afvallen

Elsa: ‘Afvallen kostte mij al 7500 euro’

Elsa (28), is single, werkt bij een supermarkt en worstelt met haar gewicht. Daar besteedt ze heel veel geld aan. Ze durft het totaalbedrag bijna niet uit te rekenen. Maar zonder gewenst resultaat. De enige die lichter wordt, is haar portemonnee.

Elsa: “De hele rij afslankpillen, -poeders en -drankjes bij de drogist heb ik allemaal al afgestreept op mijn bingolijst. Elk zogenaamd wondermiddel of toverdrank getest. Maar ook alle dieetproducten die je worden aangeboden via advertenties op sociale media heb ik uitgeprobeerd. Op de een of andere manier weet Facebook dat ik te zwaar ben en graag wat kilo’s kwijt zou raken. Via hun algoritme krijg ik de meest belovende advertenties van supplementen te zien. Ondanks al mijn eerdere mislukte ervaringen trap ik er toch steeds weer in. Iedere keer ga ik overstag: zou het dit keer wel helpen? Zoals laatst een soort poeder waarmee je limonade maakt en dat zou helpen het hongergevoel te verminderen en vooral de trek in zoet. Een pot kostte vijftig euro. Ik nam er meteen twee, had ik verschillende smaken en het scheelde ook weer in de verzendkosten. Maar halverwege pot één ben ik alweer gestopt. Het had nul effect. Na een glas limonade waarbij je normaal volledig verzadigd zou moeten zijn, smeerde ik rustig twee plakken ontbijtkoek met dik roomboter.

Behalve zulke oplossingen voor de korte termijn, heb ik me in de afgelopen jaren ook aangemeld voor allerlei afvalprogramma’s. Van Herbalife, Cambridge en Sonja Bakker tot minder bekende varianten van zelfbenoemde dieetgoeroes. Bij een leefstijlcoach die werkte op basis van mijn bloedgroep, moest ik me elke donderdag laten wegen en kreeg ik specifiek op mijn immuunsysteem gebaseerde, individuele voedingsschema’s. En dat alles tegen een tarief van 75 euro per keer.
Voor alles gold: het werkte wel, maar nooit voor lang. Ik volgde trouw het dieet een aantal weken, tot het effect afnam. Dan zakte de motivatie me in de schoenen. Na een half leven diëten weet ik één ding zeker: een slanke lijn is niet te koop. De enige die er lichter van wordt, is mijn portemonnee.”

De pil van Oprah

“Mijn zus Dana zegt altijd: ‘Oprah Winfrey is de allerrijkste vrouw ter wereld en worstelt al jaren met haar gewicht. Als er ook maar een pil zou bestaan waarbij je gemakkelijk kon afvallen, zonder moeite en dus gewoon lekker kon blijven eten, dan had zij die wel gebruikt of desnoods zelfs op de markt gebracht. Zolang Oprah een paar kilootjes meer meezeult bestaat die pil er dus niet.’
Ik denk dat ze gelijk heeft. Er zijn genoeg schatrijke mensen met obesitas. Voor hen maakt een bedrag van maar liefst 300 euro voor ‘een magische pillenkuur’ of een bloedgroependieet echt geen verschil. En toch lukte het hen blijkbaar ook niet om mager door het leven te gaan.
Toch blijf ik hoop houden op een ‘quick fix’ en probeer ik steeds weer nieuwe dieetproducten uit. Ik kamp al sinds mijn jeugd met overgewicht en al net zo lang wil ik van die kilo’s afkomen. Overigens is mijn zus Dana net zo dik als ik. Onze oma noemde ons plagerig altijd haar ‘Dikkertjes Dap’. We zijn nooit slank geweest. Maar mijn zus maakt zich nergens druk om. Ze heeft een bewonderenswaardig zelfvertrouwen. Ze straalt uit: ‘jullie nemen mij maar zoals ik ben’ en dat doet iedereen ook. Ze heeft een ontzettend leuke man en ze trouwde onlangs gewoon in een flinke maat 52 trouwjurk. Alle vrouwen die normaal in die bruidsmodezaak winkelden, vielen voor hun trouwdag een paar pond af, omdat ze zo slank mogelijk voor de dag wilden komen. Bij mijn zus moest de coupeuse de jurk zelfs nog uitleggen. Dana was 2 kilo aangekomen van het ‘trouwtaart voorproeven’ zoals ze lachend beweerde. Dana boeit het niets dat ze geen slank postuur heeft. Ze is nu moeder van een zoontje van één – en nog steeds niet van de zwangerschapskilo’s af. Maar het zit haar niet in de weg. Ze laat niets en doet alles: van volleyballen tot in bikini op het strand.

Ik daarentegen voel de kilo’s letterlijk zitten en durf amper te sporten of uit te gaan of leuke kleren te dragen. Ik hul me in oversized shirts en leggings. Zelfs op het strand draag ik nog een lange jurk. Ik schaam me voor mijn grote lijf. Denk snel dat mensen me aanstaren of over mij roddelen. Je zou verwachten dat die schaamte me zou motiveren niet te eten, maar ik heb geen aanleg voor maatje 36. Ik heb altijd honger en kan echt niet leven op een appel en wortel. Bovendien heb ik totaal geen doorzettingsvermogen.”

Mooie praatjes

“Ik denk dat mijn overgewicht een mix is van aanleg, genen, bouw – ik ben 1 meter 60 – en mijn eetpatroon. Ik vind lekker en veel eten nou eenmaal té lekker. Toevallig houd ik ook erg van de dingen die slecht voor je zijn, de 5p’s: pizza, patat, pannekoeken, poffertjes en pasta (met roomsaus). En minder van dingen die groen zijn, zoals broccoli, sperziebonen, courgette, snijbonen en sla. Maar ik ben echt niet een enorme schranzer. Het is niet zo dat ik élke dag frituur of bakken ijs weg eet.

Aan mijn inzet ligt het ook niet. Mijn motivatie is prima. Elke maandag begin ik weer dapper en fanatiek aan een nieuwe lijnpoging. Noem een methode en ik heb het gevolgd. Van alleen maar ahornsiroop en citroen. Leven op een zelfgemaakte, smerige maaltijdsoep van koolraap, tomaten en uien. Crashdiëten en methodes waarbij je alleen vetten en eiwitten mag eten of juist helemaal niet. Geen brood en aardappelen meer of zelfs alleen bruine boterhammen. Idioot dure fatburners slikken. Het kon me niet gek genoeg.

Ik zocht naar de burners, blockers en vetvernietigers bij wie volgens de bijsluiters gewichtsverlies het snelst zou lukken. Ik dronk liters groene thee, slikte cactusbladeren en was de hele dag in de weer met aparte bakjes met daarin afgepast mijn eten voor die dag.
Ik ben ook zo gevoelig voor verhalen via via: de-buurvrouw-van-de-zwager-van-mijn-nicht is 15 kilo afgevallen met appelazijncapsules. Of: een collega van mij neemt elke ochtend ananas en sindsdien vliegen de kilo’s er af. Zodra ik zoiets hoor of lees dan moet ik direct hetzelfde gaan doen. Ik geloof zelfs die gekochte recensies op Facebook. Eigenlijk weet ik best dat veel fake is. Dat er robots worden ingezet die dan vijf sterren geven met erbij lovende woorden over het dure afvalproduct. Zonder uitzondering zijn ze allemaal binnen een week al 2,5 kilo kwijtgeraakt. Ook al weet ik dat het nep is, ik ga toch twijfelen. Het is wel aan de prijs, maar wat als het bij mij zou aanslaan? Dan ben ik misschien nu 100 euro kwijt, maar als ik er 10 kilo in de maand mee verlies, is dat maar een tientje per kilo…

Al met al is afvallen een kostbare hobby. Ik schat dat ik er per maand minimaal zo’n honderdvijftig euro kwijt ben. Tel ik alles bij elkaar op van de afgelopen vier, vijf jaar kom ik gemakkelijk aan 7500 euro. En dan heb ik het niet eens over die paar keer dat ik mijn vet heb laten wegvriezen; tenminste dat werd me beloofd in luxe uitziende cryoklinieken. Uiteindelijk is er geen centimeter af gegaan, maar was ik na een paar behandelingen wel duizend euro armer.
Als mijn zus zou horen wat ik heb uitgegeven aan dieetmiddelen, zou ze me compleet voor gek verklaren. Ik hoor het haar zeggen: ‘Elsa, betaal niet voor die sprookjes. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is dat vaak te mooi om waar te zijn!’

Sowieso kan ik het me niet eens permitteren om zo veel geld uit te geven. Ik ben helemaal niet rijk. Sommige maanden is het ook echt kiezen. Of ik ga voor vers fruit of voor het doosje van de drogist waarvan ik hoop dat het me die smalle heupen op gaat leveren. Ik heb zelfs weleens een weekendje weg met vriendinnen geskipt, omdat ik te veel geld had uitgegeven aan een pillenkuur.”

Volle vrouw

“Ik heb dit moment geen relatie, maar destijds vond mijn vriend dat ik te veel geld uitgaf aan mijn gewicht. Voor hem hoefde het niet. Hij hield niet eens van schriele vrouwen. Maar het zat en zit nog steeds tussen mijn oren dat vrouwen met een BMI van 30+, zoals ik, niet aantrekkelijk zijn. Alhoewel dat ook niet klopt, want ik vind mijn zus wel een mooie vrouw. Het is meer dat ik van mezelf walg. Ik zie in de spiegel eerst een vrouw met overal vetrollen en daarna pas mijn ware gezicht.

Om daar iets aan te veranderen moet ik gaan accepteren dat ik een maatje meer heb. Dan kan ik doorgaan met hoe ik nu eet en leef en moet ik ook niet meer zeuren en klagen. Dan ben ik net als Dana een mooie, volle vrouw. In bikini hoeft niet, maar ik moet op z’n minst weer een badpak gaan dragen op het strand.
Wil ik dat niet, dan moet ik mijn levensstijl drastisch omgooien. Ik heb een ontzettende hekel aan bewegen en knagen op een blaadje sla, maar diep in mijn hart weet ik dat sporten het enige is wat helpt. Ik zou eigenlijk als een malle tekeer moeten gaan in zo’n vreselijke sportschool. Maar dat voelt eerder als een pijnlijke straf dan als gezond bezig zijn. Ik probeer nu wel eens te wandelen, maar na een kwartier geef ik op en keer met spierpijn terug naar huis.

Als ik terugdenk aan al het geld dat ik de afgelopen jaren domweg heb verspild aan mooie woorden en prachtige praatjes van de gigantische dieet-industrie, dan baal ik. Zeker omdat het me niks opleverde. Ik ben in totaal 42 kilo afgevallen, maar ik denk dat er 50 bij zijn gekomen. Dus onder aan de streep ben ik alleen maar dikker geworden van al die zogenaamde wondermiddelen. Het wordt tijd daar mee te stoppen.
Elke keer neem ik me ook voor om niet meer in wervende slogans te trappen. Ik ban alle reclames op sociale media en mag van mezelf ook niet meer doorklikken op flitsende sites die me in drie weken een strakke buik beloven. Dat kan niet. Wie serieus wil afvallen, heeft levenslang en moet gezond eten, bewegen en geen pillen en poeders meer slikken. Ik weet het. Maar toen ik laatst hoorde dat een Nederlandse zangeres heel snel veel was afgevallen en dat waarschijnlijk met behulp van illegale dieetpillen had bereikt, ben ik toch nieuwsgierig. Ik ben direct aan het googelen geslagen en ik las een hoop verhalen van positieve resultaten. Dat triggerde enorm. Blijkbaar bestaan er toch nog pillen waarmee je snel kunt afvallen. Alleen kennen die ook minder fraaie gevolgen: verhoogde bloeddruk, hartkloppingen, zelfs iemand met een hersenbloeding. De vele negatieve bijverschijnselen hielden me tegen de pillen aan te schaffen.

Soms denk ik er stiekem toch over na. Ik ben nog jong, hoeveel kwaad kunnen een paar hartkloppingen denk ik dan, als mijn kilo’s eraf smelten? Gelukkig wint mijn gezond verstand. Ondertussen hoop ik nog steeds dat er een wonder gebeurt en er door de knappe koppen een pil wordt uitgevonden die wel werkt en waarmee je ’s morgens slank wakker wordt.”

Tip van de redactie

Zet je vetverbranding in de hoogste versnelling met het ketodieet! Dit boek gidst je door 60 heerlijke, eenvoudige keto-gerechten en onthult hoe je moeiteloos en veilig overschakelt naar een ketogene levensstijl. Ontdek niet alleen gewichtsverlies maar ook andere verbazingwekkende gezondheidsvoordelen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.

Jane Faerber