Stefanie (1)

Stefanie: ‘Ze wil een moederdochter gesprekje of gewoon tijdrekken’

‘Kom je nou?’ vraag ik ongeduldig aan mijn jongste dochter. ‘Ja zo,’ mompelt ze. Ze zit onderuitgezakt op de bank en tuurt al veel te lang naar het scherm van haar tablet.

Zo krijgt ze nekklachten. Bovendien moet ze nu Engels leren, anders wordt het te laat. Kinderen van haar leeftijd moeten 10 uren per nacht slapen.

Stencils

Ik zit aan de eettafel met de stencils idioom voor mijn neus: ‘Where are the changing rooms? We can buy that book tomorrow.’ Stof voor groep 7; je kunt niet vroeg genoeg met Engels beginnen.
‘De thee wordt koud,’ zeg ik. ‘Jaha,’ zucht mijn dochter. Er staan twee kopjes dampende goede nachtrustthee op tafel. Geen honing erin, dat is suiker. Omgerekend mag een kind niet meer dan 9 suikerklontjes per dag. Die heeft ze vandaag al binnengekregen via koekjes, ranja en hagelslag.
Mijn dochter komt aan tafel zitten. ‘Waar zijn de paskamers?’ vraag ik. ‘Where are the changing rooms?’ antwoordt mijn dochter. Ze doet haar buitenboordbeugel uit om een slok thee te nemen. ‘Straks niet vergeten om hem weer in te doen,’ floep ik eruit. Wat ben ik toch een ongelofelijke zeikerd! Maar de beugel moet minimaal 14 uur per dag in. Hoe krijg ik alles voor elkaar zonder te zeuren?

Een moederdochter gesprekje

Als we de stencils hebben doorgenomen, spelen we een potje mastermind. Dat is serieuze hersengymnastiek, altijd goed. Ik schenk nog een kopje thee in. Mijn dochter doet haar beugel weer uit om te drinken. Dit keer zeg ik niets.
‘Elke dag een kwartier lezen,’ heeft de juf gezegd. Maar als Adriana in bed ligt, wil ze niet lezen. Ik lees eerst een stukje voor. Vervolgens probeer ik nog eens om haar te laten lezen. In plaats van het boek aan te pakken, vraagt Adriana: ´Wat heb jij vannacht gedroomd?’ Daarna vertelt ze haar eigen droom en vraagt of ik mij nog een droom kan herinneren. Ze ligt op haar zij en kijkt me ontspannen aan. Ze wil kletsen, een moederdochter gesprekje voeren of gewoon tijdrekken. Wat maakt het uit. Het hoeft niet allemaal volgens het boekje Stefanie! Laat de teugels vieren!
Ik kijk op de wekker, 10 uren slaap haalt ze niet meer. Toch begin ik te vertellen: ‘Ik liep in het pikkedonker vlak bij het huis waar ik vroeger woonde. Ineens doemde er een man met gele ogen voor mij op…’ De griezeldroom doet Adriana sidderen van spanning. Ze is één en al aandacht. Ik glimlach. De mooiste momenten zijn vaak buiten het boekje.

Lees ook: ‘Met één van mijn adoptiekinderen heb ik geen vertrouwensband’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.