Marsha: ‘Een paar dagen na de scheiding, stapte mijn ex-man uit het leven’

30 april 2021

Soms gebeurt er iets waardoor je in één klap je leven moet omgooien. Iets wat je ogen opent, rust brengt of juist voor het nodige verdriet zorgt. Voor Marsha was dit laatste het geval, toen de vader van haar twee kinderen besloot uit het leven te stappen.

Heb je suïcidale gedachten of maak je je zorgen om ­iemand anders? Je kunt 24 uur per dag anoniem bellen met 0800-0113 of chatten via 113.nl.

Rots in de branding

“Toen ik zestien jaar was kreeg ik een relatie met Thijmen. Hij leed toen al drie jaar aan een depressie, maar samen hadden we het gevoel dat ik hem daaruit kon krijgen. Thijmen noemde mij altijd zijn rots in de branding. Natuurlijk waren er genoeg moeilijke momenten, maar we hadden het ook heel leuk samen. We deelden dezelfde humor dus lachten heel wat af.

Ik kan niet ontkennen dat het ontzettend zwaar is om een relatie met iemand te hebben die depressief is. Ik heb dan ook meermaals op het punt gestaan om onze relatie te verbreken, maar ik voelde me verantwoordelijk voor zijn geluk. Dat hield me altijd tegen om er definitief een punt achter te zetten. Tijdens zijn goede momenten noemde hij ook altijd op hoe leuk we het samen hadden. Wanneer het minder ging, probeerde ik me vast te houden aan het idee dat het snel beter zou worden en ik de ‘oude’ Thijmen weer te zien kreeg.”

Scheiding

“We trouwden en kregen twee fantastische kinderen, nu zes en vier. Thijmen was een hele lieve en betrokken vader. Hij deed alles met ze. Ging uren naar de speeltuin, zwemmen en ging steevast mee als ze naar de dokter moesten. Toch veranderde dat ongeveer een jaar geleden. Thijmen werd onverschillig naar de kinderen toe. Het deed me ontzettend veel pijn om dat te zien. Iedere dag had ik het gevoel dat ik tussen hem en de kinderen stond. Ik wist dat het zo niet verder kon en na veel wikken en wegen, besloot ik dat het voor de kinderen beter zou zijn als we zouden scheiden. Ik wilde niet alleen rust voor hen, maar ook voor Thijmen.

Hij stortte in toen ik hem vertelde dat ik de scheiding wilde aanvragen. Thijmen zei dat hij niet zonder me kon en probeerde me om te praten. Ik wist dat ik sterk moest zijn en dit keer voet bij stuk moest houden. Het kon zo niet langer door. Uiteindelijk kreeg ik het gevoel dat hij de situatie accepteerde. Hij schakelde zelfs op eigen initiatief een mediator in en werkte mee. Dat was voor mij een enorme opluchting.”

Schone schijn

“Mijn omgeving reageerde geschokt op onze scheiding. Thijmen wilde dat niemand van zijn depressies wist, dus ik praatte er ook niet over. De opmerking van een vriendin ‘jij hebt alles voor elkaar: een man, een koophuis en twee leuke kinderen’, staat in mijn geheugen gegrift. ‘Je moest eens weten’, dacht ik. Toch hield ik mijn lippen op elkaar en bleef ik mooi weer spelen naar de buitenwereld. Het was dus niet zo gek dat niemand de scheiding aan zag komen.

De avond nadat we de scheidingspapieren hadden getekend, kwam Thijmen in paniek bij me. Hij zei dat hij het zonder mij echt niet meer zag zitten en dat zijn leven geen betekenis meer had. Ik maakte me zorgen en belde de huisartsenpost. Ze kwamen langs, maar gaven aan niets te kunnen doen. Een paar dagen later, op donderdag, werd hij opgenomen op de crisisafdeling van de GGZ.”

Doemscenario

“Maandagochtend kreeg ik een aantal verontrustende appjes van Thijmen. Ik belde de instelling waar hij zat om te vragen of ze bij hem langs wilde gaan om met hem te praten. Ik kreeg te horen dat het wel goed zou komen. Het zat me absoluut niet lekker, maar ik legde me erbij neer. Hij was daar immers in juiste handen.

Toch ging het die dag helemaal mis. Thijmen zag echt geen uitweg meer en maakte een einde aan zijn leven. Mijn grootste doemscenario kwam uit. Zijn dood maakte me ontzettend verdrietig, maar ergens was ik ook blij dat hij nu rust had gevonden. We hebben er alles aan gedaan om zijn dood te voorkomen, zo vaak gezegd dat hij hulp moest zoeken, maar de oorlog in zijn hoofd sloopte hem. Het was hartverscheurend om aan de kinderen te vertellen dat hun vader was overleden. Vooral de oudste heeft het er heel moeilijk mee. Ik probeer de herinneringen aan hun vader zo goed en mooi mogelijk te houden.”

Toekomst

“Samen met Thijmen zijn familie heb ik zijn afscheid geregeld. Dat wilde ik nog heel graag voor hem doen. Ook heb ik hem nog verzorgd en aangekleed. Het was heel moeilijk, maar tegelijkertijd ook heel mooi.

De afgelopen vijf maanden waren heel heftig. Voor mijn kinderen moest ik door, maar natuurlijk had ik soms de behoefte om de hele dag in bed te blijven liggen. Toch durf ik nu weer voorzichtig naar de toekomst te kijken. Sinds kort heb ik iemand ontmoet waar ik het heel fijn mee heb. Dankzij hem kijk ik weer uit naar de toekomst en geloof ik er weer in dat de zon gaat schijnen.”

Heb je suïcidale gedachten of maak je je zorgen om ­iemand anders? Je kunt 24 uur per dag anoniem bellen met 0800-0113 of chatten via 113.nl.

Foto: Getty Images (stockbeeld)