
Tanya: ‘Mijn dochter ging na de scheiding bij haar vader wonen’
22 april 2025
Na een huwelijk van twintig jaar kon Tanya (44) de slippertjes van haar man Martijn niet meer negeren en besloot ze van hem te scheiden. Niet veel later wilde hun dochter Jaimy-Lee (14) bij Martijn gaan wonen, iets wat Tanya heel lastig vindt. “In gedachten streep ik de dagen af totdat Jaimy-Lee weer een weekend bij mij is. Pas dan leef ik op.”
Tanya: “De wens van mijn dochter om bij haar vader te gaan wonen, kwam voor mij als een totale verrassing. In het scheidingsconvenant was afgesproken dat Jaimy-Lee bij mij bleef. Ze zou elke woensdagmiddag en om het weekend van vrijdag 17.00 uur tot zondag 20.00 uur bij haar vader zijn. De opvoeding kwam daarbij volledig op mijn schouders terecht. Zoals het eigenlijk ook altijd ging, toen we nog getrouwd waren.
Maar amper drie maanden later wilde Jaimy-Lee dat het werd omgedraaid. Ze vond mij te streng en negatief. Ik klaagde te veel. Ze woonde veel liever bij papa, want die was wel altijd gezellig, die maakte er een feestje van als ze kwam. Anders dan ik, die maar zeurde over school. En eigenlijk verweet ze mij ook dat haar vader en ik niet meer samen waren. Ze snapte niet waarom ik zo graag had willen scheiden. Papa was toch ontzettend lief?
Ik wist eerlijk gezegd niet goed hoe ik hierop moest reageren. Ik vond haar te jong om uit te leggen dat altijd twee mensen schuld hebben aan een scheiding en dat er soms dingen gebeuren in een huwelijk die onvergefelijk zijn. Ik kon haar natuurlijk tegenhouden, want afspraak is afspraak, maar deed dat niet, omdat ik vreesde dat het onze band niet goed zou doen. Ik verwachtte ook dat ze binnen een week met hangende pootjes op de stoep zou staan. Dat is helaas niet gebeurd. We zijn nu veertien maanden verder en al die tijd ben ik helaas de weekendouder. Jaimy-Lee woont nog altijd bij mijn ex.”
Enorme flirt
“Na een huwelijk van twintig jaar hebben mijn ex en ik vlak voor kerst 2023 gezamenlijk besloten er een punt achter te zetten. Op dat moment was dat een gezamenlijke beslissing. Alle andere opties – individuele gedragstherapie, relatietherapie, meer praten, samen dingen ondernemen enzovoorts, enzovoorts – hadden we allemaal uitgeprobeerd. Zonder succes.
Martijn, mijn ex, was mijn grote liefde. Het is een heel aardige, sociale man, maar soms iets te sociaal. Hij is een enorme flirt en is de afgelopen jaren vele malen steeds net over het randje van het – voor mij nog – toelaatbare gegaan. Diverse keren heeft hij andere vrouwen gezoend en met een aantal van hen heeft hij zelfs seks gehad. Iedere keer als hij weer over de grens was gegaan, biechtte hij dat eerlijk op. Martijn hoopte daarmee iets van mijn goedkeuring te krijgen, denk ik. Misschien hopend dat ik wat ruimdenkender wilde zijn in onze relatie. Maar ik ben nooit een voorstander geweest van een open huwelijk. Ik geloof juist in de kracht van monogamie.
Ik had veel moeite met zijn ontrouw. Vond het uiteraard wel fijn dat hij geen leugens vertelde, maar werd ook niet bepaald blij van een: ‘Schat, ik moet je iets vertellen’. Om vervolgens te horen dat hij op een borrel van zijn werk had zitten tongen met de officemanager. Of in de voetbalkantine zo heftig had zitten sjansen met een moeder van een jeugdlid, dat zij hem nu bestookte met appjes. Of ‘per ongeluk’ het bed had gedeeld met een oude vriendin van vroeger. We kregen er vaak ruzie om. Ik begon altijd te huilen, omdat het me enorm kwetste. Daarbij maakte het me niet eens uit of hij alleen had gezoend of daadwerkelijk seks gehad. Het voelde zo vernederend dat hij mij niet trouw kon blijven.”
Het is klaar
“Martijn was iedere keer schuldbewust en lief. Hij had altijd vreselijke spijt. Dan kreeg ik de hele riedel aan excuses weer te horen: hij hield alleen van mij, die vrouw betekende niets voor hem, het jagen was iets dierlijks, sterker dan hemzelf. Na iedere misstap beloofde hij me de wereld. Het zou nooit meer voorkomen en hij ging er nu echt alles aan doen om op het rechte pad te blijven. Dan bezocht Martijn weer een tijd een psycholoog, dan gingen we samen in therapie en las hij tientallen zelfhulpboeken.
Meestal ging het dan een paar maanden goed. Soms zelfs een jaar, totdat hij toch weer de verleiding niet kon weerstaan. De laatste keer ontdekte ik in de sporttas van Martijn een rekening van een dag sauna, inclusief eten, waar ik nog nooit was geweest. En toen ik de datum checkte, bleek die ‘toevallig’ samen te vallen met een teambuildingsuitje van Martijn.
Voor mij was het na twintig jaar klaar. Ik kon niet langer leven met een vreemdgaande man, hoe lief en leuk hij ook was. Dus ja, het klopt, ik heb gevraagd om een scheiding. En natuurlijk heb ik mijn aandeel gehad in onze breuk, maar ik heb dit absoluut niet gewild. Het liefst had ik samen met Martijn oud willen worden en onze dochter een goede basis willen geven.”
Aanspreekpunt
“Daarom was ik ook teleurgesteld na de scheiding. Verdrietig en soms down om het mislukken van mijn relatie. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te huilen als ik alleen was, maar Jaimy-Lee heeft gezien dat ik pijn om het mislukken van mijn huwelijk had. Maar ik wil dat geen klagen noemen. Ik denk dat het ook niet de woorden van een – destijds – twaalfjarige zijn. Zelf verdenk ik mijn ex van een lichte brainwashing. Hij wil mij akeliger afschilderen in het voordeel van zichzelf.
Niet omdat hij nu zo graag 24/7 papa wil zijn, dat kan ik me niet voorstellen. Ik was degene die er altijd voor haar was, haar verzorgde, haar altijd naar de peuterspeelzaal bracht en weer ophaalde en het aanspreekpunt was van de leidsters. Ook later, als er iets op school was, van voorleesmiddagen, schoolreisjes tot ouderavonden, was ik van de partij. Alleen. Martijn had nooit tijd, vanwege zijn eigen bedrijf in software. Nu lijkt dat allemaal anders. Hij werkt aan huis en kan daarom Jaimy-Lee opvangen na school. Nu ze op de middelbare zit, is het helemaal makkelijk, want ze is erg zelfstandig. Alles wat vroeger niet kon, kan nu ineens wel.”
Echte puber
“Toch denk ik dat hij meer doet alsof. Als ik Jaimy-Lee hoor, is hij negen van de tien keer niet thuis als ze uit school komt. Vaak ligt er geld, zodat ze wat lekkers mag halen bij de supermarkt en de maaltijdscooters staan geloof ik ook standaard drie keer per week voor de deur. Daarnaast mag ze zelf haar bedtijden bepalen en haar gang gaan. Mijn ex doet niet aan de drie R’s en maalt niet om huiswerk en cijfers.”
Jaimy-Lee is een echte puber, dus blij met haar vrijheid. Zelf vind ik het minder geslaagd, ik hecht aan een gezonde maaltijd, zeker bij een kind in de groei. Juist omdat ze doordeweeks amper groenten binnenkrijgt, stop ik Jaimy-Lee in mijn weekenden vol met ‘groenvoer’. Ook hamer ik op betere cijfers en het maken van huiswerk. Ik krijg Magister onder ogen en zie regelmatig dat ze huiswerk is vergeten, uit de klas is gestuurd en onvoldoendes haalt.
Door mijn bezorgdheid verkeer ik nog steeds in de positie van ‘minst relaxte ouder’. Bij papa is alles lang leve de lol, bij mij draait het om vitamines, bedtijden en cijfers. Dat steekt. Liever had ik gehad dat mijn ex en ik meer op één lijn zouden zitten qua opvoeding. Maar als ik hem weleens app over een brief van school over Jaimy-Lee’s gespijbel, dan lacht hij dat weg. ‘Ze is gewoon een boefje, net als haar vader’, zegt hij dan.”
Stil in huis
“Maar veel erger dan de strubbelingen over eten en school, vind ik het gemis van mijn dochter. De dagen waarop ze niet bij me is, doen gewoon pijn. Ik kan moeilijk omgaan met de stilte in huis, en gek genoeg mis ik zelfs de spullen die ze overal laat rondslingeren.
Vanaf het moment dat ze werd geboren, ben ik vrijwel altijd in haar leven geweest. Ik ben bewust de eerste vier jaar van Jaimy-Lee’s leven thuis geweest en heb daarna mijn uren in de zorg rondom haar schooltijden gepland. Zij was een mama’s kindje en wij waren samen echt vier handen op één buik. Ik heb ervan genoten om zo’n grote rol in haar leven te spelen, ook omdat ik altijd moeder heb willen worden en, nadat mijn baarmoeder was verwijderd, wist dat zij ons enige kind zou blijven. Mijn gezin was mijn geluk.
Misschien ook dat ik daarom zo veel slikte van Martijn. Ik wilde het ideaalplaatje in stand houden. We waren vaak intens gelukkig. Bijvoorbeeld als Martijn weer in therapie was geweest of me wekenlang probeerde te overtuigen van zijn liefde voor mij. Of op vakantie, ver van de dagelijkse realiteit en de eventuele vrouwelijke verleidingen. Dan gingen we naar een luxe hotel in Spanje, Griekenland of Italië en trokken ons terug in een bubbel. Ik kijk met zo veel plezier terug op deze weken. Dan was Martijn ook echt te gek als vader en partner.”
Pauze
“Na de scheiding en vooral ook sinds Jaimy-Lee weg is, staat mijn leven doordeweeks op pauze. Ik werk, doe boodschappen en kook voor een paar dagen. Ik kijk wat Netflix in bed en val dan vroeg in slaap. Ondertussen streep ik in gedachten de dagen af totdat Jaimy-Lee weer een weekend bij mij is. Pas dan leef ik op.
Ik heb geen zin om te daten, geen behoefte aan een andere man, maar wel huidhonger. Jaimy-Lee en ik konden vroeger uren met elkaar knuffelen. Dan wilde ze dat ik over haar rug kriebelde tijdens het kijken naar Disney-films. Of ze kwam lekker tegen me aan zitten. En we speelden het spelletje ‘nooit meer loslaten’ als ze naar school ging: we hielden elkaar dan zo stevig vast dat we bijna stikten. Nu doen we dat nog wel, maar de momenten zijn dus veel minder. Het is ook niet dat we nu geen goede band meer hebben. Mama zeurt veel, maar is blijkbaar toch weer lief. Ze appt gelukkig dagelijks en stuurt vaak een gekke Snap om me op te vrolijken. Maar het is toch anders dan als ik haar om me heen heb.
Of ik niet had moeten scheiden, nu ik dit allemaal weet, vind ik een lastig dilemma. Op de dagen zonder Jaimy-Lee heb ik regelmatig spijt, dan mis ik haar zo dat ik mezelf afvraag wat erger is: een man die ontrouw is of een leven grotendeels zonder je kind? Op die momenten lijkt een vreemdgaande man ineens veel minder erg. Maar als ze bij me is of als ik van anderen hoor hoe mijn ex elke week wel weer een nieuwe minnares heeft, ben ik blij dat ik daar geen buikpijn meer over hoef te hebben. Dan hoop ik dat hij snel een vrouw treft op wie hij smoorverliefd wordt, maar met wie Jaimy-Lee niet klikt, waardoor ze weer bij mama wil wonen.”
Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Foto: Getty Images
Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.
Uit andere media