Emma: ‘Mijn kinderen hebben alle drie een andere vader’

14 september 2023

Drie kinderen van drie verschillende vaders, het was niet het ideaalbeeld dat Emma (35) voor ogen had. Toch werd het haar realiteit, en ze schaamde zich er lang voor. ’Ik zíé mensen kijken als ik met mijn kinderen op stap ben.’

Emma: “De vader van mijn oudste dochter was mijn eerste grote liefde. Ik leerde hem kennen toen ik veertien was en meteen was ik gecharmeerd van zijn stoere uitstraling en mooie donkere ogen. Dat hij vier jaar ouder was en ook nog eens verliefd op mij werd, vond ik fantastisch. We bouwden samen een leven op, kochten een huis, trouwden en kregen een prachtige dochter. Heel traditioneel en precies zoals iedereen het deed bij ons in het dorp. Ik stond er niet bij stil of dit het leven was waar ik gelukkig van werd.
Tijdens de zwangerschap van mijn dochter begon het voor het eerst te wringen. Ons huwelijk vertoonde scheuren, we waren door de jaren heen steeds meer langs elkaar heen gaan leven. We hadden geen hekel aan elkaar, maar het liep gewoon niet meer. Scheidingen kwamen in mijn omgeving amper voor. Helemaal niet op zo’n jonge leeftijd. In eerste instantie durfde ik ook tegen niemand te zeggen dat ik mijn twijfels had. Ik heb nog geprobeerd om mijn gevoel te negeren, maar al snel wist ik dat het onbegonnen werk was. Ik voelde aan alles dat ik nooit meer echt gelukkig zou zijn in deze relatie. Was dat het voorbeeld dat ik mijn dochter wilde meegeven? Het was voor mij de doorslaggevende reden om er een punt achter te zetten. Mijn vriendinnen en naaste familie hebben mij altijd gesteund, maar in het dorp werd veel geroddeld. Dat heeft mij veel verdriet gedaan en is uiteindelijk ook de reden geweest waarom ik ben verhuisd naar een ander dorp. Daar kon ik anoniem en in alle rust een nieuw leven opbouwen samen met mijn dochtertje.”

Samen sterk

“Vrij snel nadat ik was verhuisd, kreeg ik via het werk weer contact met iemand die ik al jaren kende. Er was meteen een diepe connectie. We voelden elkaar feilloos aan en konden úren met elkaar praten. Het duurde dan ook niet lang voordat hij bij ons introk. Hij was ontzettend goed met kinderen, tussen hem en mijn dochter klikte het meteen. Financieel hadden we het niet breed. Ik had een aantal schulden doordat ik het huis met mijn ex met verlies had verkocht, en ook hij had schulden openstaan. We hadden weinig te besteden, maar toch hadden we het áltijd leuk. Dan gingen we op zondag naar het strand en dronken we één cola op het terras. Dan was het geld op en gingen we weer naar huis. Het maakte allemaal niet uit. We hadden elkaar. Dát was voor ons het belangrijkste. Het was zo’n gevoel van: you and me against the world. We hadden allebei de wens om samen nog een kind op de wereld te zetten. Ook al hadden we het op dat moment niet breed, we geloofden dat het wel goed zou komen.
Een jaar nadat we elkaar leerden kennen, werd ik zwanger. We kregen een zoon en waren dolgelukkig. Tot ik er, toen ons zoontje twee jaar oud was, achterkwam dat er al lange tijd verschillende andere vrouwen in het spel waren. Dat was een klap in mijn gezicht. Ik kon niet anders dan een punt zetten achter onze relatie, hoe erg ik het ook vond dat nu ook mijn zoontje niet zou opgroeien met een vader en moeder in één huis.”

Positieve zwangerschapstest

“Na die breuk met de vader van mijn tweede kind hield ik het een tijdje voor gezien wat betreft relaties. Ik was als alleenstaande moeder druk met mijn twee kleine kinderen en daarnaast had ik het geloof in de liefde een beetje verloren. Zo heel af en toe had ik een date en ik heb nog kort een relatie met iemand gehad, maar het werd nooit zo serieus dat ik hem aan mijn kinderen heb voorgesteld.
Ik vond het heel spannend toen ik begin 2019 toch opnieuw verliefd werd. Ook met deze man had ik meteen een megaklik. We konden goed met elkaar praten en ontzettend met elkaar lachen, we hadden dezelfde humor. Het klopte gewoon allemaal. Wel besloten we het, in het belang van mijn kinderen, bij een latrelatie te houden. Een ontmoeting met de kinderen heb ik lang uitgesteld. Ik wilde er eerst honderd procent zeker van zijn dat het serieus tussen ons was voordat ik hem deel zou laten uitmaken van hun leven.
Na drie maanden zijn we impulsief met z’n tweeën een week naar een zonnige bestemming vertrokken. Vlak nadat ik terugkwam, werd ik iedere ochtend misselijk wakker, was ik doodmoe en had ik ontzettend pijnlijke borsten. ‘Ben je niet zwanger?’, vroeg mijn vriend op een avond. Alleen bij het idee al, schoot ik in de stress. Al vanaf het begin had ik hem verteld dat ik geen kinderwens meer had. Want drie kinderen van drie verschillende vaders? Dat wilde ik écht niet. Bovendien kon ik ook niet zwanger zijn want ik had een spiraaltje. Maar de volgende ochtend was ik weer zó misselijk dat ik besloot toch maar een zwangerschapstest te doen. Voor de zekerheid. Meteen verschenen er twee dikke strepen op de test. Ik was in shock. Hoe kon dit nou gebeuren?”

Dubbelleven

“Mijn vriend was door het dolle heen. Hij had al kinderen uit eerdere relaties, maar wilde dolgraag nog een kind met mij. Ook al schrok ik enorm dat ik zwanger was en was dit totaal niet de bedoeling, ik heb geen moment overwogen om de zwangerschap af te breken. Dat gaat tegen mijn gevoel in.
Waar ik wel moeite mee had, was dat ik nu drie kinderen van drie verschillende vaders zou hebben. Ik was bang voor de mening van de buitenwereld. Mensen hebben altijd meteen een oordeel klaar. Het enige waarmee ik het een beetje kon goedpraten voor mezelf was dat ik het gevoel had dat ik nu een goede, stabiele relatie had. Wel koos ik er bewust voor niet met hem te gaan samenwonen, ook niet als ons kind eenmaal geboren zou zijn. Ik deed dit puur voor mijn kinderen. Stel dat het toch ooit tussen ons mis zou gaan, dan wilde ik dat de kinderen daar zou min mogelijk last van zouden hebben.”

Automatische piloot

“Een goede beslissing, zo bleek later. Onze zoon was nog maar een paar weken oud toen ik erachter kwam dat zijn vader er een dubbelleven op nahield. Ik confronteerde hem met de berichten en foto’s, maar hij ontkende glashard. Voor mij was het echter meteen duidelijk dat hij een ander had. Het vertrouwen in hem was in één klap weg. Ik wist dat ik niet anders kon dan de relatie verbreken, maar het deed zó’n pijn in mijn hart. Geen moment had ik dit zien aankomen. Al die maanden dat ik zwanger was, had hij mij bedrogen. Het was het één groot toneelstuk geweest.
Hoe ik die eerste tijd na onze breuk ben doorgekomen, weet ik nog steeds niet. We zaten middenin de lockdown, ik moest mijn kinderen thuisonderwijs geven en had ondertussen een baby om voor te zorgen. Ik deed alles op de automatische piloot en voelde me best alleen. Ik kon het aanvankelijk niet over mijn hart verkrijgen om de twee oudsten te vertellen dat het over was. Ze waren zo gek op hem. Omdat we een latrelatie hadden, zagen mijn kinderen hem altijd alleen in het weekend en hadden ze het niet meteen door. Pas toen ze na een tijdje met vragen kwamen, heb ik het ze verteld. Ze namen het goed op, maar zelf voelde ik me heel schuldig dat ik ze dit wéér moest aandoen.”

Goede moeder

“Lange tijd heb ik dat schuldgevoel gehad. Dat ik al die verschillende mannen in het leven van mijn kinderen heb toegelaten. Maar vooral dat ik ze nooit die veilige thuisbasis met een vader en een moeder heb kunnen geven. Dat is toch wat ik voor ogen had toen ik aan een gezin begon. Met de hulp van een psycholoog heb ik dit uiteindelijk een plek kunnen geven. Zij heeft mij laten inzien dat het niet mijn schuld is. En dat ik altijd voorzichtig ben geweest met de kinderen. Bijvoorbeeld door bewust niet met de vader van mijn jongste te gaan samenwonen.
Het is nooit mijn intentie geweest om drie kinderen van drie verschillende vader op de wereld te zetten, maar soms lopen dingen nou eenmaal anders dan je had bedacht. Dat mensen vaak meteen hun oordeel klaar hebben, vind ik lastig. Ik zie mensen kijken als ik met mijn drie kinderen op pad ben. De oudste twee zijn blond en lijken totaal niet op de jongste die half Surinaams is. Bovendien hebben ze ook allemaal een andere achternaam, wat natuurlijk vragen oproept.”

Geen kinderwens meer

“De kinderen wonen alledrie bij mij en hebben allemaal goed contact met hun vader. De oudste twee gaan om het weekend naar hun vader en de jongste ieder weekend. Logistiek gezien is dat vaak puzzelen. Helemaal in combinatie met mijn onregelmatige werk. Sinds kort heb ik een gastouder aan huis, zo lukt het me om het allemaal goed te organiseren.
Voor de kinderen zelf is deze situatie heel normaal. Zij weten niet beter. Al verwacht ik dat er op latere leeftijd nog wel vragen komen over onze gezinssituatie. En dat is prima. Ze mogen vragen wat ze willen en ik zal altijd open en eerlijk antwoorden.
Of er ooit nog een nieuwe liefde in mijn leven komt, weet ik niet. Op dit moment ben ik er totaal niet mee bezig, maar wie weet. Een kinderwens heb ik in ieder geval niet meer. Mijn focus ligt nu bij de kinderen én mezelf. Nadat ik mezelf jarenlang heb weggecijferd, komt er nu ook weer een beetje ruimte voor mijzelf. Ik vind het heerlijk om met de honden het bos in te gaan en dan helemaal opgeladen thuis te komen bij mijn kindjes. Ze zijn mijn alles. Onze band is sterk. Ik hou zielsveel van ze en kan inmiddels met volle overtuiging zeggen dat ik een goede moeder voor ze ben. Ik hoop dat anderen dat ook zien. Dat mensen niet meteen oordelen zonder mijn verhaal te kennen. Laten we wat milder zijn voor elkaar, dat zou ik echt graag willen. Het zou de wereld zóveel mooier maken.”

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.