Home
Persoonlijke verhalen
Lieke: ‘Mijn man heeft me verlaten voor mijn hartsvriendin’

Lieke: ‘Mijn man heeft me verlaten voor mijn hartsvriendin’

12 januari 2024

Lieke (30) voelt zich verraden. Haar man Mark, met wie ze twee jonge kinderen heeft, ging vreemd. En niet met zomaar iemand, maar met Liekes beste vriendin, Meike. “Ik wilde niet geloven dat de twee mensen die het dichtst bij me stonden hiertoe in staat waren.”

Negatieve gedachten

Lieke: “Dagenlang, úren achter elkaar heb ik met Meike aan de keukentafel gezeten, pratend over mijn huwelijksproblemen met Mark. Ik nam mijn beste vriendin altijd in vertrouwen als ik ergens mee zat. Toen Mark vorig jaar februari tijdelijk uit huis was gegaan om na te denken over onze relatie, had ik extra veel behoefte aan haar steun. Ik vertelde haar hoe onzeker ik was en hoeveel verdriet ik ervan had. Meike vond het erg voor me, maar adviseerde me vooral niets naar hem toe te doen, me rustig te houden en af te wachten. Zij zou wel met hem spreken.”

Achteraf ben ik daarin te naïef geweest, maar ik geloofde oprecht dat ze het beste met me voor had en ons wilde helpen weer samen te komen. Ik had soms wel twijfels als ik merkte hoe close zij waren, maar die negatieve gedachten wuifde ik weg. Meike woonde samen met Gerard, was net als ik moeder van twee kinderen en bovendien waren we hartsvriendinnen. Ik hield van haar en zag haar als een zus. Dan verwacht je niet dat uitgerekend zij achter jouw man aan zit.”

Verdrietig en boos

“Mark en ik waren tien jaar samen en net een jaar getrouwd, toen ik zwanger raakte. We konden ons geluk niet op toen Bram werd geboren, hij is nu zes. Mark en ik hadden een supergoede relatie. We waren maatjes. Verschillend, hij introvert en ik een flapuit, maar we accepteerden elkaar. Er waren heus weleens woordenwisselingen, maar niks heftigs. We hadden net ons huis helemaal verbouwd, toen ik zwanger raakte van de tweede. Een meisje. We waren door het dolle. De zwangerschap van Sophie verliep prima, maar na de bevalling twee jaar geleden kwam ik maar niet op die roze wolk. Ik voelde me neerslachtig, lusteloos en moe. Ik verzorgde de kinderen, maar had veel last van stemmingswisselingen. De ene keer was ik verdrietig, dan weer zonder reden boos. Mark had moeite met mijn buien. Kleine ruzies mondden steeds uit in geschreeuw en gescheld. Heel naar. Ik ben toen niet makkelijk geweest.

Maar ook nadat ik hulp had gezocht en goede medicatie kreeg, bleven we ruzie maken. Ik voelde een afstand tussen ons die ik niet kon plaatsen, maar volgens Mark zag ik spoken. Ineens zat er een pincode op zijn gsm die ik niet kende en hield hij zijn telefoon voor mij verborgen. Mark gedroeg zich koeler dan normaal. Voorheen kon hij me vaak aankijken met een verliefde blik alsof we net verkering hadden, maar dat was nu helemaal verdwenen. Als ik hem vroeg wat er was, zei hij dat ik niet moest zeuren. Hij kon en wilde met mij niet praten over zijn gevoelens, maar het stak me dat hij blijkbaar wel met Meike gesprekken kon voeren. Mede door mijn depressie bracht hij nu elke dag Bram met de fiets naar school. Normaal deed ik dat samen met Meike, nu fietste hij met haar op. Ook maakten ze veel uitstapjes met de kinderen en hij ging geregeld bij haar op de koffie.
Ik maakte me zorgen om hun innige band, maar Mark riep dan dat ik me aanstelde. Het contact tussen hen was puur vriendschappelijk. Ik gedroeg me jaloers en bezitterig en ik moest eerst maar weer eens gezellig gaan doen.”

Lees ook: Jantiens ex ging vreemd met haar beste vriendin: ‘Haar vergeven? Nooit!’

Er werd geroddeld

“Meike en Gerard woonden al langer bij ons in de straat. We zeiden elkaar gedag, maar toen we zes jaar geleden tegelijk zwanger van onze oudste waren, raakten we echt met elkaar bevriend. Aanstaand moederschap schept een band. Binnen de kortste keren waren we onafscheidelijk. We dronken koffie, gingen samen op koopjesjacht, of een avondje bankhangen voor de tv en konden overal over kletsen. De kinderen lagen bij elkaar in de box, zij kreeg vlak voor ons hun tweede kind en onze mannen werden vrienden. We planden weekendjes weg met elkaar en gingen zelfs op vakantie samen. Ook tussen Mark en Meike klikte het. Gerard was veel weg voor zijn werk en dus ondernamen we dingen met z’n drieën of met alle kinderen erbij. De alarmbellen gingen pas echt rinkelen in de maanden waarin ik kampte met mijn postnatale depressie. Omdat ik me zo moe voelde, bleef ik ’s morgens langer in bed en bracht Mark Bram naar school. Mark werkt in wisseldiensten en is vaak overdag thuis. Hij wipte regelmatig even langs bij Meike. We wonen in een dorp en al snel werd er over hen geroddeld: ze waren wel heel vaak samen. Kennissen, moeders op het schoolplein, ze vonden het allemaal raar dat ik dat toeliet. Niemand had echt schokkende dingen gezien, maar er werden wel conclusies getrokken. Normaal bracht Meike haar zoon in haar oude kloffie weg, nu zat ze op-en-top in de make-up op de fiets.

Ik hoorde die verhalen aan en ik wist niet goed wat ik ervan moest denken. Deze twee mensen stonden het dichtst bij me, die konden daar toch niet toe in staat zijn? Vervolgens stapte ik ermee naar Mark: hadden zij echt niets samen? Mark bleef alles ontkennen en Meike speelde al helemaal de vermoorde onschuld. Ze zei dat zij en Mark een broer-zusrelatie hadden. Volgens haar kon ik niet helder meer nadenken door mijn postnatale depressie. Als ik nu maar netjes mijn pillen innam, kwam het vast weer goed.”

Het ergste achter de rug

“Acht maanden na de geboorte van Sophie vertrok Mark naar onze caravan op de camping. Om na te denken over ons, zei hij, want zijn gevoel voor mij was weg. Dat vond ik zo vreemd. We hadden een zware tijd gehad door mijn depressie, maar ik was alweer op de weg terug. Het ergste hadden we achter de rug. Daarbij waren we al vijftien jaar samen, dan verwacht je dat je wel wat tegenwind kunt hebben. Ik heb hem herhaaldelijk gevraagd of hij een ander had. En wéér gevraagd of hij verliefd was op Meike. Maar dat was niet zo, beweerde hij. Zijn hoofd zat vol. Hij wilde niet scheiden, alleen maar rust. En dus vertrok hij naar de caravan. We hadden in die periode veel contact, maar waren niet meer intiem. Als hij bij mij en de kinderen kwam eten, was hij wel lief voor me en dat gaf hoop. Maar Mark wilde het nergens over hebben. Ook Meike veranderde. Toen Mark net bij me weg was, was ze nog begripvol, maar op een gegeven moment begon ze mij verwijten te maken. Ik was zo somber, ze werd gek van mijn buien. Ze snapte Mark eigenlijk wel dat hij bij mij weg was gegaan. Steeds vaker begon ik te twijfelen aan haar eerlijkheid. Afstand houden van Mark, zoals ik haar vaak vroeg, wilde ze niet.”

Voor mezelf kiezen

“Toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag met buikklachten, kwam ik achter de waarheid. Meikes vriend Gerard stuurde me een paar rare, onsamenhangende berichtjes over Meike en Mark. Toen ik Mark met ermee confronteerde, gaf hij schoorvoetend toe dat ze verliefd op elkaar waren. Maar, zwoer hij, behalve een zoen op de mond was er echt niets gebeurd. Ik geloofde het niet, maar omdat ik zo labiel was én ziek, liet ik het maar zo. Uiteindelijk barstte twee maanden later de bom. Mark biechtte op dat hij en Meike in het geheim een affaire hadden en al meerdere keren het bed met elkaar hadden gedeeld. Na deze definitieve bevestiging heb ik voor mezelf en de kinderen gekozen, ben ik verhuisd en heb ik de scheiding aangevraagd. Afgelopen april zijn we gescheiden. Ons huis is verkocht, ik moet alleen nog wat laatste spullen ophalen. Ik probeer mijn leven weer op te pakken en dat lukt met mate. Ik heb sinds kort een heel lieve vriend, een schat van een man. Ik vond het lastig me weer open te stellen. Door alles wat er gebeurd is, ben ik het vertrouwen in mensen verloren. Maar deze man snapt dat. We praten veel en als ik wil, mag ik gerust in zijn telefoon kijken om hem te controleren. Hij heeft geen geheimen voor me. Tot nu toe is die controle niet nodig geweest, want het voelt goed met hem.”

Gezellig doen

“Het contact met mijn ex-man gaat moeizaam. Mark wil graag dat we op meer vriendschappelijke voet staan, gezellig samen aan de eettafel thee drinken of met de verjaardagen van de kinderen als één gezin bij McDonald’s eten. Zo gaat het blijkbaar ook tussen Meike en haar ex Gerard. Afgelopen december, een paar dagen voor Kerst, heeft Meike tegen hem gezegd dat ze met Mark verder ging. Maar dat ‘gezellig doen’ kan ik niet opbrengen. Ik vind het prima om aan de deur even een praatje te maken, maar meer niet. Meike en Mark snappen dat niet. Ze vinden dat ik te lang blijf hangen in het verleden. Volgens hen is het min of meer mijn eigen schuld dat Mark en ik gescheiden zijn en heb ik hen in elkaars armen gedreven. Heel vals. Alsof ik wat aan die postnatale depressie kon doen!

Omwille van de kinderen moet ik een band houden met Mark, maar Meike hoef ik nooit meer te zien. Ik heb haar meteen van Facebook afgedonderd en haar nummer uit mijn mobiel verwijderd. Ik wilde niet in de verleiding komen haar ooit nog een kwaad appje te sturen. Ook heb ik met Mark afgesproken dat zij nooit aan mijn deur komt of zelfs in mijn straat komt om de kinderen op te halen of te brengen. De wetenschap dat mijn kinderen als ze bij hun vader zijn,
ook bij haar zijn, vind ik al erg genoeg.”

Gevoelens gedeeld

“Ik ben boos op Mark, maar houd Meike verantwoordelijk voor de twee gebroken gezinnen van wie vier onschuldige kinderen de dupe zijn. Verliefd worden kan je overkomen, maar het is een bewuste keuze daar iets mee te doen. En dat verwijt ik Meike. Mark is niet het type dat zomaar vreemd zou gaan en Meike is goed in manipuleren. Bovendien is vreemdgaan met de man van je beste vriendin gewoon not done. Dat is dubbel bedrog. Ik heb Meike een paar maanden geleden een brief geschreven waarin ik mijn gevoelens heb gedeeld en haar heb verteld hoe erg ik het vind dat ik nu niet alleen mijn man, maar ook mijn beste vriendin kwijt ben. Daar heeft ze niet op gereageerd. Ik hoor van anderen dat ze zegt dat ze er spijt van heeft, maar dat geloof ik niet. Al die maanden heeft ze me maar laten huilen, terwijl ze ondertussen met mijn man in bed lag! Ik weet ook niet wat ik erger vind, dat ze seks hadden of het aanhoudende liegen tegen mij. Zij wist immers als geen ander hoe ik me voelde.”

Tip van de redactie

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.