Vaderdag

17 juni 2013

Een verrassingspakket samenstellen voor vaders blijkt een stuk lastiger dan voor moeders.

Een verrassingspakket samenstellen voor vaders blijkt een stuk lastiger dan voor moeders.

Na een succesvolle Moederdag, wilde ik de vaders ook niet vergeten. Dus direct na Moederdag ging ik aan de slag. De computer ging aan en ik ging mailen, en mailen, en mailen. Alle ‘mannenzaken’ werden aangeschreven en ik had goede hoop!

Maar er gebeurde niets! Geen mails terug, geen afwijzingen; niets!! Na ruim 1,5 week  had ik de hoop al enigszins opgegeven. Hoe kon dat nou? Waren papa’s niet belangrijk genoeg? Was er iets misgegaan met de mail? Ik snapte er niets van. De tijd begon te dringen en ik had nog helemaal niets.

Ik besloot nog meer bedrijven aan te schrijven. En gelukkig had ik een dag later wel geluk. In de week die daar op volgde, had ik meer geluk. Voor ik het wist stond mijn keuken weer vol met dozen met daarin magazines, goodies en luchtjes. Ik was blij, verrast dat het toch nog was gelukt. Maar ik was me vooral bewust van het feit dat ik nu nog meer spullen had om de papa’s blij te maken. En net als met Moederdag had ik ook de belofte van vriendinnen om weer wat lekkers te maken. Ik was blij, want ook Vaderdag zou een feestje worden!

Ik had ondertussen besloten dat ik de cadeaus niet meer zelf uit wilde delen aan de vaders. Dus met de pedagogisch medewerkers van de afdeling had ik afgesproken dat ik de presentjes de vrijdag voor Vaderdag kwam brengen, zodat zij deze konden uitdelen aan de kinderen van de desbetreffende afdelingen. Zij konden hun vader er dan mee verrassen op Vaderdag. Ik zou dan op Vaderdag zelf de taarten brengen. En wat voor taart! Een van de meiden had overheerlijke kaneelbroodjes gemaakt, een ander heerlijke koekjes, en de centre piece was een 2-lagen taart. Geweldig!! (meiden bedankt!).

Vaderdag 2013 was alsnog geslaagd, ondanks de kleine tegenslagen.