vrouw

Patricia: ‘Ons tweede kind is niet van mijn man’

Hoewel gelukkig getrouwd, belandde Patricia (37) in het bed van een stoere, blonde Zwitser. De kans is groot dat die nacht haar zoon Morris (4) is verwekt, maar haar slippertje zal ze nooit aan haar man opbiechten. “Ik wil mijn gezinsgeluk niet in gevaar brengen.”

Patricia: “Mijn geluk is dat mijn kinderen op elkaar lijken. Je ziet duidelijk dat Merijn en Morris broertjes zijn; allebei blauwe ogen en hoogblond. De een krullen, de ander piekhaar. De gelijkenis met ons is minder sterk. Mijn man Marcel heeft donkerbruin haar en bruine ogen. Ik een roodbruine bos met slag en blauwe ogen. Volgens mijn schoonmoeder zijn de jongens kopieën van mijn mans biologische vader, die al jong overleed en ook blond was.

Ik ga graag mee in die theorie en roep dat ook meteen als iemand verbaasd is over hun blonde koppies. Bij Merijn zal er vast een link zijn met mijn schoonvader, maar van Morris weet ik voor 99 procent zeker dat dat niet zo is. Hoogstwaarschijnlijk heeft Morris zijn blonde krullen van mijn Zwitserse minnaar. Alleen weet mijn man dat niet en dat houd ik graag zo.”

Vijfsterrenhotel

“Ik ben extreem georganiseerd. Al jaren houd ik alles bij in dagboeken en agenda’s, van feestjes en evenementen, bioscoopfilms en restaurants die ik heb bezocht tot aan mijn menstruatiedata en zelfs wanneer ik seks heb. Daardoor weet ik ook precies wanneer mijn kinderen zijn verwekt. Merijn op wintersport, tien jaar geleden, nadat Marcel en ik na een middag après-skiën flink teut waren geworden. Morris vermoedelijk op een donderdagavond, in een Amsterdams vijfsterrenhotel.

Bij Morris is de kans echter miniem dat mijn man Marcel de vader is. Tussen de laatste keer seks met mijn echtgenoot en mijn positieve test heeft namelijk nog een menstruatie gezeten. Wel was die twee dagen korter dan normaal. Het is de reden dat ik nog een tikkeltje twijfel. Het zóu een innestelingsbloeding kunnen zijn geweest. Al lijkt dat me sterk, want Morris is precies op de uitgerekende dag geboren. De kans is dus veel aannemelijker dat Morris het product is van een nacht met een andere man.”

Andere afslag

“Marcel en ik zijn al achttien jaar samen, waarvan tien jaar getrouwd. We kennen elkaar nog langer, want ooit waren we buren. We werden verliefd, kochten een huis, trouwden en kregen twee kinderen. Klinkt als een lovestory met een happy end. En dat is deels ook zo. In de afgelopen jaren zijn we een ontzettend hecht team geworden en we zijn nog steeds dol op elkaar. Maar dat betekent niet dat ik nooit eens nieuwsgierig ben naar een ander. Volgens mij is dat ook niet zo raar. Marcel was mijn eerste vriendje. Ik zijn tweede vriendin, dus ook hij heeft niet bepaald wilde jaren gekend. Daardoor zijn we vanaf het eerste moment reëel geweest: we wilden samen oud worden, maar snapten ook dat we misschien soms toch een keer ‘buiten de pot zouden piesen’. Dat risico calculeerden we in.

Het is niet zo dat we een open relatie hebben, dat zou veel te krachtig zijn uitgedrukt, maar we hebben wel tegen elkaar gezegd: ‘Mocht je ooit iemand tegenkomen in de kroeg met wie je gaat zoenen, dan hoef je dat niet meteen op te biechten. Geniet van de aandacht, maar vergeet nooit wie je thuis hebt zitten.’ Een nieuwe relatie ernaast beginnen, was dus absoluut niet de bedoeling. Maar een keertje onderweg een andere afslag nemen, zou geen ramp zijn. Ons doel bleef samen gelukkig zijn en een stabiele basis bieden aan onze eventuele kinderen, daar zetten we ons alle twee voor in.”

Korte fling

“Marcel heeft minstens twee keer met een andere vrouw gerommeld. Geheel volgens afspraak heeft hij er nooit iets over gezegd, maar blijkbaar heb ik daar een soort radar voor. Vijf jaar geleden sprak hij ineens vaak over een nieuwe, vrouwelijke collega en ging toen regelmatig na het werk borrelen. In die tijd vond ik hem ook verdacht veel met zijn telefoon klooien. Ik heb maar net gedaan of ik het niet doorhad en uiteindelijk is het weer doodgebloed.

Zijn tweede minnares had hij recenter. Ik heb geen idee wie het was, ik denk iemand van de voetbalclub. Op een avond kwam hij na het doorzakken in de voetbalkantine met rode blossen thuis. Maar juist omdat ik daar geen punt van maakte, was het zo weer over.

Zelf heb ik in de afgelopen jaren ook een paar keer een korte fling gehad. De eerste keer toen Merijn net op de kleuterschool zat, met een vader van een kindje uit zijn klas. We klikten enorm, stonden altijd met elkaar te kletsen op het schoolplein. Twee keer zijn we gaan koffiedrinken en hebben toen gezoend. Maar omdat hij net was gescheiden en aangaf verliefd te zijn op mij, heb ik dat snel afgekapt.”

Stoere blonde Zwitser

“En zo heb ik ook kort iets gehad met Joachim, een buitenlandse collega, van wie ik hoogstwaarschijnlijk zwanger ben geraakt. Ik ontmoette hem vijf jaar geleden, toen hij vanwege een uitwisselingsproject naar Amsterdam kwam. Een collega van ons vloog naar Zwitserland en ging daar een week op een soort snuffelstage, andersom kwam Joachim hierheen. Aan mij de taak deze lange blonde stoere Zwitser met zijn grote bos blonde krullen te begeleiden. Ik ben trainer in ons bedrijf en verantwoordelijk voor het coachen van nieuw personeel. In principe had ik niet veel trek in alle extra uren die ik moest maken, maar na één blik in zijn prachtige blauwgrijze ogen, was ik om. Wat een ontzettend knappe man! Ik leidde hem rond in ons bedrijf, liet hem kennismaken met onze diverse afdelingen, gaf hem een privétraining en na het werk nam ik hem mee op sleeptouw door de stad. We bezochten musea, gingen samen eten en deden een drankje in een bar. Supergezellig.

De laatste avond belandden we samen in zijn hotelkamer. Het hing al die dagen in de lucht. We hadden over en weer geflirt en raakten elkaar steeds vluchtig aan. In de bar kusten we al even en dat smaakte naar meer. Op zijn laatste avond was het bijna vanzelfsprekend dat ik met hem mee zou gaan. We wisten beiden dat het een eenmalige gebeurtenis zou worden, na deze nacht zou ik hem nooit meer zien. Ik appte Marcel dat ik met een groep collega’s en Joachim naar een karaokebar ging. In werkelijkheid waren Joachim en ik na één liedje afgehaakt.

De seks met hem was pure lust. Hij fluisterde in het Duits de spannendste dingen, ik voelde me begeerd en genoot van zijn aandacht. Het was niet de eerste keer dat ik vreemdging, wel een heel bijzondere keer. Maar ook een oerdomme, want het condoom knapte halverwege en toen zijn we toch doorgegaan, ook al gebruikte ik verder geen anticonceptie. Ik was met de pil gestopt, omdat Marcel en ik al een tijdje bezig waren met een tweede. Dat was tot op dat moment nog niet gelukt. Groot was dus mijn schrik, toen ik niet lang na die nacht ineens positief testte.”

Pech of het lot?

“Na afloop van de seks met Joachim schoot nog even door mijn hoofd dat dit niet zo’n slimme actie was geweest. Toch maakte ik me er tegelijk niet te veel zorgen om. Het leek me te toevallig dat ik van deze ene keer, bovendien niet in mijn vruchtbaarste week, zwanger zou raken.

Maar of het toeval was, pech of het lot, feit is dat ik een paar weken later dus niet ongesteld werd en positief testte. In mijn agenda zag ik dat ik uitgerekend die maand geen seks had gehad met Marcel. We waren druk aan het verbouwen op zolder en gingen steeds doodmoe naar bed. De laatste keer dat we vreeën was precies twee weken voor mijn laatste menstruatie geweest. Het enige afwijkende is dat die ongesteldheid toen vier in plaats van zeven dagen duurde en daardoor houd ik een kleine slag om de arm. Maar eigenlijk wees niets op een eerdere bevruchting. Ook de verloskundige telde een prille baby, toen wij bij haar zaten voor een termijnecho. 

Marcel was door het dolle heen dat we een tweede kind kregen. Wat dat betreft tref ik het met een man die totaal ongestructureerd is en onze vrijpartijen niet bijhoudt. Hij wist wel dat het eventjes geleden was, maar heeft er verder nooit iets over gezegd. Ook niet nadat Morris met zijn blonde krulletjes eenmaal was geboren. Vanaf dag één heeft hij hem omarmd en is hij een fantastische vader voor allebei. Juist daarom laat ik het zo. Morris komt niets tekort, hij heeft een fantastische jeugd met een hartstikke lieve broer en twee liefhebbende ouders. Dat hij andere genen heeft, doet daar niets aan af.”

Grote held

“Ik heb lang getwijfeld of ik Joachim zou inlichten. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan. Ten eerste heeft hij zelf een gezin met vier kinderen en een vrouw. Ik wilde zijn gezinsgeluk niet in gevaar brengen, noch hem dwingen tot een keus of het idee geven dat ik hem ergens in had gesleept of uit was op alimentatie. Ten tweede wil ik mijn eigen gezin niet kapotmaken. Ik denk niet dat Marcel bij me weg zou gaan en ik weet zeker dat hij Morris ook liefdevol zou ontvangen als hij wist dat het niet zijn kind was, maar het zou voor hem altijd het kind van een ander blijven. En dat gun ik zowel mijn zoon als mijn man niet.

Voor alle partijen is dit het beste. En, zo geef ik eerlijk toe, vooral voor mij. Nu hoef ik niemand boos of verdrietig te maken of teleur te stellen. De enige voor wie het misschien niet zo correct is, is Morris. Hij zal nooit de waarheid weten over zijn afkomst. Daar kan ik soms over piekeren. Mag ik hem dat aandoen? Ben ik een monster als ik mijn zoon een deel van zichzelf ontneem? Tegelijkertijd zijn er zo veel adoptiekinderen die hun adoptieouders als hun eigen ouders zien. Die niet nieuwsgierig zijn naar hun biologische ouders, maar volkomen happy zijn met hun gezin. Datzelfde geldt voor Morris. Hij is nu vier jaar, en een heerlijk blij mannetje. Hij is dol op zijn oudere broer en zijn papa is zijn grote held.”

Derde kind

“Wel vind ik dat ik Marcel iets verschuldigd ben. Daarom gaan we voor een derde. Marcel zou dolgraag nog een meisje willen. Voor mij hoeft een derde kind in principe niet, want ons gezin is druk zat, maar ik vind het wel zo fair naar Marcel toe. Op die manier krijgt hij toch nog een ‘eigen’ kind erbij. Daar zorg ik voor. Ik ben Marcel hondstrouw en deel zolang ik niet aan de pil ben met niemand anders het bed. Ik zeg niet dat ik nooit meer vreemdga, daarvoor vind ik mannelijke aandacht te leuk. Maar altijd discreet en mét condoom, dit mag nooit meer gebeuren.”

Lees ook: Miranda: ‘Mijn ex is de liefde van m’n leven, mijn huidige man niet’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.