vrouw vakantie

Diedeke werd per ongeluk zwanger van haar vakantieliefde

Toen Diedeke (38) op vakantie iets kreeg met de aantrekkelijke John, dacht ze niet dat het serieus zou worden. Totdat ze zwanger bleek te zijn. Diedeke was dolblij, en John in eerste instantie ook. Alleen ‘vergat’ hij te vertellen dat hij thuis in Engeland al een vrouw en kinderen had…

Diedeke: ”Elke keer als John lachte, twinkelden zijn ogen en dat vond ik erg leuk. Ik ontmoette hem tijdens een vakantie in Gambia in 2017. Samen met een vriendin verbleef ik daar een week op een mooi resort en in het zwembad raakten we met John en zijn zakenpartner aan de praat. Ze woonden in Engeland, maar John kwam oorspronkelijk uit Gambia. Voor zaken waren ze voor een paar dagen naar zijn geboorteland gereisd en toevallig sliepen ze in hetzelfde hotel als wij. Toen John zich aan mij voorstelde, viel me meteen al op hoe aantrekkelijk hij was. Hij was donker, langer dan gemiddeld, had prachtige, bruine ogen, en een glimlach waar ik het warm van kreeg. Kortom: een leuke man om te zien.
Die dag bleef het alleen bij een gesprek in het zwembad. Maar toen we hem en zijn zakenpartner na een paar dagen weer tegenkwamen, vroegen ze of we wat met hen wilden gaan eten. Waarom ook niet, dachten mijn vriendin en ik. Doordat John in Gambia was opgegroeid, wist hij veel over het land te vertellen. Erg leuk, maar ik was niet alleen daarin geïnteresseerd, ook in hem. John had gewoon iets wat mij ontzettend aantrok. Ook omdat hij heel makkelijk over zijn privéleven vertelde.
Zo vertelde hij dat hij gescheiden was en twee kinderen had. Omdat hij zelf op jonge leeftijd zijn vader was verloren, deed hij er alles aan om er zoveel mogelijk te zijn voor zijn kinderen. Iets wat ik alleen maar kon waarderen. Uiteindelijk zoenden we met elkaar toen we op onze laatste avond met z’n vieren uitgingen. Hoewel we een goede klik hadden, ging ik er niet vanuit dat het echt iets zou worden tussen ons. Ik ben daar veel te nuchter voor. John had er echter andere gedachten over.”

Beginnende vlinders

“Zo belde en appte hij me eenmaal terug in Nederland vaak en zei hij steeds dat hij me erg leuk vond en me graag nog eens wilde zien. Drie weken later kwam John een weekend naar me toe. Op Schiphol haalde ik hem op en toen ik hem weer zag, voelde ik zeker vlinders, maar tegelijkertijd dacht ik ook: waar gaat dit heen? Voor John was het heel duidelijk: hij kon alleen maar aan mij denken en miste me als we niet samen waren. Een paar weken daarna kwam John nog een keer naar Nederland. Het was opnieuw een heerlijk weekend en ik merkte dat ik hem steeds leuker begon te vinden. Of onze prille liefde ook echt een kans van slagen had, wist ik niet. Maar ik besloot er in ieder geval van te genieten.
Vier weken later kwam ik erachter dat ik zwanger was. Omdat ik me al een tijdje niet lekker voelde, dacht ik eerst dat ik misschien iets had opgelopen in Gambia. Maar voor de zekerheid deed ik ook een zwangerschapstest. En tot mijn grote verbazing was die positief. Volgens mijn berekeningen was ik in het tweede weekend dat John naar mij in Amsterdam kwam, zwanger geworden. Zo’n anderhalve week voor mijn eisprong. Omdat mijn cyclus altijd erg regelmatig was en ik precies wist wanneer ik vruchtbaar was, deden we aan periodieke onthouding. Dit hield in dat we geen condoom hadden gebruikt en alleen seks hadden in mijn onvruchtbare periode. Ergens was er dus wel een kleine kans dat ik zwanger kon worden, maar we hielden er niet echt rekening mee. Al helemaal niet zo lang voor mijn eisprong.”

Andere wending

“Hoewel het niet gepland was en de situatie verre van ideaal – ik bedoel: ik kende John net en we woonden allebei in een ander land – was ik er direct heel blij mee. Ik had altijd al een kinderwens, maar was nog niemand tegengekomen met wie ik echt een kind wilde. En opeens had de natuur dat dus voor mij besloten. Via videobellen vertelde ik het aan John. Hij was net als ik door het dolle heen en kon niet wachten om me te zien. De week daarop kwam hij voor één nacht naar Amsterdam. Het was zo fijn om het mooie nieuws met hem te vieren. Hoe we het allemaal zouden gaan doen, bespraken we nog niet, maar ik had er alle vertrouwen in dat dat wel goed zou komen.
Nadat ik John de volgende ochtend weer bij Schiphol had afgezet, ging ik met een vriendin naar een festival. Ik had zin in een leuk feestje, maar toen we er net waren, kreeg de dag opeens een andere wending. Via Messenger had ik namelijk meerdere gemiste oproepen van een vrouw ik niet kende. Ze had dezelfde achternaam als John en vroeg in een berichtje of hij die nacht bij mij was geweest. Natuurlijk schrok ik enorm. Dit kon maar één ding betekenen en dat was dat John gelogen had. Doordat ik niet goed wist hoe ik moest reageren, besloot ik de berichtjes eerst te negeren. Toch lukte het me niet meer om nog te genieten op dat festival. Het enige waar ik aan dacht, waren de berichtjes van die vrouw. Mijn vriendin en ik besloten naar huis te gaan, zodat ik haar kon terugbellen.”

Onbeantwoord

“Johns vrouw klonk verrassend aardig. Hoe ze achter mijn bestaan was gekomen, weet ik niet, maar ze wilde weten waar ik John van kende en hoelang het tussen ons al gaande was. Ook vertelde ze dat ze met hem getrouwd was en dat ze samen een zoon en een dochter hadden. Ik had erg met haar te doen, maar was ook woedend op John. Hoe kon hij zo hebben gelogen? Als ik dat had geweten, had ik nooit iets met hem gedaan. Tegen zijn vrouw zei ik dat ik één keer al haar vragen zou beantwoorden. Daarna moest ze het verder uitzoeken met John, want ik was direct helemaal op hem afgeknapt en wilde absoluut geen relatie meer met hem.
Dat klinkt misschien gek, maar in dit soort dingen ben ik heel rationeel. Het is alles of niets bij mij en aan zo’n man wil ik mijn tijd en liefde niet verdoen. Dat ik zwanger was van John, vertelde ik er niet bij. Dat vond ik te privé en bovendien moest John dat zelf maar tegen haar zeggen. Na het gesprek belde ik hem direct, maar hij nam niet op. Ook de keren daarna bleven mijn oproepen onbeantwoord. Super frustrerend, want ondanks alles was hij wel de vader van mijn kind. Ik was dan niet meer romantisch in hem geïnteresseerd, maar ik wilde wel graag weten hoe hij het met ons kind wilde gaan regelen.
Pas na vier dagen belde hij terug, waarna hij direct in de slachtofferrol kroop. Want vooral voor hem was het allemaal erg zwaar. Iedereen was boos op hem. Maar daar had ik geen boodschap aan. De enige die voor mij telde, was mijn kind. Stress hebben om John had geen zin, ook niet voor de baby, dus ik liet zijn problemen lekker bij hem. Voor mijn kindje hoopte ik wel dat John zijn verantwoordelijkheden zou nemen. Daarom vloog ik rond mijn tiende zwangerschapsweek naar Engeland om het met hem te bespreken. John had alleen heel andere plannen. Zodra hij mij zag, probeerde hij me weer te verleiden, maar daar ging ik niet op in. Van zijn onweerstaanbare aantrekkingskracht was niks meer over voor mij. Ik kwam alleen om dingen te bespreken, maar dat was tevergeefs, want John had daar duidelijk geen zin in.”

Laatste poging

“Twee weken later had ik de twaalf-weken-echo. Gelukkig ging alles goed met de baby. Van John hoorde ik na mijn bezoek echter niks meer. Voor mezelf vond ik dat prima, ik had hem niet nodig. Maar voor ons kind vond ik het wel jammer. Als laatste poging zocht ik daarom nog één keer contact met hem. Helaas reageerde hij nergens op, dus daarom stuurde ik hem een berichtje dat hij blijkbaar zijn keuze had gemaakt en er niet voor ons kind zou zijn. Om de deur niet helemaal te sluiten, voegde ik eraan toe dat ik het graag hoorde als hij er in de toekomst anders over dacht. Ook daar kreeg ik geen reactie meer op.
Het was jammer, maar ik legde me erbij neer. Als mijn kind later zou vragen waarom zijn vader geen contact wilde, dan kon ik in ieder geval zeggen dat ik mijn best had gedaan.De maanden daarna focuste ik me vooral op mijn zwangerschap. Dat moest ook wel, want de eerste twintig weken had ik veel last van ernstige misselijkheid en maagzuur. Het scheelde dat ik kon rekenen op de onvoorwaardelijke steun van mijn goede vriendinnen en mijn ouders. Ze hadden, net als ik, de situatie liever anders gezien, maar waren heel blij voor mij dat ik moeder werd. Dat ik het alleen ging doen, zag ik niet als iets zieligs. Waarom zou ik? Er zijn genoeg alleenstaande moeders, dus zo bijzonder was het niet. Daarnaast had ik genoeg tijd om me op het ouderschap voor te bereiden.
Op 16 maart 2018 beviel ik, in het bijzijn van mijn twee beste vriendinnen, van mijn zoon Ryff. Een prachtige baby waar ik meteen helemaal verliefd op was. Aan John dacht ik geen seconde. Hij was helemaal uit mijn systeem en ik linkte Ryff ook helemaal niet aan hem. Voor mij was Ryff gewoon een eigen persoon. Mijn kind waar ik zo trots op was. Omdat John wist wanneer de uitgerekende datum was, voelde ik me niet geroepen om hem een berichtje te sturen dat Ryff geboren was. Als hij het echt wilde weten, dan had hij me vast zelf wel gebeld. Ondertussen genoot ik enorm van het moederschap. Dat ik alles in mijn eentje moest doen, was af en toe wel zwaar, maar dat is het voor ouders die wel samen zijn soms toch ook?”

Vrolijk en energiek

“Totaal onverwachts nam John contact met mij op toen Ryff anderhalf jaar was. Nadat hij me er eerst van beschuldigde dat Ryff wellicht van iemand anders was, wilde hij toch wel contact met hem. Heel leuk, maar John moest maar eens bewijzen dat hij te vertrouwen was. Jammer genoeg vond hij dat allemaal te ingewikkeld, dus al snel hoorde ik daarna niks meer van hem. En dat was ons laatste contact.
Voor mij is het goed zo. Ryff en ik hebben het hartstikke leuk samen. Na John heb ik geen relatie meer gehad, maar ik sta zeker open voor een nieuwe liefde. En natuurlijk is Ryff nieuwsgierig naar zijn vader. Toen hij twee was, zei hij bijvoorbeeld een keer: ‘Ik heb geen papa hè?’ Hoewel ik de vraag wel had verwacht, vond ik het toch verdrietig voor hem. Het leek me het beste om er gewoon eerlijk over te zijn. Daarom zei ik tegen hem dat hij wel een papa heeft, maar dat hij in Engeland woont. En dat als hij hem later een keer wil opzoeken, we dat gaan proberen te regelen.
Voor Ryff is dat voorlopig voldoende. Hij is een vrolijk en energiek kind. Dat zijn vader niet in zijn leven is, doet niks af aan hoe gelukkig en blij hij in het leven staat. Zelf geloof ik echt dat alles gebeurt met een reden. Dat ik zwanger werd van Ryff moest dus gewoon zo zijn. De omstandigheden waren allesbehalve ideaal, maar hij is het mooiste wat mij ooit overkomen is!”

Tekst: Renée Brouwer. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foot: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.