Kim: ‘Na het eerste afspraakje kwam ik niet meer van hem af’

Nadat de relatie van Kim (29) vorig jaar mei stukliep, wilde ze weer gaan daten. Maar een van haar eerste afspraakjes, met Leon, werd meteen een horrordate. Het lukt haar niet om van hem af te komen.

Kim: “Werkelijk álle beginnersfouten die je kunt bedenken bij het daten, heb ik gemaakt met Leon. Ik heb veel te lang met hem geappt en gemaild, voordat ik in real life met hem afsprak en ik nodigde hem bij mij thuis uit voor een etentje. Allemaal oliedom. Nu zeg ik: nooit langer dan een week appen, een drankje doen op een neutrale plek, zodat je maximaal een uur kwijt bent als iemand tegenvalt. En pas als ik iemand echt ken, mag hij me thuis ophalen!

Maar ik was naïef en onervaren op dategebied. Leon was een van de eerste matches op Tinder en wekenlang hadden we gezellig contact. Eerst via Tinder en mail, daarna via de app. Hele dagen stuurden we elkaar berichtjes en ik dacht oprecht dat we goed bij elkaar pasten. Maar het is net als met een huis op Funda: op de foto’s en in de beschrijving kan het er prachtig uitzien, je weet pas echt of het huis – of de man – bij je past, als je die met eigen ogen hebt gezien, geroken en gevoeld!”

Bleu op dategebied

“Met mijn ex Tim ben ik ruim tien jaar samen geweest. Hij was mijn eerste en enige vriendje. Na tien jaar was de passie verdwenen en zijn we als vrienden uit elkaar gegaan. Natuurlijk hadden we er verdriet van, omdat je toch een tijdperk afsluit en afscheid neemt van elkaar. Maar we hadden geen gillende ruzie en Tim is nog steeds een goede vriend van me.

Door die goede break-up stond ik snel open voor een nieuwe liefde. Leon, donker haar, bril en vrolijke lach, was de eerste bij wie ik een ‘ja’ aanvinkte op Tinder. Blijkbaar vond hij mij ook leuk, want vijf minuten later had ik al een eerste bericht van hem in mijn inbox. Dat ging snel! Leon had een leuke pen en was complimenteus. Nu zou ik minder open zijn bij een vreemde, maar vorig jaar was ik bleu op dategebied en zag ik geen kwaad in mijn gevoelens blootgeven.

Ik vertelde Leon alles over mijn relatie met Tim, de dingen die me bezighielden in het leven en voorvallen op mijn werk. Ik werk in de jeugdhulpverlening en maak veel ellende mee met ontwrichte gezinnen. Normaal besprak ik die zaken met mijn ex, nu zat ik zodra ik uit mijn werk kwam eerst een uur met Leon te kletsen. En meestal appten we ook nog voor het slapengaan.”

Heel nieuwsgierig

“Na een paar weken stelde ik voor samen sushi te gaan eten. Ik was inmiddels heel nieuwsgierig naar de man ‘aan de andere kant van de lijn’. En op sushi waren we beiden gek, zo hadden we al ontdekt. Leon stelde een zaterdag voor, dan zou hij me om vijf uur thuis ophalen en konden we eerst nog een drankje doen bij mij.

Omdat we toen al weken hadden geappt, voelde het vertrouwd genoeg hem bij mij thuis uit te nodigen. Ik verheugde me er zelfs op. Ik kocht een jurkje en een nieuw lingeriesetje (want je weet maar nooit). Eindelijk zou ik weer eens met een man op stap gaan!”

Geen fysieke klik

“Eigenlijk zag ik het al bij de voordeur, maar na tien minuten wist ik het zeker: ik had me vreselijk vergist. Leon paste niet bij mij. Misschien klinkt dat oppervlakkig, want wat kun je in zo’n korte tijd nu van iemand zeggen? Noem het intuïtie of beroepsdeformatie, maar ik voelde geen enkele fysieke klik. De gedachte ooit met deze man te moeten zoenen, laat staan méér, stond me vreselijk tegen.

Leon is echt geen lelijke vent, maar ik voelde er niks bij. Hij was wat sjofel gekleed, zijn schouders hingen naar voren en hij maakte een onzekere indruk. Van die vlotte babbel per pen merkte ik in real life niks meer terug. Hij kwam moeilijk uit zijn woorden en eindigde elke zin met ‘weet-je-wel’.

Het liefst stopte ik voortijdig met deze date, maar dat kon niet. Leon had bloemen (‘korte, witte rozen, jouw favoriet’), chocola (‘puur met hazelnoten, waar je zo van houdt’) en een fles chardonnay (‘Australische, niet te droog’) meegebracht en was nog lang niet van plan te vertrekken. Sterker nog: hij ging behaaglijk op mijn bank hangen en schopte zelfs zijn schoenen uit.

Tijdens ons gesprek merkte ik pas hoeveel ik hem over mezelf had verteld. Leon wist alles van me. Het leek wel alsof hij de afgelopen weken continu aantekeningen had gemaakt en die voor de date bestudeerd. Ik vond het creepy dat hij steeds op dingen terugkwam die ik eerder had verteld. Hij informeerde naar collega’s alsof hij ze ook al jaren kende en riep steeds dingen als: ‘Ja, maar jij bent ook een pietje precies’ of: ‘Jou kennende doe je dat expres.’ Huh? Jou kennende? Tot twee maanden geleden wisten we niet eens van elkaars bestaan. Ook zei hij dat hij zijn moeder, zus en beste vriend al over mij had verteld en dat ze razend benieuwd waren naar ‘zijn nieuwe vriendin’. Ik schrok me rot. Zijn vriendin? Dit was onze eerste date! Liep hij niet te hard van stapel? Bovendien: Ik, zijn vriendin? Nooit! Ik wilde Leon zo snel mogelijk mijn huis uit hebben. Het voelde niet goed dat hij zich in mijn privéleven begaf. Hij gedroeg zich veel te amicaal. In het restaurant legde hij steeds zijn hand op mijn hand. Als ik naar hem keek, staarde hij me verliefd terug. De avond viel op zich nog best mee, de sushi maakte veel goed, maar we hadden allebei een ander uitgangspunt. Ik wilde lekker eten en dan zo snel mogelijk opstappen. Als het aan Leon had gelegen hadden we die avond direct de uitnodigingen voor ons huwelijk verstuurd.”

Medelijden

“Waarom ik dan tóch nog een keer met hem afsprak? Ik denk dat het komt door mijn beroep. Ik had medelijden met hem. Leon was smoorverliefd op mij en appte dagelijks liefdesverklaringen. Ik hoopte hem af te remmen door een ‘slechtnieuwsgesprek’ met hem aan te gaan. Als maatschappelijk werkster ben ik gewend met allerlei soorten mensen moeilijke gesprekken aan te gaan. Ik was ervan overtuigd dat ik Leon kon helpen door met hem te praten. En daarbij vind ik het sowieso lastig iemand keihard af te serveren. Dus toen hij me bleef appen en uitnodigde voor een biertje in een jazzcafé op zondagmiddag, wilde ik hem niet teleurstellen. Ik hoopte dat ik hem rustig kon uitleggen dat ik niet verliefd was, maar wel vrienden wilde blijven. Dit laatste hoefde van mij niet per se, maar ik vond het zo cru om er zomaar een eind aan te maken.”

Bindingsangst?

“Alleen verliep die tweede date ook weer anders dan gedacht. Leon begon te huilen toen ik zei dat ik geen klik voelde. Volgens hem zag ik het verkeerd. Hij vond ons juist enorm goed bij elkaar passen. We hadden het toch al weken leuk samen? Toen ik geschrokken wat begon te stamelen over ‘niet toe zijn aan een relatie’ en ‘eerst van mijn vrijheid genieten’, veranderde hij van toon. Voor ik het wist, waren de rollen omgedraaid. Leon schoot in een hulpverlenersrol en gaf ongevraagd een analyse van mij. Ik was een vrouw met bindingsangst. Teleurgesteld door het mislukken van mijn vorige relatie, durfde ik nu geen verbinding meer aan met iemand. Terwijl ik het wel wilde, ik had hem immers in het begin gezegd dat ik het juist wel leuk vond weer mijn leven met iemand te delen. Dus, zo zei Leon, pas als ik me open zou stellen voor de liefde, zou ik gelukkig worden. En uiteraard met hem. Mijn mond viel letterlijk open. Waar haalde hij die onzin vandaan? Vervolgens bleef Leon maar doorratelen over mijn zogenaamde bindingsangst en over hoe goed wij bij elkaar pasten. Om geen ruzie te maken in het café, knikte ik maar een beetje. Na een uur stapte ik op, zogenaamd met migraine. Toen Leon me bij het afscheid wilde zoenen, draaide ik mijn hoofd weg, waardoor zijn zoen ergens in mijn nek terechtkwam. Uiteindelijk stuurde hij mij diezelfde avond nog wel vijftien berichten met tegeltjeswijsheden over de liefde. En de volgende ochtend ontwaakte ik met een appje met de tekst: ‘Goedemorgen schoonheid, ik wens je een fijne dag, xxx’. Ik antwoordde slechts met ‘dank je wel’, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Het was voor hem voldoende aanmoediging om me die dag nog een aantal berichtjes te sturen. Ook de dagen erna bleef hij me appen. Ik werd er gek van en ik wist niet wat ik ermee aan moest. Hoe kon ik hem nou aan zijn verstand brengen dat ik niks met hem wilde? En dat ik wilde dat hij stopte met die berichten?”

Moedeloos

“Volgens mijn vriendinnen moest ik Leon afbekken, maar dat vond ik zielig. Hij was geen nare jongen. Hij schreef echt lieve dingen, alleen voelde ik daar niets bij. En ondertussen had ik een nieuwe match op Tinder met wie het wel klikte. Met Joep deed ik het rustig aan, maar het voelde goed. Ik reageerde summier op Leons appjes, soms stuurde ik maar eens in de week iets zakelijks terug. Maar Leon ging onverminderd door. Dat moest stoppen, dat begreep ik ook wel. Uiteindelijk heb ik nog één keer met Leon afgesproken. Voorafgaand aan de date schreef ik dat hij geen romantische gedachten moest hebben. Ik wilde één vriendschappelijk drankje doen. We spraken af in zijn stad en het was best gezellig. Leon had een vakantie naar Egypte geboekt. Dat land staat ook op mijn bucketlist en daar kletsten we over. Ik hield het oppervlakkig en vertelde hem bewust niet dat ik inmiddels een vriend had. Dat vond ik te cru. Na een klein uur waren we uitgesproken. Ik gaf Leon een hand en zei hem dat ik ons contact hierbij wilde laten. Leon zei dat hij het begreep en wenste me veel succes in het leven. Ik was opgelucht dat hij het zo goed opnam en reed vrolijk naar huis. Twee weken hoorde ik ook echt niks van hem. Tot hij ineens allerlei foto’s appte: Leon op een kameel in Egypte. Het waren lollige foto’s, dus ik stuurde kort: ‘Leuk. Veel plezier!’ Dat was het startsein voor hem om van voor af aan te beginnen. Elke dag verscheen er weer een nieuwe pic: Leon in een witte jurk, Leon aan het strand, Leon bij een piramide, Leon voor de sfinx, Leon een broodje döner etend… Ik werd er moedeloos van!”

‘Beste vriend’

“Inmiddels zijn we een klein jaar verder. Het is dik aan met Joep. Toch blijft Leon op de achtergrond een rol spelen. Ik heb hem al geblokkeerd op WhatsApp, omdat Joep het echt niet meer grappig vond dat Leon me zo vaak appte. Maar nu stuurt Leon berichten via Messenger en Facebook. Leon weet inmiddels ook van Joep en mij (kwestie van mijn status op Facebook aanpassen), maar dat maakt hem niks uit. Hij noemt zichzelf mijn ‘niet-homoseksuele beste vriend’. Joep denkt daar anders over en noemt hem een stalker en wil dat ik aangifte ga doen tegen Leon. Dat gaat me te ver. Leon is geen stalker, meer een irritante vlieg waar je niet vanaf komt. Hij is ongevaarlijk en niet agressief, alleen accepteert hij geen nee. Ik hoop maar dat hij snel een ander lief meisje treft, zodat hij snel zijn focus naar haar gaat verleggen.

Tip van de redactie

Hoe eerder er wordt ingegrepen om stalking te stoppen, hoe meer kans dat dat ook lukt. In het boek Eerste hulp bij stalking staan praktische handvatten om stalkers het hoofd te kunnen bieden. Hoe ga je om met stalking? Wie zijn die stalkers, waarom gedragen ze zich zo? Wat is verstandig en wat niet? Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.