde al twee jaar zwanger te worden en ik gunde het haar zo. ‘Doe het nou maar gewoon, misschien lukt het bij mij wel nooit’, zei ze maar. Toch vond ik het lastig.”
Phila: “Boyd en ik zaten in een iui-traject. Na negen pogingen, was ik nog geen een keer zwanger geraakt. Het werd op ‘onverklaarbare onvruchtbaarheid’ gegooid. We stapten over naar een ander ziekenhuis, waar werd ontdekt dat Boyds zaadcellen niet goed reageerden op de vloeistof die bij iui gebruikt wordt. We startten met icsi. Ik onderging een punctie, waarbij 24 eicellen werden geoogst. Ik vond die behandeling heel pijnlijk, echt traumatisch, maar 24 eicellen was wel heel veel. Totdat na een paar dagen bleek dat ze vrijwel allemaal afstierven. Er werd er één op de gok teruggeplaatst, twee dagen eerder dan ze normaal doen. De vijf die overbleven waren 48 uur later ook volledig gestopt met ontwikkelen. Ik was er kapot van en wist ook niet of ik dit nog een keer aankon. In mijn achterhoofd hield ik er steeds meer rekening mee dat een kind krijgen voor Boyd en mij misschien wel niet weggelegd was. Acht weken na de terugplaatsing van dat ene embryo zou er bloed worden geprikt. Omdat ik nog zo veel hormonen in mijn lijf had, zou zelf testen geen zin hebben. Toch deed ik het… En die test gaf een positieve uitslag.”

Allebei positief

Shanice: “Ik was op vakantie toen Phila belde om te vertellen dat ze een positieve zwangerschapstest in haar handen had. Ik moest ontzettend huilen toen ze dat zei. Tegelijkertijd wisten we ook dat het allemaal nog ontzettend onzeker was. Pas na een eerste echo en het bloedonderzoek, wisten we écht meer.
Een paar dagen na dat telefoontje van Phila werd ik ineens misselijk. Ik had bewust geen test mee op vakantie genomen, ik wilde er even niet mee bezig zijn. Darryl is naar een Spaanse apotheek gereden en met Google Translate hebben we de tekst op de verpakking vertaald. In Nederland kreeg ik bij zwangerschap een plusje op het testscherm te zien, deze test gaf twee streepjes en ik wist even niet hoe ik dat moest lezen. Ik bleek ook zwanger. Ik heb meteen met Phila gefacetimed.”
Phila: “Ik dacht dat ze via FaceTime belde om het huisje en het zwembad te laten zien. Toen ze zei dat ze ook zwanger was, kon ik alleen maar huilen. Wij allebei trouwens. Ik kon het gewoon niet geloven. Niet veel later had ik mijn eerste echo en kreeg ik de bevestiging dat het bij ons echt gelukt was. Als je al zo lang bezig bent, is dat ongelofelijk onwerkelijk.
Shanice en ik hebben onze zwangerschap echt samen beleefd. En we stemden onze kwaaltjes heel handig op elkaar af. Ik was de eerste 25 weken kotsmisselijk, ik heb echt elke dag wel gespuugd. In die weken voelde Shanice zich prima. Daarna draaide het om.”
Shanice: “Voor mij was het natuurlijk mijn vierde zwangerschap, dus bij mij kwamen de kwalen wat later. Zo ergens rond de 25 weken kreeg ik veel last van mijn bekken en nam Phila het meeste werk in de salon weer van mij over.
We kozen voor dezelfde geboortefotograaf. Normaal gesproken neemt ze nooit klanten aan met een uitgerekende datum zo dicht op elkaar, maar nu durfde ze de gok wel te nemen. Er zat een week tussen haar en mijn uitgerekende datum, maar Phila’s baby lag al de hele tijd in stuit. Zij zou zeer waarschijnlijk met een keizersnede bevallen. Hoe groot was de kans nou dat we precies op dezelfde dag zouden bevallen?”

Babyboys

Phila: “We wisten dat we allebei een jongetje zouden krijgen. De namen hielden we voor onszelf. Wel had Shanice gezegd dat haar babynaam uit drie letters bestond. Die van ons uit vijf, dus dat zou in elk geval niet dubbelen.
De laatste weken van mijn zwangerschap braken aan. De datum voor mijn keizersnede kreeg ik last minute te horen, omdat ik geen spoedgeval was. 7 maart zou het worden. Maar enkele dagen daarvoor voelde ik de baby minder bewegen. Dat maakte me behoorlijk ongerust. In het ziekenhuis werd een CTG-scan gemaakt. Alles zag er goed uit.”
Shanice: “Ik ontwikkelde met 37 weken zwangerschapsdiabetes. Er werd besloten niet te starten met medicatie, maar de baby eerder te halen. 4 maart werd de datum.”
Phila: “En omdat de artsen het toch te spannend vonden worden dat mijn baby in stuit eerder zou komen, werd mijn bevaldatum verschoven. Er was een plekje vrijgekomen op 4 maart… Dezelfde dag als Shanice! Ik was als eerste aan de beurt. De keizersnede overviel me nogal. Het ging zo snel. Je wordt de operatiekamer ingereden en vijf minuten later houdt iemand je kind omhoog vanachter een scherm. Ik was in shock. Op de uitslaapkamer vroeg iemand me of ik mijn kindje vast wilde houden. ‘Geef ’m maar aan mijn vriend’, heb ik gezegd. Ik moest echt even bijkomen. Toen ik met bed en al over de gangen werd teruggerold naar mijn kamer, kwam ik Shanice tegen die zich net kwam melden. Pas toen ik haar zag, landde ik weer op aarde. Ik kon haar meteen onze zoon Negan laten zien. We waren allebei uiteraard in tranen en blijkbaar was onze ontmoeting zo aandoenlijk, dat zelfs de verpleegkundigen het niet droog hielden.”
Shanice: “Heel snel na die ontmoeting werd ik naar mijn kamer gebracht en kreeg ik een ruggenprik voor de inleiding. De geboortefotograaf rende heen en weer tussen de verloskamer en de kamer waar Phila en Boyd met Negan lagen. Ze mocht niets zeggen over mijn vorderingen.”
Phila: “En toen kwam Shanice mét hun baby Nev mijn kamer binnen. Weer janken natuurlijk! We hadden allebei op dezelfde dag een gezond kind gekregen en ook nog eens voor namen gekozen die dezelfdebeginletters hebben.”
Shanice: “En het klinkt misschien gek, ergens verbaast het me ook allemaal niet. Onze levens lopen al zo lang gelijk, dus waarom niet op dit vlak? Pas later drong tot me door dat het toch wel heel erg bijzonder was.”
Phila: “Zoals we onze zwangerschap samen beleefd hebben, beleven we nu ook deze babytijd samen. Regelmatig appen we elkaar als we midden in de nacht voeden, dan zien we van elkaar dat we online zijn.”
Shanice: “Voor mij is het nu wel klaar met mijn kinderwens. Onze derde was een huilbaby en Nev ook. Ik ben voorgoed genezen.”

Praktische tips

Phila: “Ik heb vooral heel veel respect voor Shanice. Hoe zij alles doet met vier kinderen is ongelooflijk. Ik ben altijd te laat, maar zij staat zelfs met vier kinderen nog keurig op tijd klaar. Boyd en ik gaan eerst volop van Negan genieten voordat we denken aan een eventueel tweede kind. Dat zou namelijk betekenen dat we weer het traject in moeten en dat heb ik als heel zwaar ervaren. Het is fijn zo’n ervaren vriendin te hebben. Van Shanice krijg ik veel praktische tips. Ik kon bijvoorbeeld nog wel babypakjes kopen die heel mooi waren, maar dan knoopjes op de rug hadden – verre van handig.”
Shanice: “Ik ben met vier kinderen heel praktisch geworden. Zo heb ik een soort kinderwagentrein: ik moet er drie onder de drie jaar vervoeren namelijk. Maar Phila heeft echt de allermooiste kinderwagen die er is. We zien elkaar nog steeds dagelijks en zijn alweer volop aan het werk. We maken zelfs plannen deze zomer met elkaar op vakantie te gaan. Het blijft allemaal bijzonder als je je bedenkt hoe het ooit tussen ons geweest is.”

Tekst: Hester Zitvast
Foto: Yasmijn Tan
Visagie: Wilma Scholte

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.