Valerie: ‘Mijn zus haalde de rekening van mijn ouders leeg’

28 juni 2023

Twee jaar geleden verloor Valerie (39) haar vader. Haar oudste zus Kim (44) nam direct al het regelwerk op zich. Al snel beheerde ze de rekening van hun ouders.“Was ik maar meteen iets assertiever geweest, dan had ik gemerkt dat Kim op het geld uit was.”

Valerie (39): “We waren vroeger met zijn vijven thuis, naast Kim heb ik nog een broer, Paul. Paul en ik lijken erg op elkaar. We zijn rustig, treden niet snel op de voorgrond en laten ons vrij makkelijk de mond snoeren. Zoals wij een kopie zijn van onze moeder, is Kim een kopie van onze vader. Kim is krachtig, verbaal sterk en extravert. Ik vind het negatief klinken om haar ‘dominant’ te noemen, maar dat is ze wel. Als kind betuttelde ze Paul en mij. Haar wil was wet, ze kon ontzettend bazig zijn. In de puberteit keerde ik me meer en meer van haar af. Ik was er de persoon niet naar om overal tegenin te gaan, maar ik had ook geen zin om me nog langer te schikken naar haar. We leefden allebei ons eigen leven. Van een warme band was geen sprake. Paul en ik hadden die wel; ik ben altijd close met mijn broer geweest.

Nadat we alle drie het huis uit waren, zag ik Kim veel minder. We kwamen alleen bij elkaar op verjaardagen en met de feestdagen troffen we elkaar bij onze ouders thuis. Ik moest altijd van die bezoekjes bijkomen. Het was dan net alsof er een wervelwind door mijn huis of hoofd was gegaan. Kim gaf altijd steken onder water. Toen ik een nieuwe bank had, noemde ze die bijvoorbeeld ‘lekker praktisch’. Of ze maakte nare opmerkingen over mijn kinderen. ‘Wat heeft ze dun haar, hè?’ zei ze dan over mijn dochter. Zoiets hoef je niet te zeggen, maar Kim zei altijd álles.”

Geen tegenspraak

“Drie jaar geleden werd onze vader ziek. Hij had alvleesklierkanker en het ging razendsnel. In twee maanden kwijnde hij volledig weg. Mijn vader was net als Kim een harde. Hij duldde geen tegenspraak. Ik vraag me af of mijn moeder ooit echt gelukkig met hem is geweest. Ze heeft altijd in zijn schaduw geleefd. Pas in de laatste fase van zijn leven werd hij milder, vlak voor zijn dood. Dat hij overleed vond ik verdrietig, maar ik hoopte dat mijn moeder zou opbloeien nu ze niet meer zo onder de duim werd gehouden. Ik had nooit verwacht dat Kim de rol van mijn vader zou overnemen…

Anouk: ‘Een maand na mama’s dood had mijn vader alweer een nieuwe vriendin’

Al op het sterfbed van mijn vader begon ze te regelen. Zij nam de touwtjes in handen, zij zou de uitvaart wel even organiseren. Mijn moeder liet het gebeuren. En ook Paul en ik stonden het toe, het was fijn dat iemand die rol op zich nam. Ieder detail kwam van Kim, van de muziek tot de bloemen. Wat Paul en ik inbrachten, werd van tafel geveegd. We zeiden er niets van, in zo’n situatie maak je geen ruzie. Op alles reageerden we met: ‘Prima, doe het maar hoe jij het wilt.’ Er tegenin gaan had geen zin. Het zou alleen maar onenigheid worden en dat wilden we mijn moeder niet aandoen. Wel hebben we alle drie gesproken op mijn vaders uitvaart. De tijd die we daarvoor kregen, was door Kim strikt afgebakend. Na de crematie was ik zó opgelucht. Ik kon mijn leven weer oppakken, zonder mijn zus dagelijks te zien. Er viel echt een last van mijn schouders.”

Extra pinpas

“Ik schrok toen ik enkele weken na de uitvaart van mijn moeder hoorde dat Kim haar financiën over had genomen. Het gaf me meteen een ongemakkelijk gevoel. ‘Mam, dat kan ik ook doen, hè? Of Paul. Of desnoods met z’n drieën.’ Mijn moeder schudde haar hoofd. ‘Kim heeft al een extra pinpas aangevraagd, zij haalt iedere week toch mijn boodschappen en jij hebt het al zo druk met je werk. Internetbankieren heb ik nog nooit gedaan. Ik ga dat ook niet meer leren, hoor…’ Ik wist dat ze daar waarschijnlijk gelijk in had. Mijn moeder en internet is een slechte match. Mijn vader heeft mijn moeder nooit betrokken bij de financiën. Ze had wel een eigen pinpas, maar werkelijk geen idee wat er maandelijks inkwam en uitging. Werken heeft mijn moeder nooit gedaan. Als ik erop terugkijk, is ze altijd een heel afhankelijke vrouw geweest.”

Flinke rekening

“Kort na het overlijden van mijn vader ging mijn moeders gezondheid ineens achteruit. Ze kreeg tal van lichamelijke klachten, die we in eerste instantie op het gemis van mijn vader gooiden. Maar na onderzoek bleek dat ze de ziekte van Parkinson had. Voor Kim was dat helemaal een reden om overal bovenop te duiken. Ze palmde mijn moeder volledig in; zij zou alles wel regelen. Ze deed net alsof mijn moeder werkelijk niets meer kon. Ik bleef een ontzettend ongemakkelijk gevoel houden bij het feit dat mijn zus de volledige toegang had tot de rekeningen van mijn moeder. Mijn vader heeft altijd een goede baan gehad en ze leefden best zuinig. Het zou mij niets verbazen als er aardig wat geld op die rekening stond. En ik vermoedde dat Kim daar zo nu en dan eens iets voor zichzelf van kocht. Ze ging mij net iets te vaak even een weekendje weg. En het was me ook opgevallen dat haar twee pubers allebei peperdure jassen droegen. Kim en haar man werken allebei, maar van een gezamenlijk topinkomen is geen sprake.”

Achterdochtig

“Op de verjaardag van mijn moeder begon Paul voorzichtig over de scheve gang van zaken. Hij vroeg of we misschien een keer met z’n drieën bij elkaar konden komen, zodat ook hij en ik wat meer bij alles betrokken zouden worden. Kim reageerde fel en vroeg meteen of we haar misschien niet vertrouwden. ‘In plaats van zo achterdochtig te doen, kunnen jullie mij beter dankbaar zijn. Ik neem jullie zo veel werk uit handen, ik ben er altijd voor mama!’ zei ze. ‘Kim doet het hartstikke goed’, stopte mijn moeder de discussie. Ze heeft altijd al alle conflicten tussen ons proberen te sussen. Ook op dat moment was de kous daarmee af. Toen mijn man dat die avond hoorde, werd hij boos. ‘Je zus voert iets in haar schild, ik weet het zeker. En jij en Paul laten het als kleine kinderen gebeuren. Jullie zijn volwassen nu, kom toch eens voor je standpunten op! Jullie hebben net zo veel rechten als zij. Die vrouw is in staat je moeder helemaal kaal te plukken.’ Die woorden zijn voor mij een keerpunt geweest. Ik moest mezelf even moed in spreken, maar een maand later belde ik mijn neef, de zoon van de broer van mijn moeder. Hij is notaris en mijn moeder en we hebben een goede band. Ik wist dat als er iemand was die Kim een halt toe kon roepen, hij het was. Ik wist ook dat ik met mijn actie een oorlog riskeerde. Kim zou woest worden. Achter haar rug om regelde ik een afspraak.”

Belazerd

“Mijn neef is met mijn moeder gaan praten. Het duurde niet lang of mijn moeder gaf toe dat ze zelf ook het idee had dat Kim niet altijd even eerlijk was, als het op geld aankwam. Ze durfde er alleen niet over te beginnen. Samen hebben ze de rekeningen online ingezien en daaruit bleek inderdaad dat er de afgelopen tijd veel meer geld was opgenomen dan nodig. Mijn neef zag bedragen voor etentjes en uitgaven in kledingwinkels. Ze had zelfs twee nieuwe fietsen gekocht voor haar kinderen! Mijn moeder wist van niets. Mijn neef zorgde er meteen voor dat de pinpas werd geblokkeerd. Toen hij alles op een rijtje had gezet, bleek dat mijn zus in de afgelopen twee jaar bijna 25.000 euro had uitgegeven aan zichzelf en haar gezin. Het gestolen geld – want dat is het gewoon, het is puur diefstal – was voor mijn moeder niet eens de grootste klap. Ze voelde zich vooral ongelofelijk belazerd door mijn zus. Huilend belde ze me. Ik had zo met haar te doen en ik was ook zo boos op Kim. Mijn moeder wilde geen aangifte doen en ik kan daar inkomen. Wat bereik je daarmee? We hebben Kim wel met onze bevindingen geconfronteerd. Met z’n vieren: Paul, mijn neef, mijn moeder en ik. Ze werd woest op ons en had overal smoesjes voor. We zagen het allemaal verkeerd: ze had alles met mijn moeder overlegd, zei ze. Door de parkinson en door het overlijden van mijn vader zou ze niet meer zo scherp zijn, was haar verklaring. En ze mocht toch wel jassen kopen voor haar kinderen? Ze had er alleen niet bij vermeld dat die jassen ruim achthonderd euro per stuk kostten…”

Vertrouwen beschadigd

“Mijn neef heeft ervoor gezorgd dat Paul nu alle fi nanciën regelt. Ik vertrouw mijn broer volledig. Kim is de dag van de confrontatie stampvoetend vertrokken. Ze heeft het contact met ons verbroken, ook met mijn moeder. Ik weet zeker dat ze over een tijdje weer op de stoep staat, maar voor nu vinden we het lekker rustig zo. Dit moet bij iedereen echt even bezinken. De diefstal heeft mijn moeders vertrouwen enorm beschadigd. Haar gezondheid holt achteruit en ik ben ervan overtuigd dat alle emoties daaraan bijdragen. Paul probeert haar overal zo veel mogelijk bij te betrekken door bonnen te overleggen en haar te laten meekijken als hij online rekeningen betaalt. Gelukkig hadden mijn ouders een flinke spaarrekening, maar die 25.000 euro heeft daar wel een flink gat in geslagen. Mijn ouders hadden ons alle drie geld willen nalaten. Dat kan nu nog steeds wel, maar we moeten daar wel een eerlijke modus in vinden. Kim heeft een groot gedeelte van haar erfdeel gewoon zonder toestemming opgenomen.”

Iets assertiever

“Het lijkt wel alsof mijn ogen pas sinds kort open zijn gegaan. Er is door het hele gebeuren echt iets in mij veranderd. Ik laat niet meer zo over me heen lopen, ik heb ook een stem en wil die meer laten horen. Ik had veel eerder aan de bel moeten trekken en op mijn strepen moeten staan. Bijdehand zal ik nooit worden, maar iets assertiever kan écht geen kwaad. Paul en ik hebben het daar de laatste tijd veel over. Pas nu zien we in hoe we altijd onder het juk van onze vader en zus hebben geleefd. Ik weet niet of ik Kim ooit nog terug wil in mijn leven. Omwille van mijn moeder zal ik haar weer toelaten als het zover komt, maar wat mij betreft is ze mijn zus niet meer. Als je in staat bent te stelen van je bloedeigen moeder, ben je in- en inslecht. Dat haar man dat ook heeft toegestaan, vind ik onvoorstelbaar. Voor nu ben ik er vooral op gebrand dat mijn moeder nog wat fijne jaren krijgt. Ze is 81 en ik gun haar zo haar rust. Ik probeer zo veel mogelijk tijd met haar door te brengen en merk dat ze daarvan geniet. Toch zal ik het litteken dat Kim bij haar heeft nagelaten, nooit meer kunnen wegpoetsen.”

Lees ook: Marijke: ‘Waarom houden ze meer van mijn zus dan van mij?’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.