Stefanie

Stefanie

Stefanie: ‘We houden onszelf een beetje voor de gek met 1 januari’

De kerstdagen zijn niet per definitie ontspannen en 1 januari is niet de meest hoopvolle dag van het jaar. Maar de tijd tussen Kerst en Oud en Nieuw is relaxed en hoopvol tegelijk.
Stefanie

Stefanie: ‘Ik maak de keus om de situatie te accepteren’

Terwijl Adriana in bad zit en ik haar haren inzeep met shampoo, zingen we samen: ‘Guantanamera.’ In de badkamer brengen we vaak versjes ten gehore die lekker weg zingen, zoals bijvoorbeeld ook: ‘Het land van Maas en Waal’ of ‘This old man, hi played one.’
Stefanie

Stefanie: ‘Mijn vriend heeft oog voor stijlvolle kleding’

Adriana is naar een feestje. Daarom zijn Dirk en ik samen het centrum ingegaan. Dirk koopt een nieuwe trui voor zichzelf en stelt voor om ook kleding voor mij uit te zoeken.
Stefanie

Stefanie: ‘Nu kan ik liefdevol terugkijken op ons gecompliceerde gezin’

Met een paar grijs gemarmerde stompkaarsen in cellofaan ga ik voor de laatste keer de bekende kamer binnen. Het is al een paar maanden geleden dat ik hier was, omdat we aan het afbouwen waren. Ik zie het vertrouwde gezicht van de psychologe en vind het moeilijk om afscheid te nemen.
Stefanie

Stefanie: ‘Ze heeft de vreugde van het geven ontdekt’

In de namiddag fiets ik, met Adriana achterop, vanuit het centrum richting huis. Adriana heeft nieuwe schoenen gekregen. Natuurlijk zijn we ook even een speelgoedwinkel binnengelopen.
Stefanie

Stefanie: ‘Deze was nieuw voor mij: de sneeuwschuifmoeder’

Ik kende er al een paar, zoals: de tijgermoeder en de helikoptermoeder, maar deze was nieuw voor mij: de sneeuwschuifmoeder. Toen ik over dit prototype ouder las, begreep ik dat het overeenkomt met een curlingmoeder. Curlingouders waren al bekend van de televisieserie: De luizenmoeder.
Stefanie

Stefanie: ‘Daar staat ze: vale trui, versleten broekje, oude gympen, een alledaagse paardenstaart en een stralend gezicht’

De schoolfotograaf komt vandaag. Ik leg Adriana’s nieuwe trui met een glinsterende eenhoorn erop klaar. Ook pak ik haar net gekochte spijkerbroek. Aan de zijkanten ervan zitten stoere, okergele strepen. Helemaal hip.
Stefanie

Stefanie: ‘Waarom bestaat er geen GoodMother-certificaat?’

‘Twintig voor twaalf? Ik dacht twintig voor elf'. Daar sta ik dan, een uur te vroeg, met een luid miauwende, zes kilo wegende kater, voor de balie van het dierenziekenhuis.
Stefanie

Stefanie: ‘Mijn moederhart wint het van mijn bezwaren’

Stefanie had nog zo gezegd nooit meer in een kermisattractie te gaan, maar toch laat ze zich overhalen door haar dochter.
Stefanie

Stefanie: ‘Mijn dochter wilde weten welke stoute dingen ik vroeger deed’

Kattenkwaad: bijna iedereen heeft zich er wel schuldig aan gemaakt. Zo ook Stefanie, die haar dochter vertelt over de kinderstreken die ze vroeger uithaalde.
Stefanie

Stefanie: ‘Zo eenvoudig kan geluk zijn’

Adriana gaat bij onze buren op bezoek. Ze is gek op de mensen die naast ons wonen. En op hun hond, die ze bij haar bezoekjes vaak een hondenkoekje mag geven.
Stefanie

Stefanie: ‘Je hoort je kind met je voelsprieten’

‘Steef?’ Dirk duwt tegen mijn arm. ‘Hu?’ ‘Adriana roept je.’ ‘O, ik hoorde het niet.’ Ik ga uit bed en loop naar de kamer van Adriana.