Placeholder

“Hoe harder ik ertegen vecht, hoe erger het wordt.”

Vriendin 48 – Mariska (39) mag zich niet somber voelen – van zichzelf. Ze heeft een heel goed leven, dus totaal geen recht op neerslachtige buien, vindt ze. Maar na jaren ertegen vechten bleek er een oorzaak te zijn.

Vriendin 48 – Mariska (39) mag zich niet somber voelen – van zichzelf. Ze heeft een heel goed leven, dus totaal geen recht op neerslachtige buien, vindt ze. Maar na jaren ertegen vechten bleek er een oorzaak te zijn.

Mariska: “In de zomermaanden is er niets met me aan de hand. Ik leef buiten, geniet van elke zonnestraal, zit met mijn man Andries gezellig op terrasjes, ravot met mijn vierjarige tweeling Lucas en Larissa en speel tennis. Maar zodra de dagen weer korter worden, de bladeren van de bomen vallen en het buiten donker en koud wordt, valt er een grauwe waas over me heen. Mijn humeur verandert zonder aanleiding en van het ene op het andere moment van zonnig geel in dof grijs. Ik heb dan nergens zin in, wil liever vroeg naar bed dan een avond naar de bioscoop en voel me moe.

Op slechte dagen schrik ik van mezelf. Dan zie ik het leven zo somber in dat ik niets meer leuk vind. Gelukkig realiseer ik me dan dat mijn neerslachtigheid niets te maken heeft met mijn kwaliteit van leven, maar alles met mijn winterdepressie.”

Op pagina 86 van Vriendin 48 lees je Mariska's verhaal.