Barbara: ‘Op Instagram leef ik mijn droomleven’

9 november 2023

Een lief kind, een knappe man en een schattige puppy. Barbara (32) leeft haar droomleven. Online welteverstaan, want offline gaat het er heel anders aan toe. “Als ik door mijn tijdlijn scrol, zie ik een happy family.”

Barbara: “Wanneer het hartjes regent en aardige woorden na een Instagram-post, geeft me dat een ontzettend fijn gevoel. Dat ik de werkelijkheid geweld aandoe door alleen de rooskleurige kanten van mijn leven te laten zien en dit zelfs aan te dikken, vind ik niet erg. Ik voel me er goed bij en dat is me veel waard. Ik post vooral foto’s van mijn driejarige dochter Liv in snoezige outfitjes, mijn aantrekkelijke man Rob, onze etentjes en onze husky-pup Simba. We lijken zo op Insta het ideale gezin. Maar ondertussen is ons leven heel anders dan de perfecte plaatjes op mijn tijdlijn.”

Geen roze wolk

“Wat maar weinig mensen weten is dat ik een postnatale depressie heb gehad, en daar nog niet zolang geleden van ben hersteld. Nadat Liv was geboren, was ik heel gestrest en onzeker en twijfelde ik aan alles. Ik had niet het warme gevoel voor mijn dochter dat ik had verwacht. De borstvoeding kwam niet op gang en Liv was een huilbaby. Na weken vol gebroken nachten stortte ik in. In die periode kon ik alleen maar apathisch op de bank zitten. Ik was vooral teleurgesteld in mezelf. Als jong meisje wilde ik al moeder worden. Nu mijn wens was uitgekomen, had ik bar weinig emotie als ik naar het kleine hummeltje in mijn armen keek. Het enige wat ik voelde was een enorme druk op mijn schouders. Waarom zat ik niet op die roze wolk waar iedereen over sprak? Ik vond mezelf een verschrikkelijke moeder. Rob wist niet wat hij met me aan moest. Een prater is hij niet en ik evenmin. Het duurde een paar maanden voordat ik mijn klachten durfde te bespreken met mijn huisarts en er een diagnose was.”

Meer knuffelen

“Gelukkig kwam Liv aan aandacht ondertussen niets tekort. Rob is een lieve vader en ik deed ook mijn best om haar veel te knuffelen. Ik was wel bang dat Liv mijn spanningen voelde, maar ik zette door. Nadat mijn hormoonhuishouding weer een beetje in evenwicht was, en ook dankzij gesprekken met een psycholoog, voelde ik me na driekwart jaar weer een beetje mezelf. Waar ik zo lang naar had uitgekeken, gebeurde: ik werd overspoeld door liefde voor mijn kind, een heerlijk gevoel. Ik kon Liv wel opvreten als ze een lief jurkje aan had. Als ik een foto van haar postte, kreeg ik daar leuke reacties op. Onbekenden begonnen me te volgen. Ik kreeg ook veel reacties op mijn eigen kleding en op de inrichting van ons huis. Al die aardige berichten gaven me energie. Het motiveerde me ook om beter voor mezelf te zorgen. ’s Ochtends als ik wakker werd, trok ik steeds vaker wat fleurigs aan. Ik stylede mijn haren en maakte mezelf op. Ik werd weer vrolijk als ik in de spiegel keek, en ik was de hele dag selfie-proof.
Dankzij Liv waren er altijd wel leuke momenten die het waard waren om te delen op social media. Ik vond het heerlijk om met haar te winkelen. Als het tijd was voor haar fles, parkeerde ik de kinderwagen bij een lunchroom waar ik mezelf trakteerde op een lekkere cappuccino. Een goed moment voor een vrolijke post op Instagram. Als ik het online kon delen, leek ik er nóg meer van te kunnen genieten. Ik draafde ook weleens door. In de stad zag ik soms zo veel leuke kleding en spullen die ik dacht nodig te hebben voor mijn posts, dat ik met tassen vol thuiskwam. Ik bestelde ook veel online. Een keer droeg ik een jurk alleen voor de foto. ‘Gezellig met de meiden op stap’, plaatste ik bij de afbeelding. Het was een leugen, want ik heb niet veel vriendinnen en stappen doe ik allang niet meer. Het jurkje stuurde ik retour ,omdat ik zeker wist dat ik hem niet zou dragen. Zo’n post zal ik niet meer plaatsen. Het druist in tegen wie ik ben en wat ik wil uitstralen.”

De glans vangen

“In mijn foto’s en video’s probeer ik de glans van het dagelijks leven te vangen. Een lief lachje van Liv, een bezoekje aan een leuke lunchroom of kinderboerderij, een lekker etentje samen met Rob: al deze momenten laat ik zien. Ik probeer ook alle hoogtepunten vast te leggen. Op Livs verjaardagen pakte ik flink uit. Ik liet een ballonnenboog maken en regelde een ‘sweettable’, een tafel vol taartjes en cupcakes. De teksten die ik erbij zette, waren vol liefde. De complimenten die ik vervolgens weer op deze posts kreeg, gaven me kracht. Het klinkt misschien vreemd, maar ze waren voor mij de bevestiging dat ik wél een goede moeder ben. Hoewel ik me weer oké voelde, had ik door de postnatale depressie een flinke knauw opgelopen. Het was een bizarre ervaring om als een vreemde te zijn voor mezelf én voor Rob. Nog steeds hebben we elkaar niet helemaal terug gevonden. We zijn zielsblij dat we ouders zijn geworden, maar als geliefden zijn we elkaar een beetje kwijtgeraakt.”

Man als mantelzorger

“In het eerste jaar van Liv kwam alles op Robs schouders terecht. Hij zorgde voor Liv en voor mij. Toen het beter met mij ging, bleef hij in zijn rol als mantelzorger. Hij cijferde zich weg, wat natuurlijk nooit goed is in een relatie. Rob zag met lede ogen aan dat ik wegvluchtte in mijn online droomleven, maar hij deed er ook aan mee. Vaak stuurde hij leuke foto’s die hij maakte van Liv en mij. En als ik vroeg of hij die skinny jeans aan wilde trekken voor de gezinsfoto omdat hij er dan nog beter uitzag, deed hij dat. Ik loog dat ik die foto’s nodig had voor een fotoboek dat ik wilde maken. Vaak was ik in gedachten al met mijn volgende socialmedia-post bezig. Rob liet me mijn gang gaan. Hij zag dat ik opbloeide. Dat ik meer en meer met mijn smartphone bezig was, vond hij toen nog geen probleem. In zijn spaarzame vrije uren gamende hij. Daar vond ik weer geen bal aan. We lieten elkaar vrij.
Maar er kwamen barsten in ons huwelijk. Een jaar geleden gaf Rob aan dat hij niet meer happy was en twijfelde aan ons. Ik schrok hier ontzettend van en realiseerde me dat ik meer aandacht aan onze relatie moest besteden. Rob wilde niet in relatietherapie zoals ik voorstelde. Hij zag er tegenop om te moeten praten. Liever wilde hij net als vroeger leuke dingen met me ondernemen. Sindsdien logeert Liv regelmatig bij haar opa’s en oma’s zodat Rob en ik op date night kunnen. Ik kan het niet laten ook van die avonden socialmedia-posts te maken. De exclusieve restaurantjes die we bezoeken, de mooi opgemaakte borden: ik maak er foto’s van en deel het. Misschien omdat ik onbewust denk dat ik met die perfecte plaatjes het ongeluk kan bezweren. Want dat snoezige meisje is toch echt mijn dochter. En die knappe man moet wel van me houden, anders was hij nooit met me getrouwd en deden we niet zo’n moeite voor elkaar. Op social media leid ik mijn droomleven. Als ik bezig ben met mijn posts lijken verdriet en zorgen even niet te bestaan.”

Gezinsuitbreiding

“Een paar maanden geleden kregen we gezinsuitbreiding. Rob en ik willen dat Liv opgroeit met een huisdier en een hond was meteen een goede stimulans om vaker naar buiten te gaan. We kozen voor een husky. Rob omdat deze sportieve hond lange afstanden kan lopen en ik moet eerlijk bekennen dat ik gezwicht ben voor zijn mooie grijze vacht en felblauwe ogen. We zijn dol op Simba, maar we hebben de impact van zo’n pup wel behoorlijk onderschat. Simba is een temperamentvol beestje en luistert nog voor geen meter. En hoewel hij klein is, vind ik het niet veilig om hem bij Liv te laten. Liv is nu op een leeftijd dat ze alles interessant vindt en zich rücksichtslos op Simba stort. Ik ben bang dat hij een keer naar haar uithaalt. Gelukkig zijn mijn ouders allebei hondenmensen, en willen ze graag op hem passen. Mijn vader gaat met Simba op puppycursus en eigenlijk woont Simba inmiddels praktisch bij hen. Natuurlijk schrijf ik daar niets over op Instagram. Online laat ik alleen maar de leuke plaatjes zien van een pup met blauwe ogen die vrolijk naast Liv huppelt. Simba is per slot van rekening nog steeds onze hond. Als Liv wat ouder is, komt hij weer bij ons wonen. En tot die tijd heeft hij het goed bij mijn ouders.”

Geen verbetering

“Anders dan de foto’s op Instagram doen vermoeden, gaat het tussen Rob en mij niet beter. Rob is het zat dat ik zo veel tijd met mijn smartphone bezig ben en hij vindt me geen goed voorbeeld voor Liv. Als ik mijn telefoon laat zien, toont onze dochter in een reflex haar liefste lach. Rob vindt dat niet gezond en ik ben het met hem eens. Ik ben blij dat hij zich uitspreekt. Dat heeft hij veel te lang niet gedaan en daar zijn alleen maar problemen van gekomen. Ik wil graag aan ons huwelijk werken en niet meer alles wat Liv doet vastleggen. Maar ik wil mijn online leven ook weer niet helemaal opgeven. Veel mensen met wie ik contact heb via social media zijn me dierbaar geworden. Doordat ze met me meeleven, voelen ze een beetje als vrienden, zelfs al heb ik ze nog nooit live gezien en kennen ze me niet écht. Ik kan niet zonder alle aardige reacties en likes die ik bijna dagelijks krijg.
Daarnaast vind ik het ook gewoon heel leuk om mooie foto’s te maken en daar een pakkende tekst bij te verzinnen. Onlangs heb ik een lichtring gekocht waarmee ik mijn gezicht goed kan belichten. Ik gebruik ook vaak een filter dat mijn huid wat egaler maakt. Het is ongelofelijk dat je met een paar swipes verlost bent van alle oneffenheden. Het heeft ook wel iets verslavends, want ik zie mezelf nu het liefst met een zijdezachte perzikenhuid. Rob wil ondertussen steeds minder vaak op de foto. Hij heeft geen zin meer in die ‘poppenkast’. Af en toe plaats ik een afbeelding waarop we elkaar stevig vasthouden en verliefd naar elkaar kijken. Ik vermeld hier niet bij dat het foto’s zijn van voor Livs komst. Ik zie daar geen kwaad in. Het zijn foto’s die me laten zien hoe goed Rob en ik het samen hadden. Mijn droom is dat Rob me weer net als vroeger vastpakt. Dat hij me weer aan het lachen maakt en met me stoeit. Die onbezorgde man heb ik veel te lang niet gezien. Als ik door mijn tijdlijn scroll, zie ik plaatjes van een happy family. Ze inspireren me om hoop te houden. Immers: if you kan dream it you can do it.”

Tip van de redactie

Zou je graag willen dat je relatie meer in balans komt? Lees dan eens de bestseller: Liefde is een werkwoord.Zo ontdek hoe je kan omgaan met positieve en negatieve gevoelens in een relatie. Je komt te weten welke fasen er in een huwelijk zijn. Of het mogelijk is om een langdurige relatie nog te veranderen. En nog veel meer. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Tekst: Sonja Brekelmans. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.