Placeholder

Simones man overleed plotseling toen zij zwanger was

Simone (36) is net dertien weken zwanger als haar grote liefde Peter (38) overlijdt. “Ik had zo graag samen met hem van onze kinderen willen genieten.”

Simone (36) is net dertien weken zwanger als haar grote liefde Peter (38) overlijdt. “Ik had zo graag samen met hem van onze kinderen willen genieten.”

Simone: “Peter en ik waren ontzettend gelukkig met Ivaila. Voor haar komst hebben we samen veel gereisd en zagen we met eigen ogen onder welke slechte leefomstandigheden sommige kinderen opgroeien. Daar spraken we veel over en we waren het er allebei over eens dat we zo’n kindje graag een betere toekomst wilden geven. Adopteren was voor ons net zo goed een optie als zelf kinderen krijgen. In de periode dat we ons echt oriënteerden op adoptie bleek dat spontaan zwanger worden voor ons niet makkelijk was. Dat maakte dat we besloten het adoptietraject door te zetten. Vijf jaar later, op oudejaarsdag, kregen we een telefoontje van het adoptiebureau: we mochten Ivaila ophalen. Peter en ik waren allebei zó blij. Het nieuwe jaar kon voor ons niet beter beginnen! Peter was enorm betrokken bij Ivaila en kon eindeloos met haar spelen. Hij was echt voor het vaderschap gemaakt.”

Twee jaar na de komst van hun dochter besluit het stel medische hulp in te schakelen om te proberen zwanger te worden. In maart 2014 is het raak. “We hadden allebei tranen in onze ogen toen we de positieve test zagen; het was zo fantastisch. We waren in de wolken.”

Extreem hoge oogdruk
Enkele maanden voordat Simone zwanger raakt, krijgt Peter last van zijn ogen. Hij lijkt minder goed te kunnen zien in de verte en bezoekt een opticien om te checken of hij misschien een bril nodig heeft. “De opticien schrok van Peters oogdruk; die was extreem hoog. Deze waarden was hij zelfs nog nooit tegengekomen. Peter werd met spoed doorgestuurd naar een oogarts in het ziekenhuis, die constateerde dat hij een bijzondere vorm van glaucoom had, een aandoening aan de oogzenuw. Hij kreeg tabletten en druppels mee om de druk te verlagen.”

Peter gebruikt de medicijnen zoals voorgeschreven. Hij heeft alleen veel last van bijwerkingen, zoals pijnlijke ogen en hoofdpijn. Ook is hij moe en slaapt hij slecht, maar hij klaagt niet. Het zijn vooral uiterlijke kenmerken, zoals de kringen onder zijn ogen en onverklaarbare haargroei op z’n slaap, die verraden dat er iets met hem aan de hand is. “Bij een volgend bezoek aan de oogarts zouden we wel vragen of dit normaal was, hadden we afgesproken.”

In paniek
Op 23 mei 2014 werkt Simone vanuit huis. Ze heeft last van haar buik en wil het een dagje rustig aan doen. Peter belooft dat hij wat eerder zal thuiskomen van zijn werk. “We appten die dag veel met elkaar, over van alles en nog wat. Peter was heel lief en bezorgd. Als ik zei dat ik me niet lekker voelde, kocht hij bijvoorbeeld een grote reep chocola voor me. We waren al vijftien jaar samen, maar nog steeds even gek op elkaar.”

Rond vijf uur ’s middags krijgt Simone een appje van Peter: hij moet nog even naar een project van zijn werk en komt toch wat later. ‘Ga maar alvast eten’, stuurt hij. “Ik zocht er niets achter, want dit kwam wel vaker voor. Maar vervolgens werd het stil.”

‘Normaal gesproken liet Peter het al weten als hij tien minuten later was…’

Simone hoort niets meer van Peter en als ze hem om half tien nog steeds niet te pakken heeft gekregen, belt ze haar moeder en Peters vader. Zij komen meteen haar kant op, want dit is niks voor Peter. “Ik was in paniek, dacht aan een ongeluk. Normaal gesproken liet Peter het al weten als hij tien minuten later was… En stel dat de batterij van zijn telefoon leeg was, dan weet ik zeker dat hij bij een willekeurig iemand had aangebeld om te vragen of hij even mocht bellen. Daarbij zag ik dat hij mijn laatste berichtjes niet had gelezen…”

Dit was ónmogelijk
Via Peters LinkedIn-account komt Simone in contact met zijn leidinggevende. Die vertelt haar dat Peter bij zijn weten geen zakelijke afspraak meer had. “Toen ik dat hoorde, kreeg ik nog meer de zenuwen. Mijn angst werd bevestigd toen ik een paar minuten nadat mijn moeder binnenkwam buiten een politieauto zag stoppen. Dan weet je genoeg. Ik rende meteen naar buiten en vroeg wat er was gebeurd. Midden op straat vertelden de agenten me dat Peter een einde aan zijn leven had gemaakt. Ik wist niet wat ik hoorde; dit was ónmogelijk. We waren zo gelukkig met elkaar en met Ivaila. Er was niets, maar dan ook helemaal niets wat er op wees dat hij dit van plan was. Bovendien: ik was zwanger!”

Simone schakelt vrij snel over naar de praktische modus. “Ik heb zelf al onze vrienden gebeld. Mijn zussen, zwager en schoonmoeder waren inmiddels gearriveerd en zij vertelden me later dat ik de gesprekken op bizarre wijze voerde. Heel rustig. ‘Houd je vast, er is iets heel ergs gebeurd’, begon ik. Iedereen die ik belde dacht dat mijn zwangerschap niet goed verliep. Wat ik werkelijk te melden had, kon niemand geloven.”

Liefdevolle afscheidsbrief
Die nacht blijft Simones moeder slapen. Ivaila vraagt een paar keer waar haar vader is en uiteindelijk besluit Simone haar de waarheid te vertellen. “Ik heb geen mooi verhaal over een sterretje in de hemel opgehangen, daar heb ik niks mee. Ivaila heeft het er de hele nacht over gehad. ‘Is papa echt dood?’ bleef ze maar herhalen. Het was vreselijk, mijn hart brak. Zo verdrietig, heftig en onwerkelijk was het allemaal.”

Drie dagen na Peters overlijden, vindt de politie zijn auto – die sinds zijn overlijden zoek is – op de parkeerplaats van een bedrijventerrein. In de auto ligt een notitieblok met een afscheidsbrief. “De rechercheur die me belde om te zeggen dat ze zijn auto hadden gevonden, vertelde dat hij nog nooit zo’n liefdevolle en positieve afscheidsbrief had gelezen. Peter schreef onder meer dat hij de gelukkigste man ter wereld was. Maar hij schreef ook dat er in zijn lichaam iets gebeurde waarop hij geen grip had. Er blokkeerde iets in zijn hoofd, zo waren zijn woorden.”

Dit verhaal komt uit de Vriendin van deze week.

Heb jij last van suïcidale gedachten? Praat er dan over. Telefoon 0900-0113 of www.113.nl