Overgewicht

3 augustus 2011

Wat is het verschil tussen iets te zwaar en echt zwaarlijvig? Is ‘gewoon’ wat meer bewegen genoeg of moet het roer echt om? En hoe komt het dat steeds meer jonge kinderen en jong volwassenen al duidelijk te zwaar zijn? Vriendin kijkt naar de zware kanten van overgewicht.  

Wat is het verschil tussen iets te zwaar en echt zwaarlijvig? Is ‘gewoon’ wat meer bewegen genoeg of moet het roer echt om? En hoe komt het dat steeds meer jonge kinderen en jong volwassenen al duidelijk te zwaar zijn? Vriendin kijkt naar de zware kanten van overgewicht.  

Obesitas?

Mensen met obesitas, ofwel zwaarlijvigheid, lijden aan extreem overgewicht. Er is dan sprake van een veel te grote hoeveelheid vet in het lichaam. Hoe hoger het overgewicht is, hoe hoger ook het risico op ziekten en klachten. Daarnaast speelt ook de plaats van de ‘vetstapeling’ een belangrijke rol. Met name in en rondom de buik leidt die tot een verhoogde kans op ziekten. Er bestaat een sterke relatie tussen obesitas en hart- en vaatziekten, diverse soorten kanker, suikerziekte en galstenen. Ook het risico op vermindering van kwaliteit van leven is hoog. De beperking van de dagelijkse activiteiten wordt daarbij het meest gevoeld en ook psychische problemen hebben vaak direct te maken met het overgewicht. Denk daarbij aan schaamte voor het lichaam en een negatief zelfbeeld. Bovendien ontstaan er praktische problemen: standaard stoelen worden te klein, kleding is moeilijker te vinden en de eigen veters kunnen niet meer gestrikt worden…

bron: www.obesitaskliniek.nl

BMI?

De meest gebruikte maat om aan te geven of iemand overgewicht heeft is de Body Mass Index (BMI). Deze wordt uitgedrukt in het getal dat je krijgt door je gewicht in kilo’s te delen door je lengte in meters in het kwadraat. Voorbeeld: iemand van 60 kilo en 1,60 meter lang heeft een BMI van 60, gedeeld door 1,6 in het kwadraat. Ofwel van 60 : 2,56 = 23,44. Bij een BMI onder de 18,5 is het verstandig te proberen wat aan te komen. Voor mensen met een BMI tussen 18,5 en 25 geldt: probeer je – gezonde – gewicht te handhaven. Mensen met een BMI tussen 25 en 30 zonder bijkomende gezondheidsrisico’s moeten voorkomen dat ze dikker worden. Medisch gezien is het noodzakelijk af te vallen bij een BMI van boven de 30. Zijn er bijkomende risico’s, zoals een hoog cholesterolgehalte en hart- en vaatziekten in de familie, dan is afvallen verstandig bij een BMI van tussen de 25 en 30.

Bij een BMI van 30 en hoger is officieel sprake van obesitas. bron: www.voedingscentrum.nl

Wie?

In Nederland is bij ongeveer 50% van de vrouwen en 55% van de mannen sprake van overgewicht; een BMI van tussen de 25 en 30. Bij circa 10% van de vrouwen en 9% van de mannen is er sprake van obesitas: een BMI van boven de 30. De laatste jaren zijn we niet zozeer meer gaan eten, maar vooral minder gaan bewegen. Niet alleen minder gaan sporten, ook minder ‘gewoon’ bewegen. Dus minder lopend of met de fiets ergens naartoe, minder de trap nemen en meer tv-kijken en achter de computer zitten.

bron: www.liga.nl

Migraine: het hoort erbij

Uit onderzoek is gebleken dat obesitas een risicofactor is voor het krijgen van migraine. Aan het onderzoek namen dertigduizend mensen deel die op basis van hun BMI over vijf groepen verdeeld werden. Bij de zwaarste groep, met een BMI boven de 35, bleek migraine het meest voor te komen. Ook de groep met een BMI tussen 30 en 35 had vaker last van migraine dan mensen met een gezond gewicht.

bron: www.ziekenhuis.nl

Slechte gewoontes

Veel te veel eten of juist een erg extreem dieet volgen is gevaarlijker dan een voedselvergiftiging door besmet eten. Slechte eetgewoontes maken dus meer slachtoffers dan bacteriën, pesticiden, dioxines of andere gevaarlijke stoffen. Dat is de conclusie van een studiedag van het Europese voedselagentschap en wordt bevestigd door een Nederlandse studie.

bron: www.obesitas.nl

Slapend aankomen

In Amerika kregen sommige dikke mensen hun gewicht niet onder controle doordat ze het slaapmiddel Ambien gebruikten. Dat blijkt namelijk tot nachtelijke vreetbuien te kunnen leiden. Sommige gebruikers gaan ’s nachts slaapwandelend op weg naar de keuken, waar ze de koelkast plunderen. De volgende dag kunnen ze zich er niets meer van herinneren, alleen de rommel in de keuken én natuurlijk de weegschaal vormen het bewijs.

bron: www.gezond-gewicht.nl

Bloedgroepen

Volgens dit dieet is er een belangrijke verband tussen je bloedgroep en de manier waarop je lichaam voedsel verwerkt. We moeten ons voedingspatroon dus zoveel mogelijk aanpassen aan onze eigenschappen. Iemand met bloedgroep O moet veel vlees en vis eten en een beetje groente, bloedgroep A veel groenten, rijst en graanproducten, bloedgroep B: veel zuivel, eieren en groenten en bloedgroep AB: weinig vlees en veel vis. Het dieet is behoorlijk omstreden.

Koolhydraatarm

Veel in deze tijd populaire diëten, zoals het Atkins- en het Mayo-dieet, komen neer op een eetpatroon met veel vet en eiwit, maar weinig koolhydraten. Brood, suikers, graanproducten, aardappelen, rijst en pasta zijn verboden of zeer beperkt toegestaan en groente, fruit en melk zijn beperkt toegestaan Daardoor wijken de diëten af van het gangbare, Nederlandse eetpatroon. Uit onderzoek blijkt dat koolhydraatarme diëten tot gewichtsverlies leiden. De mate daarvan hangt af van hoe lang het dieet wordt gevolgd, hoeveel calorieën er worden ‘bespaard’ en hoeveel er wordt bewogen. Bij het Atkins-dieet wordt, zoals bij de meeste diëten, in de eerste twee weken sneller gewicht verloren dan daarna. Doordat het lichaam minder energie binnenkrijgt dan het nodig heeft, mobiliseert het snel de glycogeenvoorraden in het lichaam. Dit gaat gepaard met aanzienlijk vocht- dus gewichtsverlies. In de vervolgfase mogen meer koolhydraten worden gegeten. Het gaat er dan om de voeding en het lichaamsgewicht in balans te houden. Het dieet blijkt overigens niet te leiden tot een verhoogd cholesterolgehalte, juist door het gewichtsverlies. Toch wordt het Atkins-dieet vaak als bezwaarlijk gezien vanwege de combinatie van veel vet met weinig groeten, fruit en graanproducten.

South BeachBij dit dieet draait alles om het onderscheid tussen goede en slechte koolhydraten en vetten. In de eerste twee weken mag je geen brood, pasta of aardappel aanraken. Ook alcohol of vethoudende etenswaar is uit den boze. Dit ter opschoning van het lichaam en om van de ‘verslaving’ aan slechte koolhydraten en vetten af te komen. In ‘fase twee’ mag je wel brood of pasta enzovoort eten, maar niet tegelijk. Dit zou je de rest van je leven moeten volhouden en volgens deskundigen valt dat niet mee…

BijbelsHet Bijbeldieet schrijft voor dat je alleen maar voeding mag eten die in het Oude of Nieuwe Testament voorkomt. Dat betekent vooral dat alle bewerkte voeding afvalt.

Tekst: Naima El Bezaz