Canva1 2023 02 06t143346.878

3 generaties onder 1 dak: ‘Met zijn allen wonen maakt ons leven rijker’

Familie schrijven ze met hoofdletters bij de familie Van Buuren. Ze wilden graag dichter bij elkaar zijn, dus gingen ze op zoek naar een geschikte plek. En nu wonen er 13 familieleden op hetzelfde erf. Hellen (53), dochter Maria (31) en kleinzoon Amos (8) vertellen hoe dat is.

Het idee om met – bijna – de hele familie te gaan samenwonen, ontstond langzaamaan, vertelt Hellen. Er werd een zaadje geplant toen ze met haar man Mark en hun zes kinderen in de zomervakanties trektochten maakte. “We hadden allemaal een rugzak op, namen een tent, kleding en eten mee en dan gingen we met de kinderen hiken in Frankrijk, Portugal of IJsland. We kwamen tot de ontdekking dat ook al hadden we het spartaans en sober: als we maar met elkaar waren, was het goed. Het leek ons tof als we ooit met elkaar konden wonen en leven. Dat maakt je leven zoveel rijker.” Dat moment kwam elf jaar geleden, toen dochter Maria en haar man op een  at woonden en regelmatig bij haar ouders langskwamen. Hellen: “Op een dag bedachten we aan de keukentafel het idee om naast elkaar te gaan wonen. Maar ja, als ik het ene kind de gelegenheid zou geven om bij ons in de buurt te wonen, wilde ik dat bij de anderen ook doen. Toen Mark en ik erover begonnen, was er bij de andere kinderen meteen veel enthousiasme, ze brulden allemaal dat ze er ook bij wilden. Tja, we riepen al zo lang dat we voor altijd bij elkaar wilden wonen, dat niemand hier eigenlijk van opkeek. Alleen: mijn kinderen konden dat wel willen, dat wil natuurlijk niet zeggen dat hun partners daar ook zin in hadden – iedereen was vrij om erbij te komen wonen, maar ook om dat niet te willen. Het bijzondere was dat de partners het ook graag wilden. Eén van mijn kinderen is op zichzelf gaan wonen, de rest woont hier.” Uiteindelijk groeide het prille idee dat aan de keukentafel werd bedacht, uit tot het idee van een woongemeenschap. Hellen: “We zijn wel een jaar of vier op zoek geweest naar een plek waar we met z’n allen konden wonen. Mijn man hee heel Nederland door gecrosst, maar we zijn terechtgekomen in een ruime woning vlak bij ons oude huis.” Maria, die naast haar moeder zit, vult aan: “Nou, ruime woning… De makelaar zei dat het een klooizooi was, haha. Dus we moesten het wel opknappen. Maar het erf was groot genoeg voor ons, en het bood veel mogelijkheden.”

Kippen en varkens

In 2015 was het zover, al had niemand ooit gedacht dat het er écht van zou komen: met de familie samenwonen. Maria: “Dat komt doordat het ook niet normaal is. We hadden geen voorbeeld, we kenden niemand anders die dat ook deed. Dus we moesten ook helemaal zelf bedenken hoe we het zouden willen doen.” De familie Van Buuren wilde niet alleen samenwonen, maar ook zo veel mogelijk zelfvoorzienend leven. Door bijvoorbeeld een moestuin te hebben en allerlei dieren te houden, zoals kippen en varkens. Dat wiel moesten ze ook zelf uitvinden. Maar dat ging allemaal organisch, vertelt Hellen: “Iedereen in huis hee zijn eigen kwaliteiten en neemt initiatieven.” Maria: “We kregen er best veel vragen over van anderen: hoe we dat nou toch doen met z’n allen. Mijn zus en ik schrijven graag en we hebben ook een ict’er in huis. Dus toen ontstond het idee om een website te bouwen. Een naam was snel bedacht toen we met z’n allen gingen brainstormen: Kijkje bij de Buuren”, lacht Maria. “Nu geven we ook workshops over hoe wij samenleven. Dat vinden we leuk om te doen. We zouden daar best meer tijd aan willen besteden, maar de meeste volwassenen in huis hebben gewoon een baan.”

In vrijheid én verbinding

Ook na zoveel jaar bevalt samenwonen met familie goed, vertelt Hellen. “Ik vind het leuker om ’s ochtends bij het wakker worden uit het raam te kijken en dan een schoonzoon de deur uit te zien gaan, dan een wildvreemde buurman. Het leven met de mensen van wie je het allermeeste houdt op aarde, om wie je het allermeest geeft, die je het meest dierbaar zijn: dat is de kern waar het ons om gaat.” Maria vult aan: “Je kunt het nog zo sober hebben, dat hebben we met dat hiken ook geleerd. Maar als je met elkaar bent en zelf dingen doet en regelt: ja, daar houden we allemaal van. Dat zit een beetje in ons bloed.” Hellen: “De groep is in de loop van de jaren gegroeid. Mijn middelste dochter ging trouwen en kreeg een kind, Maria kreeg er een aantal kinderen bij. Gelukkig konden we toen het huis van de buren erbij kopen. Nu hebben we nog steeds onze eigen privéruimte voor ons eigen gezin, wat we allemaal graag wilden. Het voelt nu als één groot erf, waar we met elkaar leven.” Maria, lachend: “We wonen in een klein dorp waar we een procent van uitmaken.

Zo groot is onze woongemeenschap.” Hoe werkt het in de praktijk, samenleven met familie? “We hebben allemaal ons eigen leven. Ik weet niet elke dag van Maria waar ze is of wat ze doet. Maar we stemmen wel veel met elkaar af. Dat gaat vooral over…” Maria: “Over alles! Over auto’s, over restjes eten die op moeten, wie de dieren eten geeft, waar gereedschap ligt, of iemand zijn rommel opruimt.” Hellen: “We leven in vrijheid én in verbinding. We zijn enorm met elkaar verbonden, want we zijn natuurlijk familie. Maar binnen die constructie doet iedereen zijn eigen ding. Vooral in de weekenden doen we veel gezamenlijk.” Maria: “Het erf doen we met elkaar, we hebben de planten en dieren die verzorgd moeten worden. Maar ook bijvoorbeeld het opknappen van schuren of omheiningen doen we samen.” Hellen: “Erfdelen betekent ook letterlijk het erf delen. Dus mijn kleinkinderen spelen bij mij voor de deur. Maar we delen ook onze auto’s en gereedschap. Daardoor is er veel overleg nodig, dus hebben we een aantal WhatsAppgroepen: eentje over de moestuin, een andere over het erf en eentje over alle technische apparatuur. Daar zit ik niet in, want daar heb ik geen verstand van. En dan is er ook een grote familie-WhatsApp. Als je een dag buitenshuis hebt gewerkt, moet je eerst een stuk of honderdvijftig van die tralala-berichtjes lezen.” Maria: “En we hebben ook elke maand een vergadering waarin we de grotere onderwerpen bespreken. Bijvoorbeeld over de uitgaven die er in het verschiet liggen en wie de rekening daar deze keer voor kan betalen of over projecten die we willen opstarten. Want die hebben we altijd.” Hellen: “We hebben geen tijd om drie uur voor de tv te hangen, daarvoor is er te veel te doen.” De familie eet niet elke dag samen. Maria: “Op dinsdag en donderdag wordt er vanuit één keuken voor iedereen gekookt. Dan eten we met onze eigen gezinseenheid, we zitten niet met z’n dertienen aan een grote tafel. De een komt laat uit z’n werk en bij de ander moeten de kinderen op tijd naar bed, dus dat varieert. Maar de pannen staan dan klaar en die kun je voor je eigen gezin ophalen. Met elkaar eten spreken we altijd af, dat doen we een keer per maand.” Hellen: “En we hebben ook een keer per maand een entertainmentavond. Daar hebben we een apart bijgebouw voor, met een grote tafel waaraan we kunnen zitten en een beelmscherm, zodat we onze eigen bioscoop kunnen bouwen. Er staat ook een tafelvoetbalspel en er liggen spelletjes.”

Verrijking

Of ze blij zijn met deze manier van wonen? Maria: “Ja, heel blij. Ik zou nooit meer anders willen wonen, het is zo oerverzengend saai om ergens in je eentje te wonen.” Hellen: “Ik ben er ook zielsblij mee. Ik woon met de mensen van wie ik zo verschrikkelijk veel hou en dat is een verrijking van liefde en geluk in mijn leven. Het is ook bijzonder om je kleinkinderen om je heen te hebben en ze op te zien groeien.” Net op dat moment schui Maria’s zoon Amos (8) aan. Hij wil ook wel iets zeggen over dit onderwerp. “Ik vind het  jn om met mijn familie te wonen. Het leukste vind ik de gezelligheid. Vooral als we ’s avonds met elkaar eten of in het weekend samen ko edrinken.” Zijn er dingen die hij minder leuk vindt? “Niet echt”, vindt Amos. Maria: “Ik denk niet dat jij terug wilt naar een rijtjeshuis met alleen papa en mama?” Amos schudt zijn hoofd beslist: “Nee.” En weg is hij weer, naar buiten, waar hij lekker gaat spelen op het erf. Aldus Maria, die desgevraagd zegt dat zij het soms minder leuk vindt dat er altijd zo veel te doen is. “Dat maakt het tegelijk leuk, want je bent echt aan het leven, met je handen in de klei, soms letterlijk: je bent vaak praktisch bezig. Je kunt wel lekker relaxed wijn gaan zitten drinken, maar dan denk ik: er moet nog zo veel. Daar moet je tegen kunnen, maar het is helaas niet mijn sterkste kant.”

Veel voldoening

Maria begint om negen uur met haar werk, maar in de zomer hee ze daarvoor vaak al uren groenten en fruit ingemaakt. “En in de winter moet er ’s avonds als de kinderen in bed liggen vaak nog hout worden gekloofd om het huis warm te houden. Je hebt altijd wel iets te doen voor en na werktijd.” Maar dat brengt haar ook veel. “Het is onze manier van ontspanning en het gee mij veel voldoening om zelf te zorgen voor je eten, voor je vlees, en door zelf kleding voor de kinderen te naaien, wat ik ook doe. Als je ervan houdt om series te kijken voor de tv met een bakje popcorn erbij…” Hellen: “Wat ook oké is, natuurlijk.” Maria: “… Dan is dit leven misschien niet zo geschikt voor jou. Maar ik vind het leuk om in de natuur bezig te zijn. Om iets wat je geplant hebt, te zien groeien, vruchten te zien geven, van die vruchten jam te maken die je de hele winter kunt eten. Om kippen te hebben die zo’n overvloed aan eieren geven dat je je advocaat niet weggegeten krijgt.” Hellen: “En je leert veel. We zijn allemaal niet opgegroeid op het platteland, maar inmiddels weten we alles over kippen houden, ziektes bij varkens, inheemse planten en allerlei soorten kruiden. Daar blijf je zelf ook door in ontwikkeling.” In Nederland zijn de Van Buurens de enige familie die zo met elkaar samenwoont, maar ze inspireren veel anderen met hun verhaal. “Als het je leuk lijkt, zeg ik: gewoon doen. Het levert je altijd meer op dan je van tevoren bedenkt. Onze ervaring is dat je niet meer terug wilt. Dat geldt voor iedereen hier. Ook voor mijn twee schoonzoons. Die hebben weleens grappend gezegd: ‘Als wij ooit gaan scheiden, gaan jullie dochters eruit, maar wij blijven.’”

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.