Sandra kreeg na zeventien jaar duidelijkheid over haar vermiste moeder 

Sandra kreeg na zeventien jaar duidelijkheid over haar vermiste moeder 

Ruim zeventien jaar zat Sandra (49) in onzekerheid over het lot van haar moeder Corry van der Valk, die in januari 2001 vermist raakte. Eind 2018 werd haar lichaam in België gevonden.

Ruim zeventien jaar zat Sandra (49) in onzekerheid over het lot van haar moeder Corry van der Valk, die in januari 2001 vermist raakte. Eind 2018 werd haar lichaam in België gevonden.

“Ik heb mijn ouders nooit ruzie horen maken. Ze waren al heel lang samen en in de loop der tijd meer vrienden dan geliefden geworden. Ze waren wat uit elkaar gegroeid, maar leefden nog wel in harmonie. Werken was mijn vaders enige hobby; tijd voor iets anders was er eigenlijk niet. Mijn moeder werkte als hoofd receptioniste in ons hotel en wilde meer dan werken alleen. Daarom ging ze de laatste jaren steeds vaker alleen op reis; mijn vader had die behoefte niet zo.

Ze had mij wel gezegd dat ze weer op pad zou gaan, maar ik had niet in mijn hoofd opgeslagen wanneer precies. Ik was 31 en had het ontzettend druk. Samen met mijn man runde ik hotel Nuland en we hadden vier kleine kinderen. De ene week sprak ik mijn moeder dagelijks, de andere week weer helemaal niet. We waren allemáál druk.”

Slecht gevoel

“Net als ik, ging ook mijn vader ervan uit dat mijn moeder weer op reis was. Ze had geen mobiele telefoon, dus contact was er tijdens haar reizen nauwelijks. Toen ze langer dan twee weken weg was, werd ik ongerust. Normaal gesproken ging ze altijd hooguit tien dagen. De week erna zou mijn vader zestig worden en zijn broer had een feest georganiseerd. Ik ging er volledig vanuit dat ze daar bij zou zijn. Maar ze kwam niet opdagen.

Vanaf dat moment overviel me zó’n slecht gevoel. Ik ben nog diezelfde nacht naar het huis van mijn ouders gereden en doorzocht mijn moeders kamer. Ze had recent een bad- en slaapkamer beneden laten maken, omdat ze tijdens het skiën haar kruisbanden had gescheurd en de trap niet meer goed opkwam. In haar kamer zag ik haar sieraden liggen. En haar kleding hing nog over de badrand. Ik wist meteen dat het niet goed was. Ze was helemaal niet op vakantie gegaan. Ik had een heel sterk gevoel dat ze dood was.”

Lees ook: Ambers vader is al zeven jaar vermist: ‘Waarom zou ik opgeven?’

Diepe schaamte

“Mijn vader is een typische man; hij had die kleding en sieraden compleet over het hoofd gezien. Hij voelde zich ontzettend dom en onhandig. Ook hij had direct een slecht voorgevoel. Het was een raar verhaal om tegen de politie te vertellen. Wie ontdekt er nou pas na drie weken dat iemand is vermist? Er werd een speciaal team opgezet en de media kregen er al snel lucht van. Er werd van alles geschreven en gezegd. Zo las ik dat mijn moeder in een sekte zou zitten – we hebben geen idee hoe ze daarbij kwamen. We werden verhoord, mijn vijf broers, mijn vader en ik.

Zelfs mijn jonge kinderen werden ondervraagd. ‘Was oma ongelukkig? Is opa weleens heel boos?’ Er werd gezocht naar een agressiviteit die er niet was. De gesprekken verliepen steeds rotter, steeds ongemakkelijker. En toen werd er, als donderslag bij heldere hemel, aan mij gevraagd wat ik ervan vond dat ze mijn vader verdachten. Ik was daar zó van overstuur, dat ik mijn vader heb gevraagd of hij meer wist dan hij ons vertelde. Daar heb ik nog steeds spijt van. Ik keek hem aan en het geluid leek weg te vallen, er was alleen nog maar beeld. Het beeld van zijn betraande ogen. Ik schaamde me diep dat ik aan hem had getwijfeld.”

Arrestatie

“Twee weken na de ontdekking van mijn moeders verdwijning werd mijn vader gearresteerd. Hij had tegenstrijdige informatie gegeven; hij had dagen en tijden door elkaar gehaald. En hij wist niet meer wie het alarm op het huis had geactiveerd. De avond van zijn arrestatie ben ik naar een vriendin gegaan, die goed bevriend was met Max Moszkowicz. Ze bracht mij met hem in contact, wat achteraf misschien niet de beste zet was. Waarom zou je zo’n zwaargewicht in de arm nemen als je niets te verbergen hebt? Mijn vader vond het ook onzin. Max kwam na hun kennismaking naar mij toe. Ik wilde van hem weten of mijn vader schuldig was. ‘Normaal gesproken interesseert het mij niet of cliënten schuldig of onschuldig zijn’, zei hij. ‘Ik zorg gewoon voor een zo goed mogelijke rechtsgang. Maar deze man is onschuldig, dat is zeker.’”

Ook interessant: Natasja’s zoon Sidney (21) is al ruim twee jaar vermist

Lees het hele interview met Sandra in Vriendin 41 2019.

Tekst: Hester Zitvast. Foto’s: Ruud Hoornstra. Visagie: Wilma Scholte.