9 lezeressen vertellen: ‘Zo ver ging ik voor de liefde’

9 september 2021

Als je verliefd bent, doe je soms gekke dingen. Deze negen vrouwen gingen wel heel ver voor de liefde.

‘Mijn visite vroeg zich af wat voor onguur vriendje ik nou weer had’

Ilonka (46): “Ik werd 26 en mijn huis zat vol visite. Ik ging even snel de deur uit om mijn Britse vriend van Schiphol te halen. Ik wachtte eindeloos, maar de marechaussee liet hem niet door. Bij zijn naam stond: ‘No Entry’. Ik mocht gelukkig wel naar hém toe. Daar zaten we dan, als criminelen in een grijs, koud kamertje. We begrepen al snel dat mijn Britse vriend slachtoffer was geworden van identiteitsfraude. Maar ja, dat konden we op dat moment niet bewijzen… Mijn vriend moest onverbiddelijk met de eerstvolgende vlucht terug naar Londen. Ik ben vlug naar huis gegaan, heb daar mijn paspoort en tas bij elkaar gegraaid, om hem direct achterna te reizen. Ik wilde per se mijn verjaardag met hem vieren!
Mijn visite verklaarde me lichtelijk voor gek. Ze vroegen zich ongetwijfeld af wat voor onguur vriendje ik nou toch weer had. Maar het werd een heerlijk verjaardagsweekend en met die misverstanden rondom zijn identiteit is het helemaal goed gekomen.Inmiddels zijn we veertien jaar getrouwd, wonen we in Engeland en reizen samen met onze kinderen gelukkig altijd probleemloos heen en weer!”

‘Met Alexander zou kamperen vast wél leuk zijn, hoopte ik’

Lisa (26): “Kamperen leek me altijd de hel op aarde. Ik ben nogal een luxepaardje en op vakantie erg gehecht aan mijn fuchsia rolkoffer, waar ik mijn halve kledingkast en mega beautycase inprop. Alexander was compleet anders. Hij was zo’n stoere surfboy die de hele wereld had rondgereisd met een plunjebaal. En ik was tot over mijn oren verliefd. Dus toen hij me meevroeg om met een tentje naar de Ardennen te gaan, zei ik tegen beter weten in toch ja. Met hem zou kamperen vast wél leuk zijn, hoopte ik.
Ik stelde me voor hoe we zouden zoenen bij een kampvuurtje en daarna teder zouden vrijen in dat kleine tentje. Ik kocht zelfs vol goede moed een rugzak. Het werd de grootste mislukking ooit. Het regende elke dag, al mijn spullen werden klam. Mijn haar zat voor geen meter. Seks op een luchtbed is verre van comfortabel en ’s nachts deed ik geen oog dicht. Ik werd gek van de insecten en toen kroop er ook nog een muis in de tent.
Na drie dagen klagen en zeuren was Alexander totaal op mij afgeknapt, na deze trip heb ik nooit meer wat van hem gehoord. Ik heb een wijze les geleerd: ik doe veel voor de liefde, maar kamperen echt nooit meer!” 

‘Toen Thijs me meevroeg naar een karaokebar schoot ik in de paniekstand’

Maaike (44): “Ik ben dol op zingen, maar niet in het openbaar. Toen Thijs me als eerste date meevroeg naar een karaokebar, schoot ik dan ook in de paniekstand. Nee, dat was echt níets voor mij… Maar ik had een heel speciaal gevoel bij Thijs. Iets in deze man, die ik alleen nog maar telefonisch kende, maakte dat ik bereid was mijn grenzen te verleggen. Evengoed was ik er zeker van dat ik zelf niet op het podium zou klimmen. Daar zou de wijn, die we van tevoren dronken, echt niets aan veranderen.
Maar wat vond ik Thijs leuk. En stoer: eenmaal in de karaokebar schreef hij zich meteen in voor een nummer. En toen ontdekte ik het allergrappigste: hij kon totaal niet zingen. Maar hij stond er toch, wat een lef! Toen was ik definitief verkocht. En zowaar, even later deden we sámen een duet. Door hem durfde ik het aan!”

‘Zou hij, als ik blonde lokken had, wel voor me vallen?’

Carla (29): “Negentien was ik en tot over mijn oren verliefd op Marco. We maakten deel uit van dezelfde vriendengroep. Hoewel ik wist dat hij mij heel tof vond, groeide er maar niet iets meer tussen ons. Ik deed er alles aan om zijn aandacht te trekken, maar hij gaf geen enkele sjoege. Op een dag besefte ik dat al zijn exen blondines waren. Terwijl ik een brunette was. Zou hij, als ik blonde lokken had, wel voor me vallen?
Een dag later zat ik bij de kapper, voor een volledige make-over. Ik vond het zelf hartstikke leuk staan. Maar de eerstvolgende keer dat ik Marco zag, riep hij uit: ‘O, wat zonde, dat bruine haar stond je veel beter!’ Ik kon wel door de grond gaan. Vijf jaar later is het toch wat geworden tussen ons en nu wonen we samen. Toen ik hem opbiechtte dat die nieuwe look indertijd speciaal voor hem was, moest hij vreselijk lachen.’

‘Hij stond perplex toen ik vertelde dat ik zwanger was ‘

Tosca (37): “Ik wist het al op mijn zeventiende. Kinderen: niets voor mij. Ik was 25 toen ik me wilde laten steriliseren. Maar mijn gynaecoloog vond me te jong en plaatste een spiraaltje. Tien jaar later twijfelde ik nog steeds niet. Hoe leuk ik Jacco ook vond, die juist een enorme kinderwens had. Dat we regelmatig in bed belandden, was dan ook absoluut niet serieus, dat wisten we allebei heel goed.
Toen bleek ik zwanger. Ik ontdekte het toen ik in mijn eentje op vakantie was. Vanuit het buitenland regelde ik meteen een abortus voor op de dag dat ik thuis zou komen. Maar ik had nog twee weken te gaan. Tegen Jacco vertelde ik niets, maar ik dacht wel vaak aan hem. Ik miste hem veel meer dan ik had verwacht. Hij mij ook en we hadden doorlopend contact. De laatste dag belde hij en zei: ‘Ik wil een toekomst met jou. Dan maar geen kinderen.’ Hij stond perplex toen ik vertelde dat ik zwanger was en die ochtend had besloten om te gaan onderzoeken of ik toch aan het idee kon wennen. Samen met hem. Op de laatste dag dat een abortus nog mogelijk was, woonden we al samen en was de babykamer ingericht. Het was mijn beste beslissing ooit.”

’Tot mijn grote verbazing vond ik niet alleen hem, maar ook het boksen heel erg leuk’

Brenda (33): “We stonden amper vijf minuten te praten toen hij vertelde dat hij boksleraar was. ‘Wat toevallig!’ riep ik uit. ‘Ik wil al jaren leren boksen, ik vind het zo’n geweldige sport.’ In werkelijkheid had ik er he-le-maal niets mee. Maar op het moment dat we op straat bij toeval in gesprek raakten, wist ik dat ik deze jongen absoluut beter wilde leren kennen. Desnoods in de boksring. Ik kreeg zijn nummer en toen ik doorliep had ik zin om een radslag te maken.
De dagen erna verdiepte me in alle ins en outs over boksen en toen ik een week later bij hem op les kwam, kon ik er al een aardig mondje over meepraten. Tot mijn grote verbazing vond ik niet alleen hem, maar ook het boksen heel erg leuk. De liefde voor hem is voorbijgegaan, de liefde voor boksen niet. Nu, twaalf jaar later, is dat nog altijd mijn grote passie!”

‘Hij biechtte op dat hij een vriendin had en binnenkort ging trouwen’

Sandra (51): “Antonio had gewoon een vakantieliefde moeten zijn. Maar ik werd helemaal hoteldebotel, daar op die camping in Italië waar ik hem ontmoette. Weer thuis in Nederland deed ik niets anders dan huilen. En ik wist: ik moet hem terugzien. De spaarzame keren dat ik hem sprak – in die tijd was er nog geen mobiele telefoon en bellen wat hartstikke duur – leek hij mij net zo missen als ik hem.
Ik nam een drastisch besluit. In plaats van te gaan studeren, zegde ik alles, inclusief mijn studentenkamer, af en besloot au-pair te worden in Rome, de stad waar Antonio woonde. Pas toen ik daar eenmaal was, belde ik hem met de vraag of we die avond konden afspreken. Ik dacht een grote verrassing voor hem te hebben, maar die had hij voor mij: hij biechtte op dat hij een vriendin had en binnenkort ging trouwen. Ik ben toch in Rome gebleven, thuis had ik immers alle schepen achter me verbrand. Twee maanden later ontmoette ik Luigi, met wie ik nu al dertig jaar gelukkig ben. En zo kwam alles toch nog goed!” 

‘Ik loog spontaan dat ik al vanaf mijn puberteit vegetariër was’

Inge (29): “Eigenlijk was ik al veel langer tegen het eten van vlees.  Toch deed ik het, ik vond het gewoon te lekker. Maar ik zei vaak tegen vriendinnen: ‘Ooit word ik vegetariër.’ Dat moment kwam heel plotseling. Bij onze eerst date hadden Bradley en ik alleen een drankje gedaan. Toen we bij de tweede date uit eten gingen en ik, puur toeval, voor het vegagerecht koos, zei Bradley: ‘Goddank, jij eet dus ook geen vlees, wat een opluchting.’ Ik loog spontaan dat ik er al in mijn puberteit radicaal mee gestopt was. Ik verzon zelfs dikke ruzies met mijn moeder over dit onderwerp.
Ik schrok er zelf van hoe makkelijk de leugens uit mijn mond rolden, maar ik vond deze man zo leuk en wilde hem graag zo pleasen. Nogal lastig toen het echt iets werd tussen ons. Vlees laten staan was het probleem niet, maar ik moest immers mijn hele omgeving instrueren de waarheid te verzwijgen. Dat móest een keer misgaan. Het was mijn moeder die me verraadde. Op een dag maakte ze onnadenkend boerenkool met spekjes en worst voor ons. ‘Jouw lievelingskostje’, zei ze blij. Bradley snapte daar natuurlijk niets van, maar kon gelukkig wel lachen toen hij de waarheid hoorde. Hij nam me mijn leugens niet kwalijk, maar is wel blij dat ik, sinds ik hem ken, net zo’n hardcore vegetariër ben als hij.” 

‘In de eerste maanden heb ik ook weleens gedacht: waar ben ik aan begonnen?’

Angela (38): “Toen Job en ik net samen waren, verklaarde iedereen mij voor gek. Wat moest ik, een vrije meid van 23, nou met een weduwnaar van veertig, met vier kinderen, een hond, en twee konijnen? Dat kon toch nooit goed gaan? Eerlijk is eerlijk: in de eerste maanden dat we samenwoonden, heb ik ook weleens gedacht: waar ben ik aan begonnen?
Het jaar ervoor had ik nog een wereldreis gemaakt en bracht elke dag weer een nieuw avontuur. Nu stond ik elke ochtend om half zeven naast mijn bed om boterhammen te smeren voor kinderen die mij niet konden uitstaan. Maar ik wist dat Job het waard was. Ik voelde me zo goed bij deze lieve, warme en zorgzame man. Hij was het voor mij, en zolang ik maar bij hem kon zijn, was ik gelukkig.
Langzaam ging mijn omgeving ook zien dat hij de ware voor me was. Vijf jaar later ben ik nog altijd blij dat ik er indertijd zo blind voor ben gegaan. Naast dat Job nog altijd mijn grote liefde is, heb ik nu een superleuke band met mijn bonuskinderen, en zijn we met z’n allen stapelgek op de twee kinderen die Job en ik nog hebben gekregen.”

Tekst: Lydia van der Weide. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd. de echte namen zijn bekend bij de redactie.