Placeholder

Medina Schuurman en Isa Hoes: ‘Het is één grote ontdekkingstocht’

Ze zijn beste vriendinnen, allebei alleenstaande moeder en hartstikke in de overgang. Vorig jaar schreven actrices Isa Hoes (50) en Medina Schuurman (48) er een boek over. Nu komen ze met een opvolger.

Ze zijn beste vriendinnen, allebei alleenstaande moeder en hartstikke in de overgang. Vorig jaar schreven actrices Isa Hoes (50) en Medina Schuurman (48) er een boek over: Te lijf, de kunst van het mooi ouder worden. Nu komen ze met de opvolger, het IM Lijfboek.

En dat nieuwe boek is nog niet alles. Met hun bedrijf IM maken Isa en Medina boeken, vlogs én starten ze binnenkort een nieuw online platform voor vrouwen boven de veertig. Ook gaan ze het theater in. Want, zegt Medina: “We weten inmiddels uit ervaring wat voor rocky road het na je veertigste kan zijn. We willen onze ervaringen en de tips en adviezen van deskundigen delen, zodat anderen die overgang beter aankunnen.”

In welke fase van de overgang zitten jullie eigenlijk?
Isa: “Tijdens het schrijven van ons eerste boek kwamen we er eigenlijk pas achter dat we in de overgang zaten. Dat was nadat we overgangsconsulent Jos Theunissen hadden gesproken. Opeens viel alles op z’n plek. Ik had last van opvliegers, slapeloosheid en mood swings. Ongewild kon ik soms heel venijnig uit de hoek komen. Heel vervelend. Jos stelde me gerust, zei meteen: ‘Daar is van alles aan te doen. Ik kan je begeleiden.’ Sindsdien doe ik hormoontherapie en ben ik een ander mens geworden.”

Medina: “Ik zit meer aan het begin, de pre-fase. Ik ben soms heel lang niet en dan weer heel lang achter elkaar ongesteld, heb het warm en dan weer koud, kamp met pijnlijke gewrichten, ben soms echt down en slaap slecht. Wat heel vervelend is. Eerlijk gezegd dacht ik bij mijn klachten geen moment aan de overgang. Eerder aan te veel stress, een burn-out misschien? Ik was op mijn 41ste zwanger en dacht toen: ik heb alles gedaan, genoten en nu heb ik rust voor mijn kind. Niet dus.

Binnen vijf jaar zat ik in de overgang. Met opvliegers in de speeltuin. Pittig. Gelukkig ontdekten we al schrijvende wat we aan die klachten kunnen doen met onder meer voeding en de juiste beweging. En we ontdekten dat de overgang verder gaat dan het verlies van je vruchtbaarheid. Het is voor ons ook de overgang naar een andere rol in het leven.”

Isa: ‘Deze fase heet niet voor niets overgang… je mag dingen veranderen’

Isa: “Eens. De meeste vrouwen in de overgang hoeven niet meer zo veel te zorgen en hebben vaak al een man. Ze komen op deze leeftijd aan zichzelf toe en stellen dan vragen als: wie ben ik en wat wil ik nou eigenlijk? Deze fase heet niet voor niets overgang… je mag dingen veranderen. Als je durft, want toegegeven: dat is best eng. Tijdens lezingen heb ik vrouwen ontmoet die zeiden: ‘Straks loop ik nog weg uit mijn huwelijk.’ Dat hoeft dus helemaal niet, als je weet wat er met je aan de hand is.”

En als jullie naar jullie eigen levens kijken, wat moest er dan anders?
Isa: “Ik werk te hard. Dat is mijn grootste valkuil. Werk is mijn verslaving. Ik vind ook veel dingen superleuk waardoor ik vaak te veel hooi op mijn vork neem. Daar moet ik mezelf echt in beschermen. Sinds kort ben ik bewust mijn ritme aan het aanpassen en doe ik het rustiger aan. Dat moet ook wel, in verband met de lichamelijke klachten die ik anders krijg. Eigenlijk is dat elke dag wel een gevecht. Want een ‘nee’ of ‘een pas op de plaats’ voelt voor mij nog steeds een beetje als falen.

Ik stelde altijd hoge eisen aan mezelf. Ik ben een vrouw alleen, dus ik moet werken, sterk zijn, de boel gaande houden. Maar van wie moet dat eigenlijk? Voor wie ben ik zo streng? Als ik het niet rustiger aan doe, protesteert mijn lichaam meteen. Dan krijg ik last van krampen. Ik moet dus luisteren naar mijn lichaam.”

Medina: “We houden elkaar daarin in de gaten. Praten veel. En af en toe zetten we een groot kruis in onze agenda’s. Dan gaan we naar de sauna. We genieten van deze periode, het is één grote ontdekkingstocht. Ik ben sinds ik in de overgang zit de vrouwelijke kant in mezelf aan het ontwikkelen, mijn intuïtie, mijn gevoel. Als ik dat niet doe, word ik een soort robot die haastig is met haar zoon, eet, maar niets proeft en heel streng is voor zichzelf.

Vroeger had ik beelden in mijn hoofd van de persoon die ik van mezelf moest zijn. Omdat ik er vaak niet aan voldeed – ik was heel streng voor mezelf – was ik best ongelukkig. Die beelden ben ik aan het loslaten, een heel proces. Voor mijn gevoel ben ik schoon schip aan het maken en ik ben benieuwd wat er uiteindelijk overblijft, wie ik ben. Waarschijnlijk een vrouw die haar pijn heeft afgelegd en kan geven en ontvangen. Een vrouw die danst met het leven.”

Isa: “Ja, precies; Dansen met het leven…”

Medina: ‘Ik ben schoon schip aan het maken’

Iets anders, jullie zijn al lang hartsvriendinnen…
Medina: “We kennen elkaar van Rozengeur & wodka lime. Er was meteen een klik.”

Isa: “Klopt. Heel blij werden we van elkaar. Maar ook druk.”

Medina: “‘Jullie lijken wel twee schoolmeisjes’, zei de regisseur vaak tegen ons. ‘Moet ik jullie nu uit elkaar zetten?’ Hahaha!”

Isa: “Tot jij je ineens terugtrok. Normaal gesproken zou ik het erbij hebben laten zitten en hebben gedacht: oké, ze wil me niet. Maar nu had ik zoiets van: dit gaat me niet gebeuren. Medina laat ik niet zomaar gaan. En ik vroeg: ‘Is er iets? Ik heb het gevoel dat je me niet meer leuk vindt, terwijl we zo’n lol hebben samen.’ Ik weet nog dat je zei: ‘Ik vind je heel leuk, maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand vol voor me gaat. Ik vind het eng.’ Het was nogal overweldigend voor je, geloof ik.”

Medina: “Dat was het ook. Maar het was goed om het uit te spreken. Onze vriendschap is daarna eigenlijk alleen maar intenser geworden. Ik heb zelfs nog een tijdje bij jou en Antonie op zolder gewoond toen jij hoogzwanger was van Vlinder. Jullie vroegen me ook bij de bevalling te zijn, heel intiem.”

Lees het hele interview in Vriendin